Μια υπόθεση που μυρίζει σκάνδαλο υφέρπει στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης. Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Σωτηρία Τριαντάρη, καταγγέλλει ότι το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας όπου υπηρετούσε στο παρελθόν λειτουργεί και προκηρύσσει μεταπτυχιακό παρουσιάζοντάς το ως πρόγραμμα με Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια, παρότι -σύμφωνα με τη νομοθεσία- η σχετική πιστοποίηση δεν ισχύει πλέον εδώ και ενάμιση χρόνο!

Και δεν σταματά εκεί. Η ίδια μιλά για οικειοποίηση του μεταπτυχιακού σχεδίου, που είχε εκπονήσει η ίδια όταν υπηρετούσε στο συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο, με… «αλλαγές που περιορίζονται σε μία κάθετο στον τίτλο» ώστε το πρόγραμμα να φαίνεται «καινούργιο» και να συνεχίζει να παρουσιάζεται ως «πιστοποιημένο». Το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών προκηρύχτηκε κανονικά για τα έτη 2024/25 και 2025/26, με πλήρη δίδακτρα, ενώ -αν οι καταγγελίες ευσταθούν- οι φοιτητές που πληρώνουν δεν λαμβάνουν την επάρκεια που νομίζουν ότι… αγοράζουν.

Σιγή ιχθύος

Σημαντικό: έγγραφα των καταγγελιών αυτών που βρίσκονται στη διάθεση της «Εφ.Συν.» έχουν ήδη σταλεί στην Αρχή Διαφάνειας, στην Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης και στο υπουργείο Παιδείας. Μέχρι στιγμής, όμως, από τις Αρχές και ειδικά από το υπουργείο τηρείται σιγή ιχθύος!

● Το μεταπτυχιακό του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας ξεκίνησε το 2020 ως «Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, Επικοινωνία και Ηγεσία» (ΦΕΚ 4932/2020).

● Επανιδρύθηκε το 2021, με μια προσθήκη στον τίτλο: «Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, Επικοινωνία και Ηγεσία σε Οργανισμούς/Επιχειρήσεις» (ΦΕΚ 31/12/2021) και η πιστοποίηση για την Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια έγινε το 2022 (ΦΕΚ 20/3/2023).

● Το τελευταίο ΦΕΚ, όπου αναφέρεται η Επάρκεια, δημοσιεύτηκε 22/3/2023. Ομως -και εδώ βρίσκεται η καρδιά της υπόθεσης- ο ν. 4957/22 – άρ. 456 ορίζει ότι η Επάρκεια ισχύει μόνο έως 31/8/2023, όπως και ο νέος νόμος 5029/23, άρ. 32, παρ.4.

Με βάση αυτό, η πιστοποίηση έληξε και θα έπρεπε είτε να κατατεθεί νέα αίτηση στην Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης είτε να σταματήσει η αναφορά σε Επάρκεια. Αντ’ αυτού, σύμφωνα με την καταγγέλλουσα τακτική καθηγήτρια του ΠΑΜΑΚ πλέον, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας:

● Επανιδρύει το μεταπτυχιακό «σαν νέο» με τον ίδιο τίτλο (ΦΕΚ 22/7/24) και την προσθήκη ενός άρθρου (άρ. 11), όπως εμφανίζεται στην ιστοσελίδα του Τμήματος για το ακαδημαϊκό έτος 2024/25 και στη συνέχεια το 2025/26.

● Αλλάζει ένα μόνο τυπικό στοιχείο του τίτλου (από «και» σε «/»)

● Συνεχίζει να το παρουσιάζει ως Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών με Παιδαγωγική Επάρκεια και βέβαια… να βγάζει χρήμα από αυτό!

