Ώρα για ένα ΙΕΚ Δημοσιογραφίας: Διασφαλίζοντας την τοπική παράδοση και τεχνογνωσία
Ένα είδον! Δύο είδον! Τρία είδον! Τέσσερα είδον! Πέντε είδον! Εξι είδον!
Αναλογικά με τοπικό πληθυσμό και παρά την πολυποίκιλη κρίση, όσο κι απομόνωση της περιοχής μας, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, εφημερίδες, ραδιοσταθμοί και μετά bloggs γαλούχησαν και συνεχίζουν γενιές, με επιδέξιους ρεπόρτερς, καλούς σπίκερς και επιδέξιες πένες!
Ο τόπος, εκτός από πολιτισμό και γράμματα, έβγαλε και δημοσιογράφους,σε πανελλήνιο, βορειελλαδικό και τοπικό επίπεδο! Οσο ζουν οι παλιότεροι Λιάνης, Μέρτζος, Κύρτσος και λοιποί που έχουν περάσματα στο Κέντρο (εννοείται με τη σύμπραξη τοπικής πολιτικής και ακαδημαϊκής παιδείας), είναι ώρα κάποια κοντινή στιγμή, να δημιουργηθεί, αν όχι ένα Τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ, έστω ένα τοπικό ΙΕΚ Δημοσιογραφίας, για να μη χαθεί η τεχνογνωσία και η τοπική παράδοση!
ΥΓ:Ενα από τα τραγούδια που μου άρεσαν εποχή που έκανα δημοσιογραφικό magazino στο RADIO ΦΛΩΡΙΝΑ μετά από ένα θέμα, ήταν: Με ένα όνειρο τρελλό, όνειρο απατηλό,ξεκινήσαμε κι οι δυο μας!Και στου δρόμου τα μισά, σβήσαν τ΄άστρα τα χρυσά,χάθηκαν από τον ουρανό μας…!!!(Σταμάτης Κόκκοτας)
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
