Ου Νιάνιους κάθιτι κι ου γιατρός, αφού τουν μιτράει τν πίις, τουν λέει: « Τήρα ικείια..του γλεπς αυτόια του γράμμα; ποιό ίνι;»
Νιάνιους: (πόθιν να ξέρ γράμματα..αφού απου πιδί τουν είχαν στχμένου στα βόϊδια.. δεν ίξιριν γράμματα. Δεν αγρικούσιν ντιπ τι να πεί) Τι γράμμα ρε; Τι γράμμα κι χαμπάρια; Αυτά ίνι για τα μκρά τα πιδιά για του σκουλειό.. κι για τι σαν ισάς τς μουρφουμέν’, μι τα παρδαλά τα καπίστρια στς γκαργκαλιάν’…ιμείς οι αντραίοι για τέτοια είμιστι; Βάλι μι ρε να σι πω αν ίνι μπλάρ, γουμάρ, σκλί, πέτνους, κριάρ, γκαχιλώνα, κνάβ, πόταβου πλί ίνι ,σαλιάρ, σκλίκ, γκουσιανίτσα, ντράσλιαγκας κι μκρότιρα, σκαρκάλ’, νταβάν’, τσιούλους, τζάντζαρους, μπούμπαρους, λαμπιρίδα,κόρτσα, ψίλους..βάλι για να ιδείς; Όμους θα σι πώ ρε, να ιδείς τι φσέκ’ χουριανό έχς.. Του γλέπου ρε, αυτό σαν σουγλιτιρό καμπαναριό ίνι, μι σκαλί στ μές νανιβαίντς, ιδώ γλέπου κόρτσα αυτόια δε θα γλέπου;; Κι πώς του λές ρε Μχάλ αυτό του ζούζουλου;
Μχάλτς: Δεν ίνι ζούζουλου ρε..γράμμα ίνι κι του λέν Α (άλφα) ρε, π αρχινούν του αντιργιούμι, αντραλιάσκα, αναβαλνιούμι, αδράχκα, άκσα, αφκέμι, αμπαλώνου, αζμπόρστους, αφκριούμι, ανταριάσκα, αμπώχνου κλπ.. κατάλαβις;..Τώρα αυτόια του γλέπς;; (ψίχα μκρότιρου)
Νιάνιους: Ουουου δεν αντρέπισι ρε Μχάλ;; Τι μι δείχντς κι σέχου κι ψίχα σόι κι πουλύ σέβας; Δείχν οι γιατροί τέτοια στς ασθινίδις; Τι μι βάντς να σι πώ; Τι ίνι αυτό ρε βζιά η κώλους;;
Γιατρός: Τι βζιά κι κώλους ρε Νιάνιου;; χίρσις τα θκάς τα γκουκιρίσια;; Του Β ίνι, κι του λέν βήτα π αρχινούν του βντιάν’, Βαϊπισ’, βόιδ, βουινιά, βραγγαλνώ, Βρουγγίτστα, βούζιλου, βουζιλάνθ, βαρός, βάζ’, βαινάς, βακούφ, βασκαίνου, βατσινιά, βαλάν’..τί βζιά κι κώλους μι λές;..αυτόια; λέγι..
Νιάνιους: Αυτόϊα μάλιστα.. Αυτόϊα όμους τώρα τι μι του δείχντς; Αυτόια του γλέπου συνέχεια αμπρουστάμ..έτς φαίνιτι όταν ινώνιτι η γριντιά μι του τσιατόξυλου, του τσιατόξλου μι του μπαμπά, ου μπαμπάς μι ν πέλα.. ίντου στα παρμακλίκια, στς κουπάνις, έτς’ φαίνιτι όταν ινώνιτι του πουδαρκό μι του νταμπλα στου τραπέζ’, άμα σι ζλούξμ απότουμα στν κλιά..έτσ’ γένισι..άμα σι σνάξν κουτσιά στα ιργαλείας..λιγάς κι γένισι ετσιαιά, όταν τουν τσακώς καέναν η μές έτς γένιτι..βαίζ κατά μπρουστα κι λυγάει σα λιγαριά, ετς φαίν..
Γιατρός: Λοιπόν αυτό ίνι του Γ κι του λέν γάμα..
