Όχι πια έκτρωση στα αστέρια, θα σκοτεινιάσει ο ουρανός. Του Πασχάλη Τσολάκη

Ο γιατρός ευγενέστατος και λαλίστατος, στο θάλαμο αναμονής.

Δεν θα καταλάβετε τίποτα. Σε λίγα λεπτά θα έχουμε τελειώσει.

Φαίνεστε δυνατή γυναίκα.

Δυνατός, συλλογίστηκα τότε, σημαίνει να μπορείς να αποδέχεσαι,

την ανίερη πράξη που θα διαπραχθεί.

Με έσφιξε το χέρι, χαμήλωσε τα μάτια και ακολούθησε το γιατρό.

Περίμενα στο θάλαμο αναμονής. Έξω είχε πολύ ζέστη, εγώ κρύωνα.

Το κατάλευκο χρώμα του θαλάμου, θαρρείς και με τύφλωνε τα μάτια.

Τα έκλεισα για να μην βλέπω κι εκείνο το σταματημένο ρολόι στον τοίχο.

Μια δυνατή λάμψη με έκανε να τα ανοίξω.

Βγήκα στο μπαλκόνι και θαρρώ είδα ένα λαμπερό αστέρι στην μέση του ουρανού,

μέρα μεσημέρι, κι ύστερα άρχισε να πέφτει…..

Έτρεμα . Να αρρώστησα τάχα;

Άκουσα την πόρτα που άνοιξε.

Τελειώσαμε, άκουσα τη φωνή του γιατρού να λέει. Όλα πήγαν καλά.

Φορούσε το ίδιο χαμόγελο, όπως και πριν.

Εκείνη λίγο χλωμή, αλλά αδιάφορη, σαν να μην ήξερε τι είχε συμβεί.

Όταν πεθαίνει κάτι, ο πόνος είναι τόσο δυνατός που δεν τον νιώθεις.

Σπάει, για όσο χρειάζεται, όλες τις ενδείξεις των οργάνων του σώματος.

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη αλλά από ποιόν;

Το αστέρι έπεσε, χάθηκε και δεν πρόλαβα να φωνάξω την

οργίλα ευχή μου.

Όχι πια έκτρωση στα αστέρια, θα σκοτεινιάσει ο ουρανός.

Τώρα φωνάζω ξανά και η φωνή μου βρυχηθμός.

Όχι πια εκτρώσεις στην δημοκρατία.

Θα σκοτεινιάσει η ανθρωπότητα!!

Υ.Γ. Το ΟΧΙ στη βία, το ΟΧΙ στην ταπείνωση και εξευτελισμό του ανθρώπου και της κοινωνίας έχει πάντα ακριβό αλλά αναγκαίο τίμημα. Όχι στο θάνατο από βία, όχι στον καθημερινό ή αργό θάνατο από την βία, την στέρηση ελευθερίας και την στέρηση βασικών αναγκών και αγαθών. Αυτό το μεγάλο και γενναίο ΟΧΙ φέρνει το μεγάλο ΝΑΙ στη ζωή, το ΝΑΙ της αξιοπρέπειας, το ΝΑΙ  στη χαρά της ζωής.

Γι΄ αυτό άλλωστε έγραψε και ο ποιητής. «Το όχι κοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι».

Επίκαιρο πάντα το όχι της κοινωνίας ενάντια στη βία και τον αυταρχισμό της εξουσίας για να μπορέσει να χαρεί στην αγκαλιά του ΝΑΙ. Στην αγκαλιά της ζωής.