Χίλιες φορές να γεννηθής χίλιες θα σε σταυρώσουν….Κ.Βάρναλης
Με το Πάσχα των Ορθοδόξων να εορτάζεται σε λίγες ημέρες, μας δημιουργείται ο προβληματισμός για το βαθύτερο νόημα, την ουσία δηλαδή της θρησκείας που ίδρυσε ο Χριστός και η οποία ήταν ολοκληρωτικά μια νέα θρησκεία. Μια θρησκεία ξεχωριστή και διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη, από όσες προϋπήρξαν ή ακολούθησαν!
Η ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία στηρίχτηκε στην αγάπη, την κατανόηση, την συγνώμη, την ανιδιοτέλεια, την καλοσύνη, την ταπεινότητα και την αποστροφή από την εκδικητικότητα. Τονίζουμε ιδιαίτερα την «εκδικητικότητα» διότι τα τελευταία συντελούμενα γεγονότα συγκεκριμένης θρησκείας δείχνουν πού μπορούν να οδηγήσουν φαινόμενα θρησκευτικού φανατισμού, κάτω από συνθήκες «τζιχάντ»!
Ποιες όμως ήταν οι πραγματικές ρίζες της καταγωγής του Υιού του Θεού με την ανθρώπινη υπόστασή του; Εάν ο Ιησούς ήταν Υιός του Θεού, ποιο το γενεαλογικό δέντρο από την πλευρά της Παρθένου Μαρίας; Ίσως εάν δούμε αυτή την πλευρά να καταλήξουμε και σε συμπεράσματα για την προέλευση του Θεανθρώπου!
Η ιστορία διδάσκει πως ο Ιησούς ήταν Γαλιλαίος και η Γαλιλαία κατοικούνταν κατά 95% από ελληνογενή πληθυσμό. Από την άλλη πλευρά ούτε οι Εβραίοι, αλλά ούτε και οι Ρωμαίοι διεκδίκησαν ποτέ την πατρότητα του Χριστού. Εάν είναι έτσι, τότε ο Χριστός τι εθνικότητας ήταν;
Λέει επ’ αυτού ο Moses Guibbory (The Bible in the Hands of its creators): «Τώρα, όταν πια εμείς οι Εβραίοι έχουμε αποδείξεις για όσα αφορούν την καταγωγή του Ιησού του Ναζωραίου, τα πάντα μας αποκαλύπτουν αναντίρρητα ότι αυτός δεν προέρχεται από σπέρμα Ισραήλ, αλλά στην πραγματικότητα από σπέρμα Αμαλύκ (Λυκίων), δηλαδή από αυτό που ο Ιεχωβάς καταπολεμούσε από πολύ παλιά και συνεχίζει να καταπολεμά και σήμερα»!
Την ύπαρξη των Λυκίων καταγράφει η αρχαιολογική σκαπάνη και η ιστορία και επ’ αυτού έχουμε μαρτυρία του Ηροδότου (Κλειώ): «Όσο για τους Λυκίους, η παλιά καταγωγή τους είναι από την Κρήτη… Μόλις ο Λύκος γιός του (Βασιλιά της Αθήνας) Πανδίονος, διωγμένος κι αυτός από την Αθήνα από τον αδελφό του Αιγέα, έφτασε στους (Ελληνικής καταγωγής) Τερμίλες, κοντά στον Σαρπηδόνα, τότε από το όνομα του Λύκου αποκλήθηκαν, με τον καιρό, Λύκοι».
Η μαρτυρία Γιάσερ Αραφάτ για την ελληνικότητα των Παλαιστινίων!
Αν τα προηγούμενα «περί Λυκίων» μας φαίνονται μακριά στο χρόνο, ας δούμε τι «μαρτύρησε» ο Γιάσερ Αραφάτ κατά την επίσκεψή του το 1986 στην Ελλάδα, καλεσμένος από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είπε τότε, με δική του πρωτοβουλία και χωρίς καν να ερωτηθεί: «Εμείς οι Παλαιστίνιοι αισθανόμαστε τους Έλληνες αδελφό λαό, γιατί και οι Παλαιστίνιοι είναι Έλληνες στην αρχαιοτάτη καταγωγή τους».
Πώς να μην αισθάνονται Έλληνες οι Παλαιστίνιοι, αφού οι Λύκιοι και οι Φιλισταίοι ήταν ο Αιγαιοκρητικός πολιτισμός που αναπτύχθηκε τα χρόνια εκείνα στην Παλαιστίνη και δεν αμφισβητείται ιστορικά η ελληνική καταγωγή των Παλαιστινίων και των Εσσαίων ή Εττέων!
