Ο μουσικοσυνθέτης Μίμης Πλέσσας στην Κοζάνη τον Αύγουστο του 1998 προσκαλεσμένος από τον Φιλοπρόοδο Σύλλογο (Γιάννη Κορκά)
Την περασμένη Κυριακή η ΕΡΤ 1 και ώρα εννέα (9) το βράδυ είχε αφιέρωμα στον
μουσικοσυνθέτη, μαέστρο ορχήστρας , πιανίστα και στιχουργό Μίμη Πλέσσα , τον οποίο
τιμούσε , γιατί εισήλθε στο Εκατοστό (100) έτος της Ηλικίας του , γεννημένος το 1924. Η
εκδήλωση αυτή μού θύμισε τον ερχομό του Μίμη Πλέσσα στην Κοζάνη το 1998, μήνα
Αύγουστο, προσκαλεσμένος από τον Φιλοπρόοδο σύλλογο Κοζάνης, για μια μουσική
βραδιά στην Αυλή κάτω από την Κερασιά. Ήταν Δέκα (1Ο) –Αυγούστου και την 8η
Αυγούστου το φεγγάρι είχε Πανσέληνο, γι΄ αυτό και τα τραγούδια αφιερώθηκαν στο
Φεγγάρι που είχε συνθέσει ο Πλέσσας. Ήταν μια αξέχαστη βραδιά μουσικής Πανδαισίας .
Επανα-δημοσιεύω το κείμενο που είχα γράψει τότε.
Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΡΌΟΔΟΥ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1998
Αυτή η ΑΥΛΗ έχει μεταβληθεί σε χώρο μουσικής πανδαισίας, διαχέει
μουσικές νότες, μέχρι και τα «ραλίκα» σιγοτραγουδούν. Ούτε το Ηρώδειο να
ήταν δεν θα είχε τέτοια παρουσία μουσικών συγκροτημάτων, συνθετών,
μαέστρων, και τραγουδιστών. Και όπως οι άλλο αναφέρονται σε αρχαία
θέατρα ή σε νεότερα, όπως του Λυκαβηττού, τα Νταμάρια κλπ. όπου δίνονται
συναυλίες. Εμείς έχουμε την ΑΥΛΗ του αρχοντικού οίκου του Γ. Τιάλιου, Δωρητή της
Κοζάνης κατασκευασμένο αρχές 1900 , όπου πραγματοποιούνται διάφορες μουσικές
εκδηλώσεις με τη συμμετοχή μεγάλων μουσουργών , από το μουσικό στερέωμα της χώρας
μας. Και θα λέμε πλέον στην Κοζάνη , χάρις στον Φιλοπρόοδο, η ΑΥΛΗ μας, όπως λένε οι
Αθηναίοι το Ηρώδειο μας. Και όταν θα λέμε η ΑΥΛΗ , δεν θα χρειάζεται επεξήγηση θα
είναι αυτονόητο, ο χώρος των ποιοτικών μουσικών εκδηλώσεων. Και επειδή
έκανα τη σύγκριση, δεν είναι υπερβολή, ούτε άστοχη, ο κάθε χώρος έχει
την ιστορία του, την παράδοση, την ευαισθησία του. Και η ΑΥΛΗ γράφει την
ιστορία της και για μας έχει την αξία της, μιλά στην ψυχή μας, στην Κοζανίτικη παράδοση
που είναι ταυτισμένη με τη ζωή μας.
«Αυλή μου αρχοντικιά /γεμάτη λουλούδια ευωδιαστά/με ραλίκια χρωματιστά/σε
καμαρώνουμε ομαδικά. Σε φουκαλνό κάθε πρωϊ/για νάσαι καθαρή/να κάθομαι
το γιόμα στο πεζούλι το λαξευτό/να πίνω με τον Κύρη μου τον μυρωδάτο
καφέ/μαζί με το συκάτο το γλυκό/μέχρι το σούρουπο το στερνό. Δεν θέλω να
σ’ αποχωριστώ είναι τόσο όμορφα εδώ/περιμένω τον Φιλοπρόοδο τον
πολιτισμικό/να νιώσω το πρόγραμμα το μουσικό/και την ποίηση την υψηλή που
μιλά μεσ΄στην ψυχή . ΑΥΛΗ μου γοητευτική και πάντα γιορτινή/αφήνεις εποχή με τα
τραγούδια τα παλιά/από τους Βάρδους τους ξακουστούς /τους Έλληνες τους μουσικούς».