Νιάνιους: !!! Ούουου ισί δεν αντρέπισι ντίπ …τι λές ρε Μχάλ’; Κι φουνάιζ κιόλας κι ακούιτι κι απόξου, ξέρς ρε τι ίπις τώρα γαμότου;; ξέρς ρε ότ άμα λές ετσιαιά ,αμπώχντς τουν καθένα να κάμ τν πράξ;; ωρέ θα μας μάσν οι χουρουφυλάκ..ισί δε γλέπς τα μάτιαμ..λές αράδα ξέντρουπα κι γκουκυρίσια..ξέρς ρε τι φκιάνουμι ιδώ; προυζβέλνουμι τ δημόσια αιδώ..ωρέ δε μι γλέπου να γυρνώ στου Ντριάνουβου σήμιρα..μι γλέπου στου φρέσκου τς Κόζιαντς κι ακόμα παραπέρα..θα μας μάσν, θα μας δέσν κι στου γιντικουλέ…ορε αμά συνιχίς να λέει γράμματα ου Μχάλτς, κι να τουν ακούου ιγώ ηθικός αυτουργός γένουμι, γλέπου να μας βάν ικίν τ θλειά κι να μας απουλνούν στν τρύπα ή θα μας βάλν του κιφάλ στουν τάκου κι θα μας λιαρίσν στου σβέρκου σαν τς πέτν’.. δεν του γλιτώνουμι του απόσπασμα..στα τρία τα μέτρα μι ένα κουπάδ γκράδις θα μας βάλν. Μπουντιούκου; κόμα μιά ιφκιρία έχς …δείξι μι κι τ άλλου κι άμα ιδώ να ξιφέβγς πάλι..θα σι καταδώσου, θα μαρτυρίσου στς χουρουφυλάκ’, να δέσν κι να ξιαρίσν μόνι ισένα..ιγώ τι φταίγου;
Ου Γιατρός δείχν του ιπόμινου..Δ
Νιάνιους: Μπουντιούκου; Μι μι πεις τι σι θμίζ γιατί σι τσάκσα τν κόντα..θα βγάλου του τσαρούχ κι θα σι ζιάσου στου ψμένου..θα σι ζλούξου..θα σι σφίξου σι μέγγινουν. Καλά ρε όλα τα γράμματα τέτοια ίνι; Βζιά κι κώλ κι σιλίβουρδα; Άκσι για να μη μας μάσν, θα πώ ιγώ, μόνι ιγώ..ξερς τι ίνι αυτό;; όχ αυτό π σκέφτισι σάτιρι.. ίνι κρικέλα..αλλά πόταβ κρικέλα;; όλις οι κρικέλις ίνι στρόγγυλις, στα καρδάρια, στουν άλτσου πτου σκλί..στου καπίστρ πτου γουμάρ..όλις μόνι μια κρικέλα ίνι τέτοιανιά κι ίντιν στου γκιούμ π βάνουμι του γάλα..κι έχ κι που τς δυό τς μιριές ..κι ξέρς πως τ λέν ;; όχ τα θκάς τα ξέντρουπα.. τ λέν (δεν θμούνταν ακριβώς..τουν ίχιν ζώσ’ ου φόβους πτς χουρουφυλάκ’) η πουλύγουνον ή κώλουρουν κώνουν ή σκαλινό ή συντιταγμέν ή διάκενον ή κρικέλα 5G, ή μοιρουγνουμώνιουν η συνιμίτουνουν η ημίτουνουν , ανάλουγα πόσου στινί ίνι ή τραπέζιον ή βιλιούσκα η (ίχιν χιστί πτου φόβουτ μι τουν πάν στου μπουντρούμ κι τάχιν ανακατώς όλα).. (τουν διακόπτ ου Μχάλτς..τραβούσιν τα μαλιάτ)
Μχάλτς: Νιάνιου, Νιάνιου άκσιμι..ιντάξ κατάλαβα τι γένιτι δε χρειάζιτι άλλου ιξέτασ’. Μπίτσαμι ..τα γλέπς τα γράμματα..άει ντύς τώρα να τα πούμι όλα..δε χρειάζιτι να μαλώσουμι ιμείς ίμαστι κι σόι κι πατριώτις κι απ όλα, ιγώ δε γέγκα νούνους στου τρανό του πιδίς;; τ αστόισις;
Ου Νιάνιους ντιούνταν κι σκέφτουνταν « ωρε καλά λέει ..ίμιστι κι σόι..δε χρειάζιτι να χαλάσουμι τς καρδιές μας..ώρε ίνι κι νούνους στου πιδίμ..τόχα αστουχήσ’
Νιάνιους: Ιντάξ’ ρε Μχάλ’, δεν έχουμε κανά διάφουρου..ψίχα μας ανακάτουσαν τα γράμματα..αλλά πάει ..δε μπειράζ’ αει πέμι..έχου τίπουτα; ίμι καλά;
Μπουντιούκους: Άκσι Μχάλ..τάειδα καλούτσκα τα πράματα δε θα κάμντς όμους καταχρήσεις..
