Δρυόβουνο 9 Αυγούστου 1953, τρεις μέρες,μετά το πανηγύρι της Αη Σωτήρας (Μεταμόρφωσης του Σωτήρος)..ανακωχή τέλος. Κεντρική πλατεία Παρέα 4-5 αντρών… Καυγάς… (Κανά δυο τηρούν, οι άλλοι αρπαχνούντι)
Μήτσιους: Τι θ’κός ίνι του καρπούζ ρε αχμακ(ι) Τσιότσιου πόταβου ήταν.. σι ποια καρούτα το βαλις..τι αναφέρντς σι όλνους ότι ανακατώθκαν τα καρπούζια;
Τσιότσιους: Τι λες ρε ξλεινι, ιγώ δεν τ αγόρασα πρώτους απου ικίνουν του μαναβ π του μπουγατσκό, που τα φερν(ει) απ του σάντβου κι απτ βούλιαρ, ικείνουν μι του κτσό του μπλάρ; Δε διάλιξα πρώτους πτ ζερβη τν κουσιόρα, ικείνου του πρώτου του τρανό τ αμιρικανκου κι πρόφτασα κι τοβαλα στ μισιά τν καρούτα;
Μήτσιους: Τσιότσιου ισι αδρέινους, δεν ξερς τι λές…Ιγω ίμαν ντιπ πρώτους.. δεν ίχιν μια τρανή μαλαθα στου σαμάρ π ίχιν τα καλίτιρα; Δεν πιάλτσα πρώτους πτου καφινείου κι ινθιλάκουσα (ποιητική αδεία) του καλίτιρου κι του τρανίτιρου; Ως τν παδ ακούσκι του μπλιούμ, όταν του πουλιόμσα στ μισιά τν καρούτα;
Τσιότσιους: Κι πόταβου σμαδ έφκιασις στν τσέφλα απ του καρπουζι για να του γνουρίιζ ρε;;, ιχις..(δεν πρόλαβι να πεί)
Μήτσιους: Πόταβου σμαδ; ; Άμα σι ζιάσου μια στου ψμμένου, θα σι πω ιγώ πόταβου σμάδ.. Σμάδ σαν τν τρανή τν παλιά τ θκιμ ποχου ανάμισα στα σκέλια, φκιάνου (κι φκιάν κινις να ανοιξ του πανταλόν)
Τσιότσιους: Τι έκαμις ρε αζμπόρστι;…Τι θάρσις ότι μπουρείς να μι φκιάις;..θα σι φαν του στιάρ, τώρα θα σι δείξου ιγώ..θα σι τανίσου σα σαμπρέλα (κιι αμέσους φκιαν ιπιθετική κίνησ)…
Τν κρίσιμ αυτίνια τ στιγμή, η παρέμβασ τ σπουδαίου μιγαλεπήβολου ηγέτ, τ Προϊδρου τ Ντάφα, είνι απόλυτα καθουριστική.( μαζί με τουν παπα κι του ντραγατ(ι) αποτιλουν τ’ς ηγετικές φυσιουγνουμίις τ τόπου) Μιγαλοσπουδαγμένους, απόφοιτους τς πρώτς τάξς τ Γυμνασίου τ Μπουγατσκού, μι γνώσεις Γαλλικής και πιάνου (χεχε τα τελευταία δεν ισχύουν, μην τσιμπάτε).. Είνι η σιβάσμια ηγετική φυσιουγνουμια, που παιζ καθουριστικό ρόλου στν εύρυθμ λειτουργία τς μκρής κοινουνίας κι κυρίους έχ καίρια κι καθουριστική συνδρουμή στ διευθέτησ τουν διενέξεων κι στν ιπίλυσ καθουριστικών ζητημάτων (θα δίτι παρακάτ)
Ντάφας: Τι φκιάντι ιδώ ρε παρτάλια…τι αλυχτάτι ετσιαιά σαν αλτσιάρκα σκλιά ..Ως τν Πέλκα ακούιστι.. μι σι πω ως τ Σέλτσα.. Τι τανίζτι τα μάτια σαν αστρίτις ρε;…τι γκαρλίζτι σα να σφαζν μπιτσιου;
Μήτσιους: Ιμίς κύριι Ντάφα ίχ..