Άλλωστε οι Φιλισταίοι καταγράφονται ιστορικά από την Παλαιά Διαθήκη (Tanah) ως «απερρίτμητοι» ή «αλλόφυλοι» και όχι σημιτικής καταγωγής. Συνεπώς δεν ανήκουν σε αυτούς που υποβάλλονται σε περιτομή.
Από το γένος των Λυκίων καταγράφεται η καταγωγή της Παναγίας και η Γαλιλαία είχε τότε πληθυσμό με κατά 95% ελληνικές ρίζες. Από αυτό δεν συμπεραίνεται ότι ήταν Ελληνίδα κατά την καταγωγή η Παρθένος Μαρία και συνεπώς Έλληνας κατά την ανθρώπινη πλευρά – από μητέρα – ο Ιησούς;;;
Οι περίεργες παρεμβάσεις στα Ευαγγέλια!
Δεν θα αποφύγουμε τον πειρασμό να αναφερθούμε και σε κάποια περίεργα που συνέβησαν ακόμη και στην μετέπειτα πορεία των Ευαγγελίων. Στο «Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον» έχει αφαιρεθεί ολόκληρη παράγραφος – τα εδάφια 26-36 από το κεφάλαιο ΙΒ’, αλλά είναι ευτύχημα ότι διέσωσε την πλήρη φράση του Χριστού – αυτή που θέλησαν να αποκρύψουν – ο επίσκοπος Καισαρείας Ευσέβιος.
Όταν ο Φίλιππος και ο Ανδρέας μετέφεραν στην Χριστό την επιθυμία μιας ομάδας Ελλήνων να Τον συναντήσουν, Ο Χριστός δεν απάντησε μόνο «Ελήλυθε η ώρα ίνα δοξασθεί ο υιός του ανθρώπου», αλλά πρόσθεσε (και αυτό είναι που διαγράφηκε από «άγνωστο» χέρι) και τα ακόλουθα: «Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογέννει, λογισμόν αποκτήσουσα οικειούμενον επιστήμην, νυν εδοξάσθη ο υιός του ανθρώπου» (δηλαδή: Επειδή μόνη η Ελλάδα γεννά ανθρώπους οι οποίοι είναι γένος ουράνιο και βλαστάρι θεϊκό εξακριβωμένο και δημιουργεί λογική σκέψη ικανή να κατακτήσει την επιστήμη, τώρα δοξάσθηκε ο υιός του ανθρώπου).
Πόσες άλλες παρεμβάσεις να έγιναν στα Ευαγγέλια και αλλού για να αλλάξουν το νόημα της διδασκαλίας του Χριστού και ειδικά όπως η παραπάνω που αναφέρεται στο μεγαλείο της Ελλάδας;
Η αγάπη και η εκτίμηση του Χριστού για την Ελλάδα δεν θα ήταν γνωστή, εάν το αφαιρεθέν εδάφιο δεν το διέσωζε ο επίσκοπος Καισαρείας Ευσέβιος. Πόσο όμως αυτό το εδάφιο είναι γνωστό στο ευρύ κοινό και γιατί κρύβεται ακόμη;
Πού βρισκόταν ο Χριστός από τα 12 έως την εμφάνιση και την σταύρωσή του;
Πού όμως βρισκόταν ο Χριστός μετά από τα 12 χρόνια του, έως την χρονιά που εμφανίζεται στην Παλαιστίνη και την Γαλιλαία και έως την σταύρωσή του;
Πολλά συνηγορούν πως βρισκόταν στις φιλοσοφικές σχολές στην Ελλάδα και εάν παρατηρήσουμε την διδασκαλία και τις «παραβολές» του, συμπίπτουν με «προφητείες» αρχαίων φιλοσόφων. Ίσως αυτός ο «δεσμός» του Ιησού με την Ελλάδα να ενοχλούσε και εκεί να κρύβεται και η προσπάθεια με τις παρεμβάσεις-λαθροχειρίες στα Ευαγγέλια. Κάποιοι κάτι ήθελαν να κρύψουν;
Για παράδειγμα, ο Σωκράτης προέβλεψε στο μαθητή του Αλκιβιάδη, ότι θα ερχόταν «εξ ουρανού τις απεσταλμένος, ος διδάξη ημάς πως δει διάκεισθαι προς θεούς και ανθρώπους» και διατύπωσε την ευχή «να μη βραδύνει εκείνη η ημέρα».
