Νόμιμες Επιθέσεις σε Ανώνυμες Εταιρείες: Η Δίκαιη Κατακραυγή και ο Ρόλος του Κράτους
Βασίλης Παπαποστολου
Στην νόμιμη αλλά ανήθικη επιθετική στάση, απαντάς με νόμιμη και ηθική επίθεση, βάζοντας στο παιχνίδι, όλους τους “συμμετέχοντες στο έργο”.
Οι Ανώνυμες Εταιρείες δεν “πονάνε” όταν τραγουδάς το
“στ’ άρματα, στ’ άρματα εμπρός στον αγώνα”, αλλά όταν η μετοχή τους κάνει μια πολύ όμορφη βουτιά.
Οι Ανώνυμες Εταιρίες έχουν πολλά διάτρητα νομικά σημεία και “παραλείψεις”.
Οι Ανώνυμες Εταιρείες δεν πιέζονται από τον κόσμο που θα βγει στην πλατεία αλλά από τον απόηχο που θα έχει μια τέτοια μαζική προσέλευση χωρίς πολιτικούς χρωματισμούς.
Οι Ανώνυμες Εταιρείες και δη
οι εταιρείες που έχουν σε ένα ποσοστό 30-35% στη μετοχική τους σύνθεση το ίδιο το Κράτος, θα “σκεφτούν πιο ορθολογικά”, υπό την πίεση του Κράτους – Μετόχου.
Ένα Κράτος που θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων
να..”συμβουλεύσει” την Α.Ε,
ύστερα από μια συσσωρευμένη λαϊκή και δίκαιη κατακραυγή.
Και η κατακραυγή στο πολιτικό σκηνικό είναι γνωστό ότι αφαιρεί ψήφους.
Φυσικά, μια Ανώνυμη Εταιρεία γίνεται πιο διαλλακτική όταν το ρίσκο που παίρνει, υπερβαίνει το μέτρο που της επιτρέπουν οι πραγματικές συνθήκες.
Με απλά λόγια.
Μη ξεχάσουμε ποτέ πως πρέπει κάποτε να εμφανίσουμε το ΠΩΣ και το ΓΙΑΤΊ φτάσαμε ως εδώ και τις τεράστιες ευθύνες κάποιων “αρχόντων της περιοχής”.
Όλων των βαθμίδων εξουσίας και φυσικά όλων των πολιτικών αποχρώσεων.
Εκτός αν κάποιος θεωρεί πως όλα αυτά ” υπέροχα” τα δημιούργησε ο κύριος Κοκκαλιάρης, ή ο κύριος Πλακεντάς σε 9 μήνες.
Όχι όμως σήμερα. Σήμερα αυτό είναι πολυτέλεια.
Σήμερα πρέπει να φτάσουμε στα “νόμιμα άκρα” ως περιοχή για να τελειώσει αυτό μπρος – πίσω.
Με συντονισμένες ενέργειες του Περιφερειάρχη, των Δημάρχων και εννοείται των βουλευτών μας, πρέπει το θέμα να τελειώσει άμεσα. Όχι αύριο. Χθες. Και χωρίς ουδεμία επαναστατική διάθεση (άλλωστε ποτέ δεν ήμουν Τσε Γκεβάρα, γνωστό αυτό), αν η ΔΕΗ Α.Ε έχει τα…μανατζερικά κότσια και επιμείνει στους “εκβιασμούς”, ας μην παράσχει θερμική ενέργεια όταν η θερμοκρασία φτάσει στο 0.
Επιλογές, αποφάσεις, υπολογισμός κόστους.
Δε βγαίνει όμως ο τύπος για τους μετόχους.
Θέλω να πιστεύω,
ή μάλλον είμαι σίγουρος,
πως ο υπουργός ο Θόδωρος
ο Σκυλακάκης, του οποίου εκτός από την πολιτική του ποιότητα, γνωρίζω προσωπικά εδώ και χρόνια και την ποιότητα του
ως ορθολογιστή ανθρώπου, θα παράσχει τη μεσολάβηση του
και θα πείσει την Α.Ε, που τόσοι “χαϊδεύουν” εδώ και χρόνια,
πως το συμφέρον της (και το οικονομικό βραχυπρόθεσμα) είναι η λογική, η ελαστικότητα και η διαλλακτική στάση, απέναντι σε έναν τόπο που “κάηκε” στο βωμό που είχε ανάψει για την σημερινή κερδοφορία της, και το βόλεμα των πατατρεχάμενων, ένθεν και ένθεν.
Τώρα τα υπόλοιπα είναι απλά λόγια για Δίκαιες και Άδικες Μεταβάσεις.
Υ.γ: Και μόνο το γεγονός της βίαιης αλλαγής του παραγωγικού και οικονομικού μοντέλου του τόπου, θα έπρεπε να ήταν ικανό να λήξει το θέμα άμεσα.
Μετά ας κάνουμε και το απολογισμό και τον… καταλογισμό.
Τώρα δεν προλαβαίνουμε σύντροφοι…