Ου Νιάνιους σκέφτουνταν ..Ωρέ τι ίνι αυτό του καταχρήσεις; Τι θέλ να πεί ου ιπιστίμουνας;; Ιγώ ξέρου κι του κατάπλασμα τι ίνι κι του κατακάθ κι του καταχράσκα κι του καταχέσκα κι του καταχώθκινκι του καταβρώμσιν αλλά αυτό του καταχ (κλώθ του τσιρβέλουτ) ..ωρε μπας κι θελ να πεί κατ τ’ Χρήστου;; να μι φκιάνου πως πααίνου κι να μη φκιάνου παρέα μη τς Χρήστ;; για τιαυτό ίπιν όχ καταχρήσεις; Ινουούσιν όχ κα τς Χρήστ κι μπιρδεύκιν κι ίπιν οχ καταχρήσεις;; δεν τουν ρουτώ όμους κι θαρές ότι δεν ξέρου;..θα σνάξου τ τζιουμανίκα να θαρές ότι κατάλαβα..οχ κατάτς χρήστ
Γιατρός: (συνιχίζ) τα μάτιας ίνι καλούτσκα. Μια πανάδα είδα μόνι , θα του ξαναιξιτάσουμι τ χρόν..τ χρον καλούμ καλόκαρδ. Σι γινικές γραμμές ίσι καλούτσκα.. (του Νιάνιου τουν πιρουνιάζ)
Νιάνιους: (ξανασιλουιέτι) Ωρέ τι σι γινικές γραμμές λέει ου Μχάλτς;; τι ίνι αυτές οι γινικές οι γραμμές;; ιγώ μόνι μια γραμμή ξέρου ότι υπάρχ, όταν του πιδί τραβάει μι του χαράκ’ στου πινακάκιτ μια πέρα ως πέρα για να γράψ’ αράδα του λέει γραμμή. Στου στρατό όταν ουρλιούνταν ικείνου του γκαφάλ ου δεκανέας στ γραμμήηη , πιαλούσαμι όλ’ κι ου ένας στέκουνταν ‘πισου πτουν άλλου κι τούλιγάμι γραμμή. Όταν σι πιάς απότουμα κόψμου κι δε γλέψ αμπρουστας απ’ τ σφίξα τραβάς γραμμή για τουν αναγκαίου..δε φκιάντς κλώζματα, πιαλάς ίσια γραμμή για να προυφταστείς. Όταν παίρντς κάτ χαμπάρ λές ότι του πήρα γραμμή. Όταν ουμιλάει ου κουματάρχς στου καφινείου, κι λέει να σλιαρώσουμι κι να στουμπίσουμι τς άλλ, πτάλλου του κόμα, κι όπ’ τς βρίσκουμι να τς κρούμι..δίν κι αυτός γραμμή. Όταν τα σουφρων όλ στου μέσου ιπικοινουνίας κι γράφν ότ ψέμα θέλ μόνι ου ένας πτς τα βραγγάλτσιν κι αυτά γραμμή παίρν.Του λουμάκ’ τραβάει σιαπάν..ίσια γραμμή Ωρέ τι γένιτι;; άλλους δίν κι άλλους παίρν γραμμή;..μπιρδεύκαν οι γραμμές;… οι γινικές γραμμές που ίπιν ου Μχάλτς πούντις;; Ωρέ πρεπ νάνι όμους πουλύ ιπιστιμουνικό..μάρισιν παραφύσις..θα του λέου κι γώ για να τόυπιν ου Μχάλτς για τι μένα θανάνι πουλύ ζιαζμένου…πιτχμένου ντίπ στ αγιάρ..θα του λέου κι γώ . Κι αφού μούπειν για τς γινικές γραμμές , δε θέλου κι χαρτί για άδεια, θα παίρου απού μόναχους.. σι γινικές γραμμές..
