του Απόστολου Σαραντίδη
Από πολύ μικρά τα παιδάκια ονειρεύονται επαγγέλματα. Συνήθως από πράγματα που τους εντυπωσιάζουν. Ελάχιστα πραγματοποιούνται διότι στην πορεία του χρόνου με τις αλλαγές παραστάσεων και τις κοινωνικές προσλαμβάνουσες η τροποποίηση που γίνεται μέσα στον ανθρώπινο ψυχισμό είναι τόσο έντονη ώστε να μπορεί εύκολα να παρακάμπτεται η ροή και να κατευθύνεται σε διαφορετικές εκβολές.
Εκεί στα χρόνια της εφηβείας παίρνονται σοβαρές αποφάσεις επαγγελματικού προσανατολισμού, που αν η λογική δεν είναι σε θέση να χαλιναγωγήσει το συναίσθημα και η επιλογή είναι λανθασμένη, όλη η υπόλοιπη ζωή δεν διαφέρει από μαρτύριο. Είναι πολλή σωστή η ρήση που λέει ότι, όποιος καταφέρει να πραγματοποιήσει το χόμπι του ως επάγγελμα, στην πραγματικότητα δεν πηγαίνει ποτέ σε δουλειά. Σε αντίθετη περίπτωση, πηγαίνει σε δουλεία. Όταν όμως συνήθως το συναίσθημα καθοδηγεί τα πράγματα ή γίνεται κακή εκτίμηση των αληθινών δυνάμεων και ψυχικών και βιολογικών αποθεμάτων, κυρίως λόγω εντυπωσιασμού και κέρδους για μια κατάσταση που φαντάζει ιδανική, τότε ο υποψήφιος και μετέπειτα συμμετέχων στην αγορά εργασίας οδηγείται σε επαγγελματική σκλαβιά. Εάν αυτή δεν είναι εύκολα αντιστρέψιμη, σε τραγωδία ζωής.
Αν για παράδειγμα μία όμορφη κοπέλα εντυπωσιάζεται και θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα της αεροσυνοδού με την πεποίθηση ότι όλα είναι εκεί ιδανικά με υψηλές αποδοχές και απίθανα ταξίδια μόνο, είναι πολύ πιθανό γρήγορα να προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Διότι δεν κάθισε σοβαρά να μετρήσει τις δυνάμεις της ως προς: το πεπερασμένο της νιότης της, τα απανωτά εξαντλητικά ωράρια στο ίδιο αεροσκάφος, την απότομη αλλαγή των εποχών και θερμοκρασιών σε υπερπόντια ταξίδια, τις συνεχείς νευροτοξικές αλλαγές ώρας που συνεπάγονται μακροχρόνια ξενύχτια, τα βάρβαρα μεταμεσονύχτια ξυπνήματα, τις παράλογες πολλές φορές απαιτήσεις των επιβατών, τα συναδελφικά μαχαιρώματα, τις διοικητικές ικανότητες που απαιτούνται σε περιπτώσεις εναέριων κρίσεων, τις δυνατές αναταράξεις, την πίεση χρόνου στο σερβίρισμα και φυσικά τον κίνδυνο σε περίπτωση ατυχήματος μηδενικής πιθανότητας σωτηρίας. Όσο λοιπόν και το περιτύλιγμα να είναι αστραφτερό, το εσωτερικό αν δεν ζυγίσεις νηφάλια όλες τις δυνάμεις, η συνισταμένη είναι αρνητική και δεν θα αντέξει.
Δόθηκε λεπτομερώς το παραπάνω παράδειγμα, ακριβώς για να καταδείξει πως άλλο το φαίνεσθαι και άλλο το γίγνεσθαι σε επαγγέλματα που ναι μεν μπορεί να θεωρεί κάποιος ότι έχει κλίση και θαυμάζει, όταν έρθει η ώρα να ασκηθούν, απομυθοποιούνται και πέφτει η αυλαία δραματικά. Κάποιες φορές και κωμικά.
Άλλο χαρακτηριστικό επάγγελμα που τείνει προς τη μεριά του λειτουργήματος είναι του δασκάλου και δη αυτού της ειδικής αγωγής. Έχω όλη την καλή διάθεση να γίνω ειδικός παιδαγωγός για παιδιά με νοητική υστέρηση και είμαι και πολύ διαβασμένος. Στην πράξη το αντέχω; Για την οικονομία του κειμένου ας σκεφτεί ο αναγνώστης ειδικές δυσκολίες και ας κάνει μόνος του τον έλεγχο σε ένα εσωτερικό εικονικό προσομοιωτικό και επαγγελματικό τεστ κοπώσεως. Για να καταλάβει πόσα απίδια πιάνει ο σάκος και αν μπορεί να τον σηκώσει, άσχετα με το ελκυστικό του περιτύλιγμα.