Οικονομική εκμετάλλευση

Το αποτέλεσμα; Οσοι υποψήφιοι πληρώνουν προσδοκώντας προσόντα για διορισμό στο Δημόσιο (κυρίως για ΑΣΕΠ) είτε για μια καλύτερη προαγωγική κρίση στην υπηρεσία τους ίσως να μην πάρουν ποτέ αυτά τα μόρια. Στην ουσία, σύμφωνα με τα καταγγελλόμενα, «κερδίζουν χρήματα εξαπατώντας υποψηφίους». Η καθηγήτρια του ΠΑΜΑΚ, Σωτηρία Τριαντάρη, κάνει λόγο για ξεκάθαρη οικονομική εκμετάλλευση: «Χιλιάδες ευρώ από δίδακτρα εισρέουν, την ώρα που οι υποψήφιοι δεν γνωρίζουν ότι η Παιδαγωγική Επάρκεια έχει λήξει και δεν ισχύει για τα έτη 2024/25 και 2025/26», λέει στην «Εφ.Συν.».

Χιλιάδες ευρώ από δίδακτρα εισρέουν, την ώρα που οι υποψήφιοι δεν γνωρίζουν ότι η Παιδαγωγική Επάρκεια έχει λήξει και δεν ισχύει για τα έτη 2024/25 και 2025/26», λέει στην «Εφ.Συν.» η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Σωτηρία Τριαντάρη

Επιπλέον, αναφέρει αδικία εις βάρος των εκπαιδευτικών που προσπαθούν να αποκτήσουν πραγματική Παιδαγωγική Επάρκεια για τον ΑΣΕΠ, ενώ άλλοι «παίρνουν μόρια από τίτλους που δεν έπρεπε πλέον να μοριοδοτούνται».

Μια ακόμη λεπτομέρεια που… σηκώνει φρύδια: η καθηγήτρια υποστηρίζει ότι στην πλατφόρμα πληροφόρησης προπτυχιακών, μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών, EDUGUIDE, υπήρχαν αρχικά στοιχεία που αφορούσαν το νέο πρόσφατα πιστοποιημένο (ΦΕΚ 22/7/2025) μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού Επικοινωνία και Ηγεσία σε Οργανισμούς-Επιχειρήσεις», το οποίο παρουσίαζαν να έχει και αυτό Παιδαγωγική Επάρκεια. Οταν έγινε αντιληπτό ότι το πρόγραμμα κινδυνεύει να εκτεθεί, ζητήθηκε από την πλατφόρμα να αλλάξει τα στοιχεία της ανάρτησης, ώστε να εμφανίζεται το παλαιό μεταπτυχιακό πρόγραμμα που έδειχνε ότι είχε πιστοποίηση Παιδαγωγικής Επάρκειας, για να μην αλλοιωθεί η ανάρτηση, καθώς είχε προχωρήσει σε επίσημες καταγγελίες, ωστόσο δεν εισακούστηκε. Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, τότε μιλάμε για ξεκάθαρη απόπειρα παραπλάνησης των ενδιαφερομένων…

«Διασυνδέσεις»

Ακόμη πιο σοβαρή είναι η αναφορά της καθηγήτριας σε πολιτικές «διασυνδέσεις»: «Αν τους καταλάβουν, τότε προστρέχουν σε βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στην Κοζάνη και αυτοί με τη σειρά τους στο υπουργείο Παιδείας», υποστηρίζει. Εφόσον κάτι τέτοιο ισχύει, δεν πρόκειται πλέον μόνο για πανεπιστημιακό ζήτημα, αλλά για σκάνδαλο με πολιτική συγκάλυψη.

Τι λέει λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας; Γνωρίζει, όπως καταγγέλλει η κ. Τριαντάρη, ότι το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας προκηρύσσει πρόγραμμα με ληγμένη Παιδαγωγική Επάρκεια; Κι αν το ξέρει, όπως διαφαίνεται, γιατί δεν έχει παρέμβει; Εχει, ας πούμε, ελεγχθεί αν το πρόγραμμα επισήμως δικαιούται να μοριοδοτεί υποψηφίους στον ΑΣΕΠ; Ποιος έχει την ευθύνη της εποπτείας; Η ΕΘΑΑΕ ή το υπουργείο; Κι εν τέλει, ποιος επιστρέφει τα χρήματα, αν οι σπουδαστές διαπιστώσουν ότι η Επάρκεια δεν ισχύει;