Ντάφας: Τι ισίς ρε βντιάνια..τέσσιρις καρούτις έχ του πηγάδ.. κι τέσσιρις σιούρκις μι κρέχου … δε μπουρίτι να διαλέξτι μια να βάλτι του καρπούζ; Δηλαδή αμα σας έδιναν κανά πουκάρ μαλί να μοιράστι θα σφάζουσάσταν; Αγλίγουρα πρόστμου..200 μιταλικές ου καθένας
Τσιότσιους: Τι πρόστιμου κύριι ηγέτ….
Ντάφας: Τι ηγέτ ρε γκντούν(ι) …γλίγουρα φώναξέτι του ντραγάτ να τσ δες(ει) κι τα πουδάρια κι τα χέρια μι λιγαριές..να μη μπουρούν να σκαλτστούν ντιπ κι ως του βραδ στουν κατή…του ντραγατ(ι) γλίγουρα, πούντους;
(παρέμβαση του ψύχραιμου παρατηρητή, Τζήκα με χαμηλό σχετικά ύψος)
Τζήκας: Ακούστι κυριι Ντάφα
Ντάφας: Ισί τι ανακατόνισι ρε σβόμπιρα….ισί που ναιδίς…Ισί εχς του λιμό παρακάτ απ τν κλια πτου μπλάρ…που να ιδείς ρε κούχτιου ως ουπάν στς καρούτις; Ισί , ισια μι γκαχιλώνα δεν ισι..
Τζήκας: Ιγώ κύριι Ντάφα γίγκα, γνώστς μιας κατάστασς..
Ντάφας: Τι ίνι αυτά πλες ρε μάζουμα Αμιρικάνκα ..τι ίνι αυτά ρε μισουριξια π δεν καταλαβαίν καένας καντίπουτα..ακούς ικεί γνωστς καταστασς κι χαμπάρια;…η θα μαθς ντριανουβνά η θα σι εξουστρακίσου, θα σι στίλου ρε καγκαπόταβι μακριά στου ιξουτερικό…στ Σελτσα θα σι στίλου αν δε συμουρφουθίς ..του Σιαν(ι) θα φανταζ(ει) παράδεισους , κι η Πέλκα όασ(ι), καταλαβις ρε μαξούμ;
(παρέμβας τ Ντραγάτ(ι): Ακούστι κιριι Ντάφα , ίσως αν γίνουμε κοινουνοί των απόψεων…
Ντάφας: Κι σι ρε ντραγάτ(ι); τι ινι αυτό ρα σήμιρα;; μόλιους σας τσάκουσιν;.. ακσι ντραγάτ, αν δεν αλάκς ρότα (τομαθιν στου μπουγατσκό στου γιμνάσιου) θα πάρου τουν τρανό στ Σιάτστα κι θα σ αμπώξου…θα κάμου διαγουνισμό μόνι μι Ντριανουβνοί ντραγαταίοι… μη αστουχάς ότι ισί , είσι ου μσος απ τν Πιπιλιστα..
Ντραγάτς: Δεν τ αστουχώ κύριι ηγέτ..δεν ακούμι όμους κι λίγου τουν Τσιότσιου, να μη έχουμι φασαρίις στου χουριο, ζγώνει κι δικαπινταυγουστους, κι θα χαλάς η εικόνας κι θα χαις ψηφ …
Τζήκας: ιχτές του βραδ κατά τσ τέσσιρις…πάινα κα του μπαχτσέ να πουτίσου…μόλις κίντσα κατ τουν Αητρίφυλλα, απόξου απ του σπίτ τ Τσιότσιου ..η Τσιατσιούλα μι τ Λεν(ι) απουπιάνουνταν για του ποια έχ του νιρό…Τσούρζαν ουρρλιούνταν , έκουβι η μια τα δες(ι) μι ν τσάπα κατ του θκότς, α ίστιρα η άλλ(η) στ θκήτς ν μιρια.. αράδα αυτό γένουνταν κι δε σταματούσι. Σα να βασάντζαν γουμάρια ακούουνταν ολ(η) τ νύχτα Σι όλα αυτά γλέπου τουν Τσιοτσιου μι του βρακί να βγαίν(ει) απ του τσιαρδίτ, μι τα μάτια σα φιλτζιάνια…δεν ίχι κοιμθεί ντιπ κι μι πειν ότι ίχι να παρ κι του γάλα κατα τς τισιραμσι. Ορε μι λέει θα γριντουθώ δεν αντέχου… θα τσ σφάξου κι θα πάου στ Λάρσα στα σίδιρα…Όχ(ι)ρε Τσιότσιου τουν λέου, θα πάν τα νιάτας , μόνι ιβδουμιντα χρόνια έχς …κρίμα να θμασι βεβια, ότι ως τα 127 εχς ακόμα. Λες ρε μιλέει;;..να φλαχτώ; όμους δεν άντιχιν άλλου, σβαρνίζουνταν καταής σα κφετσιου Δεν πρόλαβιν να σινέλθ αει για του γάλα..ντιπ παρταλ ..ασι οι αλλις μόλις πήγιν να πει κατ συμαχσαν κιόλας κι τουν στόλτσαν, ώρα , ανταμα..τουν ξιβάφτσαν ..έπαθιν πουλά ολ τ νύχτα..
