Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν πάλι στον ΣΥΡΙΖΑ, σχετικώς με την επομένη των εκλογών. Ο αρχηγός του μιλάει για «κυβέρνηση νικητών» και τα στελέχη του τον ερμηνεύουν ότι αν τα λοιπά του πρώτου κόμματος αθροίζουν 47%-48% δεν κάνουν «κυβέρνηση ηττημένων».
Πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το, δηλαδή, κάτι που αναδεικνύει τα μεγάλα προβλήματα που έχει η πρόταση του κ. Αλέξη Τσίπρα. Για να πούμε και του ΣΥΡΙΖΑ το δίκιο, έχουν δίκιο να ψάχνονται όλοι, διότι δεν υπάρχει κουλτούρα ούτε μνήμες συνεργασίας των κομμάτων σε ομαλές συνθήκες. Ετσι η Ν.Δ. ξεκινάει με το «συντηρητικό πλεονέκτημα». Αυτό που προτείνει –καλό ή κακό, δεν έχει σημασία– είναι αυτό που ξέρουν οι πολίτες. Οι νέες λύσεις αναγκαστικώς τον πρώτο καιρό θα είναι νεφελώδεις, αλλά, όπως γράψαμε, οι κυβερνήσεις συνεργασίας πρέπει να συζητηθούν διότι έρχονται. Aν όχι τώρα, πιθανότατα στις επόμενες εκλογές. Οι πολιτικοκοινωνικές δυναμικές το απαιτούν.
Το πρόβλημα όμως των συνεργασιών δεν είναι αριθμητικό. Είναι πολιτικό. Μια κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας πρέπει πρώτα να ορίσει τι είναι προοδευτικό. Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου είναι πρόοδος ή συντήρηση; Τα συμβούλια διοίκησης των ΑΕΙ; Το ρωτάμε διότι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν επί του θέματος αντιδιαμετρικές απόψεις. Το ΠΑΣΟΚ πέρασε τον νόμο Διαμαντοπούλου και ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατάργησε· αφού βεβαίως τον κουτσούρεψαν διάφοροι υπουργοί της Ν.Δ., αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα. Με τους μπαχαλάκηδες, που έχουν κάνει σκοπευτήριο τη Χαριλάου Τρικούπη 50, τι θα γίνει; Το ΠΑΣΟΚ θα ζητάει τη σύλληψή τους και ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους υμνεί ως «πρότυπο μεταμνημονιακού αγώνα». Κάτι τέτοιο δεν είχε πει για τους χούλιγκαν της Κερατέας ο κ. Αλέξης Τσίπρας το 2012;
Ίσως στον ΣΥΡΙΖΑ να θεωρούν τα παραπάνω απλά κι εύκολα. Ετσι κι αλλιώς συνέπηξε κυβέρνηση με το εθνικολαϊκιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ, που ήταν στην ακριβώς αντίθετη πλευρά του πολιτικού άξονα. Προσπέρασε δηλαδή ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ν.Δ., για να φτάσει στον κ. Πάνο Καμμένο. Εδωσε στον τελευταίο το υπουργείο Εθνικής Αμυνας για να σταυρώνει τα αεροπλάνα κατά την απογείωση και να βάζει κόκκινα χαλιά στην παραλία της Σαλαμίνας και έκανε τον κ. Παύλο Χαϊκάλη υφυπουργό Εργασίας για να γελάσει κάθε πικραμένος στα συμβούλια υπουργών. Στις εκλογές του 2015 η αριθμητική βγήκε, αλλά η πολιτική όχι. Ας μην ξεχνάμε ότι όλες οι προοδευτικές τομές για τις οποίες επαίρεται ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν ενάντια στην εκλογική αριθμητική. Πέρασαν διότι ψηφίστηκαν από το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ και ελάχιστους θαρραλέους της Νέας Δημοκρατίας.
Οι κυβερνήσεις συνεργασιών έρχονται και πρέπει να συζητήσουμε γι’ αυτές. Αλλά στα σοβαρά…
