Ο Ερντογάν, ο Ιμάμογλου και τα Ελληνικά Συμφέροντα

Ο Ερντογάν φυλακίζει τον κύριο πολιτικό αντίπαλό του και τον καθαιρεί διά της δικαστικής οδού από τα καθήκοντα του Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Ο Εκρέμ Ιμάμογλου βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και αυξάνεται η δημοτικότητά του στην Τουρκία. Ως Έλληνες και ως δημοκρατικοί πολίτες παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις, αλλά πρέπει να αποφύγουμε τις αυταπάτες για να προστατεύσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα.

Είναι προφανές ότι στην Τουρκία δεν λειτουργεί η δημοκρατία δυτικού τύπου ούτε προστατεύονται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ορθώς εκφράζουμε την ευχή να αποφυλακισθεί ο Ιμάμογλου και να ομαλοποιηθεί η πολιτική ζωή στη γείτονα. Όμως είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι η Τουρκία θα αργήσει πολύ να γίνει – αν τελικά γίνει – μία δημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου. Κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, ΑΚΡ των ισλαμιστών του Ερντογάν και CHP των Κεμαλικών, στο οποίο ανήκει ο Ιμάμογλου, δεν πιστεύει ειλικρινά σε μία πραγματικά δημοκρατική Τουρκία.

Και οι Κεμαλικοί καταδίωξαν τους ισλαμιστές αντιπάλους τους, Ερμπακάν και Ερντογάν, παλαιότερα. Το Κεμαλικό κόμμα άλλωστε είναι πιο φιλικό προς τον Στρατό και δεν απορρίπτει την ανάμιξη των Ενόπλων Δυνάμεων στην πολιτική.

Για τον Ελληνισμό η εναλλαγή κομμάτων και προσώπων στην Άγκυρα μικρή σημασία έχει. Κατά την εισβολή στη Κύπρο  τον Ιούλιο-Αύγουστο 1974 συγκυβερνούσαν οι «αριστεροί»  Κεμαλικοί του Ετσεβίτ και οι Ισλαμοδημοκράτες του Ερμπακάν, πολιτικού μέντορα του Ερντογάν. Την κρίση των Ιμίων την προκάλεσε η Τανσού Τσιλέρ ως Πρωθυπουργός, η οποία ήταν οπαδός του κοσμικού (ουδετερόθρησκου) κράτους. Κάποιοι τότε στην Ελλάδα έλεγαν ότι πρέπει να την στηρίξουμε στην εξουσία για να μην έλθουν οι … Ισλαμιστές.

Ο Ιμάμογλου δεν είναι μετριοπαθής όσον αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο. Έζησε και σπούδασε στην Κατεχόμενη Κύπρο και έχει ως πρότυπό του τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς. Θυμίζω ότι ο Ντενκτάς παραδέχθηκε στον Κύπριο δημοσιογράφο Σταύρο Σιδερά ότι πολλοί από τους αγνοουμένους της εισβολής σφαγιάσθηκαν από ενόπλους Τουρκοκυπρίους, τους οποίους ο ίδιος οργάνωσε και κατηύθυνε.

Το 2017, όταν ο Ιμάμογλου ήταν Δήμαρχος στον Δήμο Beylikduzu, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, ανήγειρε ένα τεράστιο μνημείο για να τιμήσει τον Ντενκτάς και τους Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην εισβολή στην Κύπρο. Η Τουρκία την ονομάζει «ειρηνευτική επιχείρηση».  Ο Ιμάμογλου δηλώνει ότι θαυμάζει τον Πρωθυπουργό της εισβολής Μπουλέντ Ετσεβίτ, που έκανε αυτό το «τολμηρό βήμα». Ας τα θυμόμαστε αυτά για να μην προσγειωθούμε απότομα στο μέλλον.

Μία ανησυχία ορισμένων Ελλήνων αναλυτών είναι ότι η Τουρκία θα γίνει τώρα επικίνδυνη, διότι θα εξαγάγει την εσωτερική κρίση και θα απειλήσει την Ελλάδα και την Κύπρο. Η πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία διαρκώς και σταθερά είναι προκλητική και διεκδικητική ασχέτως εσωτερικών προβλημάτων. Όποιοι κι αν κυβερνούν στην Άγκυρα, Κεμαλικοί ή Ισλαμιστές, στρατιωτικοί ή πολιτικοί, οι διεκδικήσεις έναντι του Ελληνισμού είναι διαχρονικές. Εμείς αλλάζουμε συχνά εξωτερική πολιτική, οι Τούρκοι δεν αλλάζουν.

Καταδικάζουμε, λοιπόν, τον αυταρχισμό και την καταπίεση των δικαιωμάτων των ατόμων  και των μειονοτήτων στην Τουρκία, αλλά ταυτοχρόνως σκεφτόμαστε ρεαλιστικά και οργανώνουμε τον αμυντικό και διπλωματικό σχεδιασμό μας. Δεν χρειάζεται να επιλέξουμε «καλούς»  ή «κακούς»  στην τουρκική πολιτική σκηνή. Η πρόσφατη ιστορία είναι διδακτική.