Υπάρχει και η «προφητεία» της Σίβυλλας της Κυμαίας: «Θα έλθη ο υιός του Θεού εις την γην και θα φορέση σάρκα ανθρωπίνην ομοιούμενος με τους θνητούς της γης. Θα φέρη δε το όνομα αυτού τέσσερα φωνήεντα και δύο σύμφωνα, οκτώ μονάδας, οκτώ δεκάδας και οκτώ εκατοντάδας, ήτοι τον αριθμόν 888». (το άθροισμα των αριθμών στους οποίους μετατρέπονται τα γράμματα της λέξης «ΙΗΣΟΥΣ», που αποτελείται από 4 φωνήεντα και 2 σύμφωνα, είναι 888)!
Πολλές «προφητείες» που καταγράφονται στην αρχαιοελληνική γραμματεία, συνηγορούν για την έλευση του Χριστού, την γέννησή του από την Παρθένο Μαρία, αναφέροντας και το όνομα αυτής (Μαρία). Ίσως εκεί κρύβεται και το μυστικό και γι’ αυτό οι λαθροχειρίες με τις προσθαφαιρέσεις στα Ευαγγέλια. Ένα άλλο σημείο που είναι άγνωστο στους περισσότερους, είναι η «εξαφάνιση» του μεγαλύτερου μέρους της αρχαιοελληνικής γραμματείας. Λέγεται ότι σώζεται μόνον το 5% αυτής. Επειδή τίποτε δεν γίνεται τυχαία, πού να βρίσκεται ο εξαφανισθείς όγκος της σοφίας των αρχαίων Ελλήνων:
Μήπως η ελληνική προχριστιανική φιλοσοφία υπήρξε ο προπομπός και πρόδρομος της θρησκείας του Ναζωραίου και γι’ αυτό την εξαφάνισαν; Μήπως συμπίπτουν γεγονότα ή υπάρχουν ταυτόσημα ή πανομοιότυπα γεγονότα και φράσεις από την διδασκαλία του Ιησού με αυτά που αναφέρουν αιώνες πριν οι Έλληνες φιλόσοφοι και γι’ αυτό η αρχαιοελληνική φιλοσοφία κρίθηκε επικίνδυνη και έπρεπε να εξαφανιστεί; Ας αναφερθούμε σε κάποια παραδείγματα:
Έλεγε ο Χριστός: Μη επιορκήσεις
Έλεγε ο Πυθαγόρας: Σέβου όρκον
Έλεγε ο Χριστός: Αμαρτίαν συνιστά ού μόνον πράξις άδικος, αλλά και η προς διενέργειαν ταύτης σκέψιν.
Έλεγε ο Θαλής ο Μιλήσιος: Θεού διαβλέπουσιν αδίκον πράξεως σκέψιν.
Έλεγε ο Χριστός: Πάτερ, άφες αυτοίς, ού γαρ οίδασι τι ποιούσιν.
Φωκίων (στρατηγός Αθηναίων): (Εμπρός στον γιο του, ενώ έπινε το κώνειο): Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν.
Να σημειώσουμε ακόμη πως τη φράση της Κυριακής Προσευχής «αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού» την πρωτοχρησιμοποίησε σε έκκλησή του προς το θείο ο πατέρας του Πυθαγόρα!
Ο μάρτυς Ιουστίνος υποστηρίζει (Απολογία Β’) ότι η διδασκαλία του Πλάτωνα και άλλων φιλοσόφων, ποιητών, δραματουργών ή ιστορικών είναι σχεδόν όμοια με την αντίστοιχη του Χριστού!
Πολλά «περίεργα» καταγράφονται στην ιστορία, που αν τα «ψάξουμε», για όλα υπάρχει μία εξήγηση. Φτάνει να τα βάλουμε σε μια λογική σειρά. Αυτή τη σειρά που θέλησαν να αλλάξουν και να χαλάσουν εξαφανίζοντας στοιχεία ή προσθέτοντας δικά τους, αλλοιώνοντας ακόμα και τα ευαγγέλια, οι γνωστοί-άγνωστοι των παρασκηνίων. Αυτοί που παρασκηνιακά γράφουν την δική τους ιστορία και με τους «ντόπιους» συνεργάτες τους στοχεύουν στην παγκόσμια διακυβέρνηση!
(πηγή: Κ.Ν. Μπαρμπής – τόμος Β’, «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ»)
Καλό Πάσχα – Καλή Ανάσταση.
Διαμαντής Βαχτσιαβάνος
