Είναι προφητικός ο λόγος του «σπηλαίου του Πλάτωνα» πριν από περίπου 2.400 χρόνια. Μια ιστορία που προμήνυε την μαζική υποταγή των συνειδήσεων των λαών. Μια διαχρονική ιστορία που μοιάζει με παραμύθι, αλλά μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για την «βιομηχανία υποταγής των συνειδήσεων». Και λέμε «βιομηχανία υποταγής», γιατί πλέον έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις!
Στον μύθο του σπηλαίου (Πολιτεία Ζ’) λοιπόν, ο Πλάτωνας θεωρεί ότι οι άνθρωποι ελέγχονται όταν είναι αμόρφωτοι, απαίδευτοι και κυρίως ακαλλιέργητοι και σε αυτό αποδίδεται ο έλεγχος των μαζών. Φυσικά εννοείται πως μορφωμένος θεωρείται αυτός που έχει παιδεία και αυτό δεν έχει σημασία με την εκπαίδευση!
Λέει λοιπόν ο Πλάτωνας στην ιστορία του σπηλαίου, πριν περίπου 2400 χρόνια (σε ελεύθερη μετάφραση)…
Φανταστείτε ανθρώπους που κατοικούν μέσα σε μια σπήλια κάτω από τη γη. Μέσα στη σπηλιά οι άνθρωποι αυτοί είναι αλυσοδεμένοι από τη στιγμή της γέννησής τους, από τα πόδια και το λαιμό. Με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι αναγκασμένοι να παραμένουν στο ίδιο σημείο και να μην μπορούν να στρέψουν το κεφάλι τους για να δουν τι γίνεται τριγύρω τους. Αναγκασμένοι να κοιτούν μόνον εμπρός προς το ίδιο σημείο της σπηλιάς. Πίσω τους υπάρχει σταθερά αναμμένη μια δυνατή φωτιά, ώστε η ανταύγειά της στο τοίχωμα της σπηλιάς που βλέπουν αναγκαστικά όλοι αυτοί, που από παιδιά είναι αλυσοδεμένοι εκεί, να βλέπουν τα ίδια πράγματα! Να έχουν σταθερά τις ίδιες παραστάσεις!
Ανάμεσα στη δυνατή φωτιά και τους αλυσοδεμένους υπάρχει ένα τοιχάκι-πάγκος και πάνω σε αυτό το τοιχάκι γίνονται ταχυδακτυλουργίες. Τοποθετούν κάποιοι αγαλματίδια-κούκλες ανθρώπων, ζώων και διάφορα άλλα αντικείμενα. Οι σκιές όλων αυτών πέφτουν στο τοίχωμα και οι αλυσοδεμένοι βλέπουν μόνον αυτές τις σκιές. Οι δεσμοφύλακες που κουνούν τις κούκλες, παράλληλα μιλάνε και οι αλυσοδεμένοι ακούν αυτές τις φωνές και νομίζουν πως οι κούκλες μιλάνε!
Έτσι σε όλη τους τη ζωή βλέπουν τις σκιές από τις κούκλες και θεωρούν ότι οι φωνές των δεσμοφυλάκων είναι οι φωνές των σκιών. Θεωρούν λοιπόν πως όλο αυτό το θέατρο σκιών είναι η πραγματικότητα!
