Όταν ο δημόσιος βίος απερίγραπτα περιγράφεται
όταν η επηρμένη αυθεντία μονότροπα γελοιοποιείται
όταν το πολιτιστικό παράδειγμα δόλια κατεδαφίζεται
όταν η κριτική σκόπιμα καταργείται
όταν η ιδιοτέλεια δυναστικά προβάλλεται
όταν η αξιακή προτεραιότητα μόνιμα αντιστρέφεται
όταν η προσωπική καλλιέργεια εύκολα λοιδορείται
όταν ο διάλογος άδικα παραδίδεται
όταν η προσδοκία εφιαλτικά στραγγαλίζεται
όταν το ψεύδος έρποντας αναρριχάται
όταν η βοήθεια σκληρά αποδιώχνεται
όταν η αλληλεγγύη υποκριτικά παραχωρείται
όταν η λήθη κρυφά επιβάλλεται
όταν η Παιδεία φανερά αποβάλλεται
όταν η αδυναμία ιδιότυπα κολακεύεται
όταν η αλογία αδιάντροπα γυμνώνεται
όταν ο λόγος υποδειγματικά παραλογίζεται
όταν η χρησιμοθηρία ενδιάμεσα παραβάλλεται
όταν η συμμορία συνωμοτικά οργανώνεται
όταν ο φθόνος τελικά περισσεύει,
τότε η ελπίδα πραγματικά δυσκολεύεται.
Όταν (Απόστολος Σαραντίδης)
103