Η Διχόνοια που βαστάει/ ένα σκήπτρο η δολερή/ καθενός χαμογελάει/ «παρ’ το» λέγοντας «και σύ»./ Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει/ έχει αλήθεια ωραία θωριά/ μην το πιάστε γιατί ρίχνει/ εισέ δάκρυα θλιβερά»
Ο εθνικός μας ποιητής, ο Σολωμός, ίσως θλίβεται βλέποντας για μία άλλη φορά τον ελληνικό λαό να διχάζεται. Η θλίψη και η απογοήτευση είναι πιο έντονη, αν σκεφτεί κανείς πως το «σκήπτρο» της διχόνοιας δεν το κρατά ένα εθνικό θέμα αλλά ένας «ιός». Φαίνεται πως η ελληνική κοινωνία διάγει μία περίοδο «μακαριότητας» αφού λύνοντας όλα τα άλλα προβλήματα (εθνικά, οικονομικά…) εκτονώνεται σε διχαστικές συμπεριφορές για την υποχρεωτικότητα ή μη του εμβολίου κατά του Covid 19. Το πάθος και η οργή περισσεύουν και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, ενώ ο διάλογος, η ορθοφροσύνη και η διαλλακτικότητα απαξιώνονται ως εργαλεία συνεννόησης και πειθούς….συνέχεια ΕΔΩ