Με απλά λόγια, οι άνθρωποι παρουσιάζονται αλυσοδεμένοι, χωρίς να μπορούν να κοιτάξουν δεξιά και αριστερά. Νομίζουν πως η πραγματικότητα είναι αυτό που βλέπουν. Όταν τελικά κάποιοι καταφέρνουν να λυθούν και βγαίνουν έξω από το σπήλαιο, παθαίνουν ένα σοκ. Ψάχνουν τι ακριβώς συμβαίνει. Κάποιοι αισθάνονται τον φόβο της πραγματικότητας και ξαναγυρίζουν στα δεσμά τους. Έτσι είχαν μάθει από τη γέννα τους. Κάποιοι γυρίζοντας θα πουν στους άλλους πως άλλη είναι η αληθινή ζωή και άλλοι θα φύγουν να ζήσουν ελεύθεροι. Αυτοί όμως που θα γυρίσουν να πουν στους αλυσοδεμένους πως έξω από το σπήλαιο είναι η αληθινή ζωή, πόσο θα γίνουν πιστευτοί από αυτούς που έμαθαν να ζουν σαν δούλοι; Μήπως αντιμετωπίσουν και την εχθρότητα των αλυσοδεμένων, αφού αυτοί έτσι έμαθαν να ζουν και δεν θέλουν να αλλάξει αυτός ο τρόπος ζωής τους και θέλουν να συνεχίσουν όλη τη ζωή τους υποταγμένοι;
Είναι ο μύθος της πλήρους υποταγής συνειδήσεων. Περιγράφεται σαν παραμύθι μέσα στη σπηλιά του Πλάτωνα, ως απλή γνώση από γεγονότα της δικής του εποχής, αλλά με διαχρονική πορεία ως τις μέρες μας!
Οι δεσμοφύλακες που αναφέρει ο Πλάτωνας, είναι όλοι αυτοί που διοικούν τα συστήματα διοίκησης (κυβερνήσεις και όλος ο μηχανισμός). Είναι οι μαριονέτες που εκτελούν τις εντολές και ο γενικός αρχηγός που έχει το πρόσταγμα είναι η αόρατη αρχή της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Είναι η Παγκόσμια Διοίκηση που ποτέ δεν τη βλέπει κανείς. Η φωτιά που καίει πίσω από τους αλυσοδεμένους ανθρώπους αλλοιώνοντας την πραγματικότητα, είναι τα ΜΜΕ. Είναι τα πληρωμένα «μέσα» παραπληροφόρησης που μας παρουσιάζουν την «πραγματικότητα» που θέλουν τα αφεντικά. Οι λαοί θεωρούν αληθινό μόνον ό,τι τους δίνουν τα ΜΜΕ. Μια εικόνα του κόσμου εντελώς ψεύτικη, απατηλή και έντεχνα στημένη, για να κρατά τις συνειδήσεις υποταγμένες!
Το ζητούμενο είναι, αν αυτός που αφυπνίστηκε και βγήκε στο φως του ήλιου και μετά γύριζε στη σπηλιά, γνωρίζοντας πλέον την αλήθεια, για να πολεμήσει τους δεσμοφύλακες και να ελευθερώσει τους αλυσοδεμένους, θα είχε την συμπαράσταση και τη θέληση για ελευθερία των αλυσοδεμένων.
Τα προβλήματά μας δεν είναι απλά αυτά που θέλει να εφαρμόσει το «σύστημα», αλλά κυρίως από εκείνους που δεν μπορούν και δεν θέλουν να ξυπνήσουν, γιατί σε όλη τους τη ζωή έχουν συνηθίσει σε έναν κόσμο ψεύτικο, υποκριτικό και λειτουργούν με πλήρη υποταγή.
Και όπως λέει ο Πλάτωνας, αυτοί οι ίδιοι οι αλυσοδεμένοι θα τον σκοτώσουν. Και αν όχι, θα τον απομονώσουν ως «ψεκασμένο» και θα τον εξοντώσουν οικονομικά και κοινωνικά.
Ο Πλάτωνας μιλάει για τους κινδύνους, αλλά το αποτέλεσμα εξαρτάται κυρίως από εμάς. Όποιος νομίζει πως με τις αλυσίδες είναι ασφαλής, όπως με το «μένουμε σπίτι – μένουμε ασφαλείς», μένει αλυσοδεμένος στον ψεύτικο κόσμο που πουλάνε τα αργυρώνητα ΜΜΕ. Ο κόσμος έχει δύο δρόμους. Αυτόν του σπηλαίου και αυτόν που οδηγεί στο φως. Είναι θέμα επιλογής. Ή βγαίνεις από το σπήλαιο του Πλάτωνα ή παραμένεις στις σκιές με τις αλυσίδες!
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος