Ο Τας Μέλας ή Μελάς (οι Αμερικανοί παρατονίζουν τα ελληνικά επώνυμα) είναι Ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος, ειδικός στα θέματα της καλαθοσφαίρισης και του αμερικανικού πρωταθλήματος NBA. Παρουσιάζει μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους του τη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή «THE STARTERS», στην οποία αναλύονται οι αγώνες του ΝΒΑ λίγο πριν αρχίσουν. Προ ολίγων ημερών σχολίαζε ότι στον αγώνα των Γκρίζλις εναντίον των Μπακς θα παίξουν τρεις παίκτες ελληνικής καταγωγής: Ο Κώστας Κουφός, ο Νικ Καλάθης και ο Γιάννης Αντετοκούμπο. Τόνισε ότι αυτή η σύμπτωση κάνει υπερήφανους όλους τους Ελληνες ανά τον κόσμο, φρόντισε να προβληθούν στην οθόνη οι φωτογραφίες των τριών παικτών μαζί με την ελληνική σημαία, ζήτησε από τον τηλεσκηνοθέτη να βάλει ως υπόκρουση τον ελληνικό εθνικό ύμνο και τραγούδησε στα ελληνικά τη δεύτερη στροφή. Οταν οι συμπαρουσιαστές πήγαν να τον διακόψουν, τους ζήτησε δυναμικά να σιωπήσουν και συνέχισε όρθιος να τραγουδά τον ύμνο των προγόνων του έχοντας το δεξί χέρι στην καρδιά.
Νομίζω ότι ο νεαρός αυτός ομογενής βοήθησε πολύ την Ελλάδα, ίσως χωρίς να το συνειδητοποιεί. Μια απλή πράξη συγκίνησης και ενθουσιασμού, αυθόρμητη κατά πάσαν βεβαιότητα έκανε εκατομμύρια Ελληνες ανά την υφήλιο να νιώσουν υπερήφανοι. Δεν υπερβάλλω ούτε είμαι αλόγιστα συναισθηματικός. Ξέρω ότι τα προβλήματα του τόπου μας είναι πολύ σοβαρά. Πιστεύω, όμως, ότι λίγες ενέσεις εθνικής αξιοπρέπειας, απ’ όπου κι αν προέρχονται, τονώνουν το ηθικό μας και βοηθούν στην καταπολέμηση της εθνικής κατάθλιψης που μας απειλεί. Ο Τας Μελάς προκάλεσε πάμπολλα σχόλια στο διαδίκτυο και τα περισσότερα καταδεικνύουν την ανάγκη όλων μας, εντός και εκτός Ελλάδος, να ξαναθυμηθούμε τις ρίζες μας και τις παραδόσεις μας, να αντλήσουμε υπερηφάνεια από τα σύμβολα του Εθνους, να ξαναθυμηθούμε τον εθνικό μας ύμνο, τον οποίο κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε!
Ναι, είναι γεγονός, δεν κινδυνολογώ. Στα σχολεία μας μία λαίλαπα δήθεν προοδευτισμού και διεθνισμού έχει θέσει υπό διωγμό τον εθνικό ύμνο και την προβολή του υγιούς πατριωτισμού. Παλαιότερα γίνονταν κάθε ημέρα έπαρση και υποστολή της σημαίας, και όλοι οι μαθητές ψάλλαμε τον εθνικό ύμνο. Σήμερα αυτό το τελετουργικό πραγματοποιείται άπαξ της εβδομάδος και συνήθως μετ’ εμποδίων. Στα σχολικά βιβλία πάντα υπήρχε ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, οι γνωστότερες στροφές του στο δημοτικό, η πλήρη μορφή στο γυμνάσιο και το λύκειο. Σήμερα τον αναζητούμε στις δώδεκα τάξεις του σχολείου και μετά βίας θα βρούμε λίγες στροφές στο δημοτικό. Φίλοι εκπαιδευτικοί μού έδειξαν απάντηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου προ δύο τριών ετών, στην οποία χαρακτηρίζονταν ακατάλληλοι για τους νέους μας οι στίχοι του εθνικού ύμνου και εκφραζόταν η ανάγκη να εισαχθούν στα σχολικά βιβλία… μοντέρνοι ποιητές. Ετσι, λοιπόν, ο εθνικός ύμνος εξοβελίζεται και από τη σχολική αυλή και από τα σχολικά βιβλία και από την ψυχή των παιδιών μας. Και όταν ακόμη κάποιοι νέοι τον τραγουδούν σε αγώνες της Εθνικής μας ομάδος, παρατηρούμε τις συνέπειες της ελλιπούς διδασκαλίας. Στον πρώτο στίχο αντί να πουν «σε γνωρίζω από την κόψη» συνήθως τραγουδούν «από την όψη». Αυτή είναι μια δραματική όψη της παιδείας μας, η οποία βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Πότε θα εφαρμόσουμε το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ως σκοπό της παιδείας την ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως;
Ο ομογενής Τας Μελάς, συν τοις άλλοις, απέδειξε πόσο μεγάλη αγάπη και νοσταλγία για την Ελλάδα αισθάνονται οι απόδημοι. Φαίνεται ότι πρέπει να βρεθείς στην ξενιτιά, μακριά από την πατρίδα, για να αισθανθείς τη γνήσια υπερηφάνεια. Στο πρόσωπο του Τας Μελάς ευχαριστούμε όλους τους απόδημους Ελληνες για όσα πέτυχαν και για την ελπίδα που μας χαρίζουν!
