Κάποτε, εκεί στη Ριζούντα, του Πόντου, στην Ποταμιά,
που οι κάτοικοί της όλοι, ρίζα είχανε Ρωμιά,
ένας ραγιάς δεν άντεξε τα βάσανα της Τουρκιάς,
κι αλλαξοπίστησε. Τούρκος γίνηκε. Να μην είναι ραγιάς!
Στα αρχεία τότε γράφτηκε Bakatogloy Memis
που σήμαινε, ο Πόντιος, ο εξισλαμισθείς.
Μα, όταν η οικογένεια, βρέθηκε πια στην Πόλη,
αποποιήθηκε άσπλαχνα, την κληρονομιά της όλη.
Ξέχασε, ότι ο προπάππος της ήταν Πόντιος αντάρτης,
και ναι, γνήσιος Έλληνας, και όχι πάστας σκάρτης,
που μάχονταν για λευτεριά, ενάντια στην Τουρκιά,
με πάθος και ηρωισμό, και ελληνική καρδιά.
Και ο «Bakat» ο αποστάτης, έγινε «Εrdogan»,
δηλαδή, γενναίο γεράκι, που κάνει πια το παν!
Κι έγινε Δήμαρχος στην Πόλη και πρόεδρος μεγάλος,
που κάνει όνειρα υπερφίαλα, που δεν τα κάνει άλλος…
Λέει, πως θέλει αυθόρμητα(;) τη «Γαλάζια Πατρίδα»,
που όλοι γνωρίζουν είναι αυτή, η γη η Ελληνίδα.
-Μήπως ενδόμυχα ζητά, επαναπατρισμό,
κι επιθυμεί, πάλι να βρεθεί, στο βέρο ελληνισμό;
-Μήπως μεγαλοπιάνεται και θέλει βασιλιάς
να γίνει στο Βυζάντιο κι αυτός να ‘ναι τσολιάς;
Αλλά, είναι πια καιρός, να ‘ρθει στα συγκαλά του.
Του φτάνει το σαράι του κι η νέα φαμελιά του!
