“Την πατρίδα μ’ έχασα, κι έκλαψα και πόνεσα….”
Πλημμύρισε σήμερα η πλατεία Σερβίων από τις υπέροχες φωνές της Αγάπης Τσαΐδου και των μαθητριών της, της Ζωής και της Δωροθέας, που τραγούδησαν στη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας του Πόντου.
Η πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης, Αθηνά Σαββίδου, μας συγκίνησε όλους με τη συγκλονιστική αναδρομή στο ιστορικό παρελθόν της ζωής του Παρευξείνιου ελληνισμού και της γενοκτονίας των 353.000 ποντίων, με αφορμή την ημέρα μνήμης, τη 19η Μαΐου.
Έκλαψε πάλι η λύρα του μουσικού μας, Γιάννη Βελισσάρη, που μαζί με μια ορχήστρα παιδιών, μας ταξίδεψε στον πόνο, στην ψυχή και στα πάθη των ανθρώπων, που αναβίωσαν μέσα από τις αφηγήσεις μαρτυριών των θυμάτων…
Συγχαρητήρια στην Εύξεινο Λέσχη για την ωραία εκδήλωση, και για το ξύπνημα μιας μνήμης, που δεν πρέπει να περάσει στη λήθη !!!
Ένα ηχηρό “Δεν ξεχνώ”, έγινε σήμερα,
“Θέλω να θυμάμαι, ποιος είμαι κι από πού κρατώ”….19η Μαΐου.
Ολυμπία Τσικαρδάνη
