Στη μετά και προ εκλογών εποχή , όπως λέμε Προ Χριστού και Μετά Χριστόν. Εκτιμώνται οι σοδειές και ετοιμάζονται οι επόμενες.
Με την πρωτιά στο Κυβερνών κόμμα η κοινωνία μας δεν ενοχλείται από ακρίβεια και πληθωρισμό , υποκλοπές , τις νοσούσες δικαιοσύνη , παιδεία , υγεία , ανεργία , ελαστικές σχέσεις εργασίας, κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων , συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια λίγων , φοροδιαφυγή , σαπίλα των ΜΜΕ.
Είναι ικανοποιημένη από τη ‘’σταθερότητα ‘’που της προσφέρει η Νέα Δημοκρατία και ρίχνει μόνη της νερό στο μύλο της νέας παντοδυναμίας που επιδιώκει και ευελπιστεί να λάβει , καμαρώνει το φράχτη στον Εβρο μην έρθουν οι ‘’εχθροί’’ μετανάστες και πρόσφυγες , ξορκίζει τη συμφωνά των Πρεσπών , αποδέχεται τη σαπίλα που προσφέρουν τα ΜΜΕ και οι καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι, τη σήψη στα ανώτερα κλιμάκια της Δικαιοσύνης , τη λειτουργία του Ναού της Δημοκρατίας που έχει μετατραπεί σε Ναό της ασυδοσίας που ο κυβερνητικός λόχος ψηφίζει απνευστί και σωρηδόν Νόμους που φαλκιδεύουν τα δικαιώματα των πολιτών , τους μονολόγους των αρχηγών των κομμάτων με τον καθένα να διεκδικεί για τον εαυτό του τη μοναδική αλήθεια , την κατ΄ επίφαση δημοκρατική συγκρότηση των κοινοβουλευτικών επιτροπών , τη μετατροπή του Προέδρου της Βουλής σε Πρόεδρο του Πρωθυπουργού.
Λησμόνησε τις υποθέσεις της Νοβάρτις , της Ζιμενς , των υποκλοπών , το δυστύχημα των Τεμπών , τα 37.000 θύματα της πανδημίας , την πρόκληση του Ιερατείου που έδειξε την ΄΄ευγνωμοσύνη’’ του για όσα θελήματα του πρόσφερε η Κυβέρνηση και εν μέσω προεκλογικής περιόδου έφερε την εικόνα της Παναγίας από το Άγιο Όρος και τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Ο μικρομεγαλισμός είδε το όραμα να επανέρχεται την επόμενη μέρα στις παλιές δόξες των ‘’νέων τζακιών’’ , ‘’των παχιών αγελάδων’’ , ‘’ του δός τα όλα ‘’ και του ‘’ πλούτος υπάρχει ‘’, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα το ‘’ τι σημαίνει δεξιά ΄΄ , ικανοποιημένος από την όποια αύξηση του ποσοστού του , αλλά περισσότερο χαίρεται χαιρέκακα ως απατημένη χήρα που κάποιος άλλος άλλοτε του πήρε τους ψηφοφόρους , λές κι είναι οι ψηφοφόρου ιδιοκτησία κανενός, με πανηγυρισμούς ωσάν να είχε βγεί πρώτο κόμμα.
Άλλοι πάλι που θεωρούν το Λαό ιδιοκτησία τους , είδαν να ‘’ δικαιώνονται ‘’ οι αγώνες τους κι η πολιτική τους και εκ του ασφαλούς να ‘’τσουβαλιάζουν ‘’όλους τους άλλους απέναντί τους φερόμενοι σαν να ήρθε η ώρα να εφορμήσουν στα χειμερινά ανάκτορα κι ας έλαβε η Νέα Δημοκρατία 41 %.
Τελικά η κοινωνία δε θέλει δικαιοσύνη παντού ; στην υγεία ; στην παιδεία ; τη δικαιοσύνη ; στο εισόδημα ; στην ενημέρωση; Γύρισε την πλάτη στο κόμμα που έβγαλε τη Χώρα από τα μνημόνια , ρύθμισε το χρέος , μείωσε το έλλειμμα , ανάγκασε τα ΜΜΕ να βάλουν το χέρι στην τσέπη , άφησε τα Ταμεία με 37 δις , έδειξε την ελπίδα και τη συνεργασία για μια κοινωνία δίκαιη κι ανθρώπινη. Προτίμησε τα κόμματα που κυβέρνησαν κατά μόνας ή από κοινού και δημιούργησαν την κρίση του 2009 , έφεραν τα μνημόνια και την τρόικα.
Η 25η Ιουνίου είναι μια δεύτερη ευκαιρία , Ίδωμεν.
