ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΉ ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ
Του Γιάννη Κορκά
Τελευταίως έχουν γραφεί πολλές απόψεις για την ίδρυση ενός νέου σύγχρονου νοσοκομείου στην Κοζάνη, το οποίο λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού κατέστη αναγκαίο. Είναι πράγματι απαραίτητο μετά από τα υπάρχοντα νοσοκομεία που λειτουργούν από χρόνια και καταβάλλουν προσπάθειες να ανταποκριθούν στην πανδημία με τα μέσα που διαθέτουν. Είναι λοιπόν άκρως απαραίτητο να κατασκευαστεί ένα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Δυτικής Μακεδονίας (θα αναφερθώ παρακάτω στον τίτλο του Νοσοκομείου),που θα πληροί τους υγειονομικούς όρους των σύγχρονων νοσοκομείων και θα διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό. Το νέο Νοσοκομείο πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες της περίθαλψης όλων των ασθενών και να είναι επανδρωμένο βέβαια με ιατρούς όλων των ειδικοτήτων καθώς και με προσωπικό εξειδικευμένο, ώστε να μη χρειάζεται να μετακινούνται οι ασθενείς σε άλλα νοσοκομεία, όπως συμβαίνει σήμερα.
Αναφέρθηκα σε Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο όχι τυχαία, και εξηγούμαι: Το έτος 1978, προ 42 χρόνων, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είχε λάβει απόφαση να ιδρύσει στην Κοζάνη Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Δυστυχώς η απόφαση δεν υλοποιήθηκε, ενώ τελικά το ΑΠΘ ίδρυσε Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στην Αλεξανδρούπολη, όπου λειτουργεί και Ιατρική σχολή.
Αφού λοιπόν δεν δημιουργήθηκε το 1978, είναι ευκαιρία να γίνει τώρα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στην Κοζάνη, αλλά για να επιτευχθεί χρειάζεται μια συντονισμένη προσπάθεια. Η πρότασή μου είναι να αναλάβει πρωτοβουλία ο Περιφερειάρχης Γιώργος Κασαπίδης, σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια Δυτικής Μακεδονίας καθώς και το Α.Π. Θεσσαλονίκης, το οποίο διαθέτει Ιατρική σχολή, στην οποία κοσμήτορας είναι ο Κοζανίτης Θεόδωρος Δαρδαβέσης, καθώς ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Ο πατέρας του ήταν παλιά Νομίατρος Κοζάνης. Υπάρχουν όμως και άλλοι Κοζανίτες καθηγητές στο ΑΠΘ. Πέρα από την ομότ. Καθηγήτρια και πρώην Αντιπρύτανη κ. Ολυμπία Γκίμπα, που είχε την πρωτοβουλία να ιδρυθεί το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, υπάρχουν και καθηγητές των άλλων πόλεων της Δυτικής Μακεδονίας. Επίσης, στην πρωτοβουλία πρέπει να συμμετάσχει η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Δυτικής Μακεδονίας, οι Ιατρικοί σύλλογοι, βεβαίως και οι βουλευτές της Δυτικής Μακεδονίας καθώς και όσοι θα είχαν δυνατότητα να βοηθήσουν. Πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι η Δυτ. Μακεδονία είναι η μόνη περιφέρεια της χώρας χωρίς Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Επίσης, θα μπορούσε να ζητηθεί και η συνδρομή Δυτικομακεδόνων της Αμερικής, της Αυστραλίας και του Καναδά, οι οποίοι, από ό,τι γνωρίζω βάσει προσωπικής επαφής, διαθέτουν οικονομική ευρωστία.
Ως προς το μέρος όπου θα μπορούσε να αναγερθεί το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, έχω την εξής πρόταση. Θα μπορούσε να είναι ο χώρος του Στρατοπέδου Πυροβολικού στην δρόμο προς το Δρέπανο. Ο χώρος αυτός δεν χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια, είναι μεγάλος και έχει πρόσβαση στην Εγνατία οδό, στον κόμβο των Κοίλων, όπου συναντώνται οι διακλαδώσεις της Εγνατίας Θεσσαλονίκη-Ιωάννινα, Φλώρινα-Καστοριά καθώς και ο δρόμος Κοζάνη- προς Λάρισα. Πίσω μάλιστα από το στρατόπεδο περνάει και σιδηροδρομική γραμμή. Ο χώρος είναι ευήλιος και ευάερος, ενώ απέναντι κείται το δάσος Κουρί, ώστε το Νοσοκομείο θα δέχεται φρέσκο και καθαρό αέρα-οξυγόνο. Να αναφερθώ και σε μια μεταφυσική διάσταση: Οι ασθενείς θα αντικρίζουν το εξωκκλήσι του Αγίου Ελευθερίου στον ομώνυμο λοφίσκο και θα προσεύχονται στον Άγιο Ελευθέριο να τους Ελευθερώσει από την ασθένεια, ώστε θα βρίσκουν και ψυχική παρηγοριά.
Εύχομαι στην επιτροπή που θα συγκροτηθεί ευόδωση των προσπαθειών τους, με γοργούς ρυθμούς και καλά αποτελέσματα. Ο Όσιος Νικάνωρ, ο δικός μας Άγιος, που έσωσε την Κοζάνη το 1918 από τη γρίπη (έχω δημοσιεύσει κείμενο με όλα τα στοιχεία το 2018 για τα 100 χρόνια της ανάμνησης της θαυματουργικής ίασης της πανδημίας), να ευλογήσει την προσπάθεια για την ίδρυση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Δυτικής Μακεδονίας.