Γράφω όλα αυτά, έχοντας υπόψη τις διάφορες μουσικές και άλλες εκδηλώσεις που
πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. παρακολούθησα τις περισσότερες απ αυτές που
παρουσιάζονταν και στην Αυλή και μέσα στη σάλα του αρχοντικού , τις οποίες έχω
περιγράψει είχαν ποιότητα και έδωσαν μια ευχάριστη νότα στην πεζή και θλιβερή εποχή
μας. Μετά τον Μουζάκη τον Βάρδο των με γάλων επιτυχιών που τίμησε την ΑΥΛΗ μας,
Ήρθε και άλλος μεγάλος μαέστρος και Μουσικοσυνθέτης ο Μίμης Πλέσσας που σκόρπισε
με τα τραγούδια του ωραίες μελωδίες, παίζοντας τα πλήκτρα του πιάνου με καλλιτεχνική
μαγεία γοητεύοντας τους θαμώνες της ΑΥΛΗΣ ,που ήταν και πάλι γεμάτη ασφυκτικά από
ανθρώπους κάθε ηλικίας. Η Μελωδική Βραδιά ήταν αφιερωμένη στο φεγγάρι, που είχε
πανσέληνο προ δύο ημερών και ερμήνευσε τα τραγούδια που αναφέρονταν στο φεγγάρι ,
τα οποία συνέθεσε ο Μίμης, η γλυκιά φωνή της τραγουδίστριας Λόρνας μουσικό τέκνο του
Πλέσσα, καλλιεργώντας το τάλαντο της φωνής της. Τα τραγούδια του φεγγαριού είχαν μια
ιδιαίτερη μουσική ομορφιά, χρωματισμένα από τις χρυσίζουσες ακτίνες του φεγγαριού που
σπάθιζαν το νυχτερινό σκότος και ξυπνούσε στους ηλικιωμένους αναμνήσεις κάποιας
εποχής, τότε που οι καντάδες με φεγγάρι ήσαν οι ομορφότερες βραδιές για τις
ερωτευμένες καρδιές που σκιρτούσαν πίσω από τα παραθυρόφυλλα, ως θείον δώρο της
αγάπης. Έτσι, μελωδικά περιγράφω τον μεγάλο τροβαδούρο Μίμη Πλέσσα τροβαδούρο
Μίμη Πλέσσα, που τίμησε με τον ερχομό του την πόλη μας. Ο Πλέσσας δεν είναι μόνο
πολυσύνθετο μουσικό ταλέντο με τα άπειρα τραγούδια που έχει γράψει και την ανάδειξη
πολλών τραγουδιστών—τριών στο πάλκο του μουσικού στερεώματος της χώρας μας. Αλλά
είναι και άνθρωπος με ζεστή καρδιά, απλός , μετριόφρονας , ευγενής ,καλοπροαίρετος ,
έχει γράψει πολλούς στίχους που έγιναν τραγούδια τα οποία μελοποίησε ο ίδιος. Είναι
προσιτός σε κάθε πρόσκληση, να δώσει με την παρουσία του μια μουσική πνοή και άρωμα
νότας στους απλούς ανθρώπους της περιφέρειας, που όπως είπε και ο ίδιος «Κρατούν
ακόμη τις παραδόσεις τους και έχουν μια αγνή ανθρωπιά , που στις μεγαλουπόλεις έχει
χαθεί».
Εύχομαι η ΑΥΛΗ μας να συνεχίσει να φιλοξενεί μουσικά συγκροτήματα και άλλες ποιοτικές
εκδηλώσεις που θα συνεχίσουν την πολιτιστική μας κληρονομιά και θα μυούν τους νέους
στην προγονική παράδοση που εκφράζει τις πανανθρώπινες αξίες της
Γιάννης Κορκάς
