Όταν μεγαλώσω θα ήθελα να γίνω “κατακτητής”…
& Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog “ΙΔΕΟπολις”
*Επ΄ ευκαιρία της ρίψης της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1945)
“Βούλεσθαι μάλλον μίαν ευρείν αιτιολογίαν ή την Περσών βασιλείαν εαυτού γενέσθαι” (Δημόκριτος).
Συχνά ακούμε από τα χείλη μικρών παιδιών την κρυφή τους ελπίδα και επιθυμία να γίνουν το ένα ή το άλλο όταν μεγαλώσουν. Έτσι ακούμε συχνά τα: “Εγώ θέλω να γίνω γιατρός” ή “εμένα μου αρέσει η θάλασσα και θα γίνω καπετάνιος” ή το “εμένα θέλω να με βλέπουν και να με ακούνε πολλοί γι αυτό θα γίνω ηθοποιός”.
Σε κάποιους ή κάποιες που τους αρέσουν τα ταξίδια συχνά εκφράζουν την επιθυμία “εγώ θα γίνω αεροσυνοδός ή αεροπόρος”.
Τη φαντασίωση όταν είμαστε παιδιά του τι επιθυμούμε να γίνουμε πολλές φορές τη διαμορφώνουν και τα παιχνίδια μας. Παίζοντας με οχήματα πυροσβεστικής ονειρευόμαστε το επάγγελμα του “πυροσβέστη“. Κάποιοι άλλοι δηλώνουν “παλαιοντολόγοι” παίζοντας με ζώα που έχουν χαθεί.
Παίζοντας τα αγόρια το παιχνίδι “κλέφτες κι αστυνόμοι” κάποια ονειρεύονται το επάγγελμα του “αστυνομικού” και του “δικαστή”, στο βαθμό που όλοι μας θέλουμε να αισθανόμαστε δυνατοί και υπερασπιστές του δικαίου και της “έννομης τάξης”.
Περισσότερα ΕΔΩ
