Ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο

Στη σύγχρονη εποχή, όπου κυριαρχεί η επανάσταση της τεχνολογίας και της βιοϊατρικής έρευνας, η πίστη εκλογικεύεται, η ζωή εκκοσμικεύεται, η αποκάλυψη του Θεού θρησκειοποιείται και η Χάρη εκνομικεύεται.
Ο πιστός άνθρωπος κατάντησε ηθικιστής, ορθολογιστής και όχι κοινωνός της θείας φύσεως, αφού ακόμα και μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία – όπου υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις βιώσεως της θείας Χάριτος – παρατηρείται μία σταθερή υποβάθμιση της πνευματικής ζωής, που φαλκιδεύει τον αποφατικό της χαρακτήρα και το οντολογικό περιεχόμενό της.
Μπορεί να μην μπορούμε να κρύψουμε τη χαρά και την έπαρση για τις υψηλές κορυφές πολιτισμού που κατακτήσαμε, ούτε τη φιλαρέσκειά μας για την υποτιθέμενη ευδαιμονία και την ποιότητα ζωής που μας εξασφαλίζουν τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, αλλά δεν μπορούμε επίσης να κρύψουμε και τα υπαρξιακά μας κενά που διαρκώς βαθαίνουν, όπως και τα αδιέξοδα που συνεχώς πληθαίνουν και μας κατακλύζουν.
Έτσι, λοιπόν, μέσα σ΄αυτή την ασυναρτησία και την εσωτερική ανισορροπία του ανθρώπου, ο λόγος της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρος και δείχνει τη διέξοδο από τα αδιέξοδα, για την επίτευξη της «ανθρωποποίησης» του κόσμου, την ενότητα και την αρμονία του.
Όσο ο άνθρωπος, η φύση και η κοινωνία δε θεμελιώνουν τους εαυτούς τους, τις σχέσεις τους και τα μέσα ενώσεως και επικοινωνίας τους στις αιώνιες «ενώσεις» και «διακρίσεις» που υπάρχουν στο Θεό, και ανάμεσα στο Θεό και στην κτίση, στην κτίση και στον άνθρωπο, στον άνθρωπο και το έργο του, δηλαδή στην τριαδική καθολικότητα και θεανθρωπότητα, τόσο το νόημά τους και το έργο τους θα παραμένει μια μεγάλη απάτη.
Ηλίας  Κ  Μάρκου
iliaskmarkou@yahoo.gr