Κατά την ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ., «το θύμα μετέβη με οικείο της πρόσωπο στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων, όπου περιέγραψε περιστατικά τα οποία είχαν λάβει χώρα σε βάρος της κατά το παρελθόν από τον πρώην σύντροφό της και τα οποία είχε καταγγείλει στην Αστυνομία. Παράλληλα, περιέγραψε ότι την προηγούμενη και την ίδια μέρα διαπίστωσε ότι ο πρώην σύντροφός της κινούνταν έξω από την οικία της. Κατά την παραμονή της στην υπηρεσία δεν υπέβαλε έγκληση σε βάρος του, εκφράζοντας την επιθυμία να μεταφερθεί με περιπολικό στην οικία της».
Είναι προφανές ότι η αστυνομικός υπηρεσίας απάντησε το γνωστό σε όλο το Δημόσιο, «δεν προβλέπεται, κυρία μου, καλέστε το 100», λες και η Αμεση Δράση είναι άλλο μαγαζί, άλλης χώρας.
Συμφώνως δε με την ίδια ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. (που εκδόθηκε μετά το φονικό!): «Από το 2020 έχει καταρτιστεί οδηγός χειρισμού υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας, που έχει εκπονηθεί σε συνεργασία με εισαγγελικές αρχές. Τα πρωτόκολλα αυτά έχουν αποσταλεί σε όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες που χειρίζονται υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας και βρίσκονται υπό διαρκή επικαιροποίηση. (…) Μάλιστα, αυτή τη στιγμή λειτουργούν 18 επιχειρησιακά γραφεία αντιμετώπισης ενδοοικογενειακής βίας σε ολόκληρη τη χώρα, εκ των οποίων τα δύο στη Δυτική Αττική. Ηδη δημιουργούνται άλλα 45, ώστε να υπάρχει ένα σε κάθε Διεύθυνση Αστυνομίας». Ητοι, «από οργάνωση σκίζουμε», που λέει και το γνωστό ανέκδοτο, όπως και η τηλεδιοίκηση στον ΟΣΕ προχωρούσε…
Βεβαίως πρέπει να σημειώσουμε ότι ο γενικός αστυνομικός διευθυντής Αττικής διέταξε τη διενέργεια Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ), προκειμένου να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν ευθύνες για όσα συνέβησαν πριν από τη γυναικοκτονία. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι οι ΕΔΕ της ΕΛ.ΑΣ. είναι κάτι σαν τις εξεταστικές επιτροπές που στήνει στη Βουλή η κυβερνητική πλειοψηφία. Μεγάλα πορίσματα με μηδενικές ευθύνες, είτε για την απώλεια μιας ζωής είτε 57 νέων ανθρώπων.
Κατά τ’ άλλα, η ζωή θα συνεχιστεί απερίσπαστη για όσους δεν φρόντισαν να κάνουν τη δουλειά τους. Αρκεί οι αστυνομικοί του τμήματος Αγίων Αναργύρων να αναλάβουν τις πολιτικές τους ευθύνες…