Νταφας: Ετσιαιά γίγκαν Τζήκα; …κανόντσι τι θα πείς…σέσφαξα
Τζήκας: Ακριβώς ετσιαιάς κύριει Ντάφα
Ντάφας: Μαν ινι έτς(ι), ου Τσιότσιους ίχιν ντιπ τσακζμένα τα νέυρατ..ηταν ντιπ αρπαγμένους…αμα δεν κοιμθις ένα τσιαφ χράζιτι για νι χιρίις ου καρπουζουπόλιμους..για τιαυτό αρπάχνουνταν για τς καρούτις κι τα καρπούζια, γι του λόγου αυτό ΑΠΟΥΦΑΣΙΖΩΜΕΝ ( κι αυτό στου μπουγατσκό το μαθιν) 1ον)Διατάζου του Ντραγάτ(ι) (του μσό απ τν Πιπιλίστα), να λύς(ει) τς λιγαριές απ τς ένουχ Τσιότσιου κι Μήτσιου κι να τα απουλικ(ει) ιλέυθιρ(οι)
2ον) Ού Τσιότσιους κι ου μήτσιους ϊνι ιπουχριουμέν(οι) να ιμφανίζουντι μια φουρα τ βδουμάδα στου Κοινουταρχείου κι να βραγκαλνούν τς παράδις στν Κοινότητα ( Σημειουτέουν του πρόστιμου αυξιθκιν κι γέγκιν 300 μιταλικές για τουν καθένα γιατί η κοινότητα ίνι μκρή κι φτουχή)
3ον) Στους Τσιότσιου κι Μήτσιου απαγουρέυιτι ρητά η έξουδους απου τ χώρα τ Ντριανόβου , η ουποια οριοθιτείτι απού Δυτικά: Βακούφκα Νότια Κουτσούφλιαν(ι) Ανατουλικά: Λνάρια Γιουργιάνια Βόρεια Μπέστιαν(ι) –Ντάμπαλ(ι)
4ον) Τα καρπούζια απ τ μισιά τν καρούτα μι σμαδια όπους η παλιά τ αντρός, η κοσα π κόβ τ λόντζια, του καρπουλόι κι του διρπάνι π κοβ του στιαρ, τν κθαριά κι πλιότιρου τ βριζα ΚΑΤΑΣΧΟΥΝΤΙ κι παέν πάραυτα (γνώση απ του μπουγατσκό ) στου σπιτ(ι) τ Ντάφα
ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΝΤΑΦΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥΣ (πρώτους αξάδιρφους τ λιόλια τ παπαδόπουλου..π δεν αφινιν καγκαέναν να πει γκκ…κι όποιους ιλιγιν μπουντρουμ κι σουλταν μερεμέτ..ικεινουν μι του πλί , π καίουνταν τα πουδαριατ)
Αφου ή όλ κατάστασ διειθιτήθκιν απόλυτα απ του μιγάλο τουν ηγέτ του Ντάφα, η ηριμία επανήλθιν στν Κοινότητα. Τν απόλυτ ησυχία τ μισμιριού, τσακζιν, μόνι ου ήχους πτου νιρό απ τς σιούρκις..μόνι του τσαρτσάλτζμα ακούουνταν…
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
