Όλοι για μια… Πατρίδα. *“Το δικαίωμα του να είσαι άνθρωπος μέσα στη δική σου Πατρίδα”.

Όλοι για μια… Πατρίδα. *“Το δικαίωμα του να είσαι άνθρωπος μέσα στη δική σου Πατρίδα”.

*Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog “ΙΔΕΟπολις”

*“Το δικαίωμα του να είσαι άνθρωπος μέσα στη δική σου Πατρίδα”.

“Σ σην θάλασσαν κολυμπητής/Σ σ’ ομάλια πεχληβάνος/Ούι! Αμάν, αμάν/Σ΄ σον πόλεμον τραντέλληνας/του Πόντου παλληκάριν/Ούι νάιλε ΄μεν ντο θα ίνουμε”(“Άητεντς επαραπέτανεν”)
“Την Πατρίδα μ’ έχασα,/έκλαψα κι επόνεσα/ Λύουμαι κι αροθυμώ/ώι, ώι!, ώι, ώι!/Ν’ ανασπάλω κι’ επορώ” (“Την Πατρίδα μ’ έχασα”)

Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου σήμερα και τα λόγια (θρήνοι) και οι ήχοι των παραπάνω ποντιακών τραγουδιών-θρήνων δονούν την ατμόσφαιρα, ραγίζουν καρδιές και προκαλούν δάκρυα…
Να, λοιπόν, που δεν χρειάζονται υψιπετείς ιδέες και ρηξικέλευθες θέσεις για να γραφεί ένα κείμενο για την Πατρίδα και τον πόνο-νοσταλγία που προκαλεί η απώλειά της, όπως διακηρύσσει και ο Ευριπίδης δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από τη στέρηση της Πατρίδας: “Μόχθωνδ’ ουκ άλλος ύπερθεν ή γας πατρίας στέρεσθαι” (“Μήδεια”, 650-51).

Τον πόνο-νοσταλγία που προκαλεί η απώλεια της Πατρίδας τον ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο και το τραγούδι της Κλαυδίας «Αστερομάτα»:

«Τα χελιδόνια της φωτιάς/Θάλασσες και αν περνούνε/Του ριζωμού τα χώματα/Ποτέ δεν λησμονούνε» («Αστερομάτα»)

* Ένα οδοιπορικό από την Ιθάκη του Οδυσσέα, τη Ρώμη του Αινεία, το «γιούχα» των πατρίδων από τον «Δωδεκάλογο του Γύφτου» του Παλαμά, τους αρνησιπάτριδες και τον “Παράδεισο” της νέας Πατρίδας των Μεταναστών.

Περισσότερα ΕΔΩ