Φτάσαμε μπρός στο χείλος της πολιτικής απόφασης. Μια πολιτική απόφαση διττή, που θα μας οδηγήσει ή στο σημειωτόν της καθυστέρησης, ή, σε μια πολιτική απόφαση, όπου θα προτάξουμε, με τη συμμετοχή όλων μας, την πατριωτική μας εγρήγορση, ώστε να αναχαιτιστεί ο τόπος, ο Δήμος, η πόλη, πριν το χείλος της μη επαναφοράς?…
Σίγουρα γνωρίζετε την ιστορία με το μέλι, γιατί η εξουσία, χωρίς να είναι κυψέλη παραγωγής μελιού, είναι πασαλειμμένη με το μέλι. Και όλοι θα ήθελαν να βάλουν το δακτυλάκι τους για να γλυκαθούν, στο ποσό που συγκεντρώνουν κατ έτος, οι πάγιες πληρωμένες υποχρεώσεις των πολιτών, όπως η υδροδότηση, η αποχέτευση, οι ενοικιάσεις των δημοτικών χώρων, η εκμετάλλευση~ ξύλευση των Δημοτικών Δασικών Εκτάσεων, η φορολόγηση των τραπεζοκαθισμάτων των μαγαζιών εστίασης, ο Δημοτικός φόρος των αστικών επιχειρήσεων της περιοχής του Δήμου… κτλ Και επίσης οι επιχορηγήσεις της ΣΑΤΑ, ήτοι η χορηγούμενη κατανομή πόρων από την Πολιτεία, κατά κάτοικο, με πληθυσμιακά κριτήρια!…
Όλες αυτές οι δομές των οικονομικών υποχρεώσεων των δημοτών, ξέρετε πόσο μέλι κρύβουν? Αφάνταστα πολύ…
Έτσι, πολλοί Ίζνογκουντ, ονειρεύονται την προσπόριση έστω και κάτι απ αυτό το μέλι και μάλιστα χωρίς να γίνονται αντιληπτοί. Και αν μπορούσαν, καλυπτόμενοι, θα άδειαζαν εντελώς την κυψέλη, την κυψέλη της κοινής ωφέλειας των Πολιτών!…
Ούτως ακόμη και πονηροί «μπακαταραίοι» και χαμηλόνοες ανοραμάτιστοι για το θεσμό και τον τόπο, γίνονται ελκυστικοί και ηγούνται σχημάτων, με την υπόσχεση της νομής της εξουσίας, συγκεντρώνοντας γύρω τους αρκετούς βομβίνους, νταβάνια και άλλα σφηκοειδή!…
Ο σφηκοφαμελιάρης, θα σας πω ένα παραμύθι που μπορεί να μοιάζει με την πραγματικότητα, ως λαθροθήρας, πάντα κυνηγώντας το μέλι, έφυγε πριν από χρόνια από την κυψέλη, που ήταν σε χρεωκοπία, για να τον περισυλλέξουν αυτοί, οι κηφήνες, οι αδικημένοι, μιας άλλης κυψέλης, που ήταν διψασμένοι για εξουσία. Στη νέα του κυψέλη αναδείχθηκε σε τρομερό εξουσιολάγνο και ακόρεστο κυνηγό μελιού. Αφού λοιπόν πασαλείφθηκε με το μέλι της εξουσίας έγινε ολόγλυκος και επιθυμητός για τα βομβιστικά έντομα που προαναφέραμε! Έτσι πως να περισσέψει μέλι στην κυψέλη της κοινής ωφέλειας των Δημοτών?…
Στο πολιτικό τοπίο από όπου εκπορεύεται η ασκήμια της ψεύτικης δημοκρατικής συνείδησης, δεν γνωρίζουν τι θα πει Δημοκρατία. Δημοκρατικό είναι ότι τους ωφελεί!… Ακόμη και η συνεργασία με το διάβολο αν αυτή αποβαίνει προς το συμφέρον τους. Πιστοί στην «προσωπική τους αναρρίχηση» και το νεποτισμό και εμποτισμένοι από τη ρήση του λαϊκό φιλοσόφου τους με τις μπροκολολαχανίδες του, ότι «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» βαδίζουν ασυγκράτητοι για τη νομή της εξουσίας! Γι αυτούς η κοινωνική ηθική, η ανιδιοτέλεια και η Δημοκρατία είναι παραδουλεύτρες της αστικής τάξης… Γιούργια… γιούργια στα παλιούρια!….
Έτσι , γι αυτούς, είναι προσχηματική η υπεράσπιση της Δημοκρατίας.
Η έλλειψη όμως της Δημοκρατίας, αγαπητοί φίλοι, γεννά την παρανομία!…
Η αδιαφορία το σκοτάδι!…
Και η λειψή πληροφόρηση γεννά τους αυταρχικούς μηχανισμούς!…