Αν όσα καταγγέλλονται είναι αναληθή, το υπουργείο οφείλει δημόσια διάψευση. Αν είναι αληθή, τότε η σιωπή σημαίνει συνενοχή μέσω αδράνειας. Δεν γίνεται το κράτος που βεβαιώνει πρόστιμα για τα πάντα, που κόβει επιδόματα, που κάνει ελέγχους στους πάντες, να «μην είδε ούτε άκουσε» για ένα μεταπτυχιακό που καταγγέλλεται ότι λειτουργεί παράνομα, εισπράττει δίδακτρα και επιβάλλει αθέμιτο ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας.

Το βασικό ερώτημα που πλανάται είναι τι δεν θέλει το υπουργείο να αγγίξει; Το Πανεπιστήμιο; Κάποιους «γαλάζιους» βουλευτές της Κοζάνης που φέρονται να παίζουν τον ρόλο τους; Ή ολόκληρο το σκηνικό των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών που φέρνουν εκατομμύρια στα ΑΕΙ χωρίς ουσιαστικό έλεγχο; Αν η υπόθεση επιβεβαιωθεί, δεν θα μιλάμε απλώς για «πανεπιστημιακή παρεξήγηση», αλλά για παραπλάνηση εκπαιδευτικών, αθέμιτη οικονομική εκμετάλλευση, ανταγωνισμό με πλεονεκτήματα που δεν υπάρχουν και, προφανώς, εμπλοκή πολιτικών προσώπων για συγκάλυψη! Και κάπου εδώ, τίθενται τα σκληρότερα ερωτήματα όλων: πόσο αξίζουν τελικά οι σπουδές στην Ελλάδα; Και ποιος προστατεύει – αν προστατεύει- τους φοιτητές;

Η μπίζνα των «χρυσών» μεταπτυχιακών

Τα μεταπτυχιακά στην Ελλάδα έχουν εξελιχθεί σε μια από τις πιο ακριβές «παράλληλες αγορές» τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με δίδακτρα που κυμαίνονται από 1.500 € έως και 10.500 €, τα ΠΜΣ αποτελούν για πολλά ΑΕΙ ζωτική πηγή εσόδων, ενίοτε μεγαλύτερη από τις κρατικές επιχορηγήσεις. Η πίεση για προσέλκυση φοιτητών οδηγεί πολλά τμήματα στην παραγωγή τίτλων που υπόσχονται «μοριοδότηση», «επαγγελματικά δικαιώματα» ή «πιστοποιήσεις», ακόμη κι όταν αυτά δεν είναι ξεκάθαρα ή δεν ισχύουν.

Παρά το τεράστιο οικονομικό αποτύπωμα, στην πραγματικότητα κανένας ενιαίος δημόσιος μηχανισμός δεν ελέγχει προληπτικά τη νομιμότητα των προκηρύξεων πριν βγουν στη δημοσιότητα. Τα ΑΕΙ αναρτούν ό,τι αποφασίζουν και ο έλεγχος, όταν γίνεται, είναι εκ των υστέρων. Σε περίπτωση παραπλάνησης φοιτητών, το κράτος δεν έχει θεσπίσει μηχανισμό αποζημίωσης! Οι σπουδαστές πρέπει να στραφούν μόνοι τους δικαστικά, με ό,τι σημαίνει αυτό σε χρόνο, χρήμα και ψυχική φθορά…

Στην πράξη, η ελληνική μεταπτυχιακή αγορά έχει μετατραπεί σε εμπορικό προϊόν! Ποια σχολή θα δώσει το «προσόν» που ζητάει η αγορά; Κι όσο η κατάσταση παραμένει ανεξέλεγκτη, η εκπαίδευση, με κρατική σφραγίδα, μετατρέπεται σε πεδίο κερδοφορίας, μια σκέτη «μπίζνα» χωρίς λογοδοσία.

efsyn.gr