Ας οδηγηθούμε με την ίδια λογική συνέπεια και ερευνητική αποδεικτική, στον χώρο του κυρίως υψηλού λειτουργήματος της ιεροσύνης, αυτό που έχει καταντήσει στις μέρες μας εν πολλοίς επάγγελμα ιερέως. Ενθουσιάζεται ο υποψήφιος για χειροτονία και κολακεύεται πολλές φορές και ξεκινά με τις πιο αγνές προθέσεις για να υπηρετήσει τον Κύριο και δι’ Αυτού τον άνθρωπο. Να τον ποιμάνει οδηγώντας τον με ασφάλεια στο σωτήριο λιμάνι της Εκκλησίας. Καπετάνιος λοιπόν.
Τον πρώτο σκόπελο που πρέπει να προσπεράσει είναι των κωλυμάτων ιεροσύνης. Εκεί γίνεται σφαγή. Την τεράστια ευθύνη την έχουν οι επίσκοποι. Και γέμισε ο τόπος από ρασοφόρους που δεν κάνουν για αυτό που πρέπει να κάνουν, αυστηρά και μόνο λόγω των παραπάνω κωλυμάτων τα οποία δεν μπορούν καν να τεθούν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης εξ ορισμού. Τα ολέθρια αποτελέσματα τα ζουν όσοι βλέπουν και δεν κοιτάζουν.
Αγαπητέ υποψήφιε προς χειροτονία, νομίζεις ότι πάντοτε θα είναι ιδανικά στον χώρο σου, ειδικά στις μέρες μας; Ωραία και καλά όλα και ο ρόλος σου στο Ιερό Θυσιαστήριο και η προσφορά σου και το θυσιαστικό σου πνεύμα. Και αν προσήλθες αγνός χωρίς κωλύματα, άριστα. Κι αν έχεις και γνώσεις και πτυχία, ακόμη καλύτερα. Κι αν διαθέτεις και το χάρισμα του λόγου, ένα σκαλοπάτι παραπάνω. Κι αν είσαι ταπεινός και υπάκουος στον επίσκοπό σου, από τελευταίος μπορείς να γίνεις και πρώτος. Όμως μέσα στην Εκκλησία στη διαχρονική της εν Χριστώ πορεία ποτέ το Σκάφος δεν ταξίδευε πάντοτε σε γαλήνια νερά. Αν έχεις γνώσεις, σίγουρα το γνωρίζεις.
Είναι έτοιμος ο ρασοφόρος να αντέξει τους κλυδωνισμούς; Έχει λάβει υπόψη του ότι το ράσο μπορεί να τον οδηγήσει αν δεν το απαρνηθεί μέχρι τέλους, σε μαρτύριο. Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα ο καπετάνιος να βυθιστεί σε τρικυμία μαζί με το σκάφος του προσπαθώντας μέχρι το τέλος να διασώσει τους επιβάτες και το πλήρωμά του και θεωρεί ότι πάντοτε θα ταξιδεύει με μπουνάτσα, απλά δεν κάνει γι’ αυτή τη δουλειά κι ας πάει να κάνει κάτι άλλο, όσο κι αν τον τραβά η θάλασσα.
Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα ο ιερεύς ότι μπορεί να κληθεί ακόμη και να δώσει τη ζωή του για την πίστη του, δεν κάνει κι ας πάει να κάνει κάτι άλλο.
Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα ο έγγαμος ιερεύς, ότι μπορεί να μείνει χήρος σε νεαρή ηλικία ή χωρίς την πρεσβυτέρα του για οποιονδήποτε άλλον λόγο και δεν μπορεί να σηκώσει το φορτίο της ισόβιας αγαμίας αφού απαγορεύεται διά ροπάλου από τους Ιερούς Κανόνες δεύτερος γάμος κληρικού, ας πάει να κάνει κάτι άλλο. Τα καινοτόμα επίκαιρα του Φαναρίου σε αυτό το θέμα, είναι αίρεση και δεν συζητώνται. Τα ψιλά γράμματα τα διαβάζουμε παπά μου, ακόμη και σε συμβόλαιο. Αυτά που είναι γραμματάρες δεν τα είδες; Αν υπέθεσες ότι δεν θα σου συμβεί, είσαι εκτός από βλαξ και αλαζόν και βλάσφημος.
Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα που σήμερα πλέον τείνει να γίνει βεβαιότητα ο ιερεύς, ότι μπορεί να κληθεί από τον επίσκοπό του με το πρόσχημα της υπακοής να κηρύττει αντίθετα από το Ευαγγέλιο και την Ιερά Δογματική Παράδοση, και εξ αυτού του λόγου να διωχθεί και να πεινάσει αν αρνηθεί ακόμη και άγγελος εξ ουρανού να το υπαγορεύει, δεν κάνει κι ας πάει να κάνει κάτι άλλο.
Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα που σήμερα πλέον τείνει να γίνει βεβαιότητα ο ιερεύς, ότι μπορεί να κληθεί από τον επίσκοπό του με το πρόσχημα της υπακοής, να λειτουργεί και να κοινωνεί τους πιστούς με μουρόπανο, κοινώς ιατρική μάσκα, μη μολυνθεί από μικρόβια βαστάζοντας τον Χριστό και να προσκυνά τα Άγια σαν κλόουν, και εξ αυτού του λόγου να διωχθεί και να πεινάσει αν αρνηθεί, δεν κάνει κι ας πάει να κάνει κάτι άλλο.
Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα που σήμερα πλέον τείνει να γίνει βεβαιότητα ο ιερεύς, ότι μπορεί να κληθεί από τον επίσκοπό του με το πρόσχημα της υπακοής, να βάλει μέσα στο σώμα του φαρμακευτική ουσία που έχει καλλιεργηθεί σε σειρές εκτρωμένων ζωντανών εμβρυικών σειρών και λειτουργεί ως ζων τοξικός γενετικός ανοσοδιεγέρτης με άγνωστα αποτελέσματα, ως όχημα για την επιβολή μιας παγκόσμιας ολοκληρωτικής κυριαρχίας, μείωσης πληθυσμού και ελέγχου πληθυσμών που μέσα στο 2021 μόνο στην ΕΕ σκότωσε 40.000 επίσημα καταγεγραμμένους, και εξ αυτού του λόγου να διωχθεί και να πεινάσει αν αρνηθεί, δεν κάνει κι ας πάει να κάνει κάτι άλλο.
Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα που σήμερα πλέον τείνει να γίνει βεβαιότητα ο ιερεύς, ότι μπορεί να κληθεί από τον επίσκοπό του με το πρόσχημα της υπακοής, να μοιράζει τον Σαρκωμένο Λόγο από το Άγιο Δισκοπότηρο με αποστειρωμένο κουταλάκι μιας χρήσεως, μη μολυνθεί κόσμος από ιό, και εξ αυτού του λόγου να διωχθεί και να πεινάσει αν αρνηθεί, δεν κάνει κι ας πάει να κάνει κάτι άλλο.
Αν δεν λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα που σήμερα πλέον τείνει να γίνει βεβαιότητα ο ιερεύς, ότι μπορεί να κληθεί από τον επίσκοπό του με το πρόσχημα της υπακοής, να συμπροσευχηθεί με αιρετικούς ή να συλλειτουργήσει με σχισματικούς και αχειροτόνητους, πράξεις που επιφέρουν άμεση καθαίρεση, και εξ αυτού του λόγου να διωχθεί και να πεινάσει αν αρνηθεί, δεν κάνει κι ας πάει να κάνει κάτι άλλο.
Αν ο ρασοφόρος δεν είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή και ώρα να μην υπακούσει σε θέματα πίστεως και ηθικής αν του ζητηθεί από την προϊσταμένη του αρχή ή από την Πολιτεία και να υποστεί τις ανάλογες διώξεις και συνέπειες, ακόμη και μαρτυρικό θάνατο, είναι ανάξιος και ζημιογόνος τη πίστη.
Στην ελεύθερη συγκατάβασή του για την ιεροσύνη και στην επαφή με τον πνευματικό του που θα του δώσει συμμαρτυρία, βρίσκεται η απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει. Αν δεν το σηκώνει και αρνηθεί κάνοντας κάτι άλλο από άλλη κοινωνική γωνία, το ίδιο άξιος κρίνεται. Μετά από τη χειροτονία όμως δεν έχει επιστροφή, η πορεία είναι μη αναστρέψιμη και αν γίνονταν μια πραγματική απογραφή ιερωμένων σήμερα, διερωτόμεθα στα πόσα δάκτυλα πόσων χεριών πιστών θα βρίσκονταν ο πραγματικός αριθμός σε έναν ιερό επαγγελματικό προσανατολισμό.
