Ποιοι σφετερίστηκαν τα χρώματα απ’ το ουράνιο τόξο και δεν λέει να κοπάσει η βροχή της φτώχιας;

Ποιοι σφετερίστηκαν τα χρώματα απ’ το ουράνιο τόξο
και δεν λέει να κοπάσει η βροχή της φτώχιας;

Πασχάλη Τσολάκη:

Ποιοι σφετερίστηκαν τα χρώματα απ’ το ουράνιο τόξο
και δεν λέει να κοπάσει η βροχή της φτώχιας;
Ποια όρνια ρημάξαν τις φωλιές μέσα στα βράχια
και μείνανε τα ερημοπούλια άστεγα στις κρύες νύχτες;
Ξεχείλισαν οι πόνοι τα ήσυχα κάποτε ποτάμια
και πνίγουν τις λιγοστές ελπίδες στα λασπόνερα.
Μακριά η χαρά βόσκει σε καταπράσινα άφρακτα λιβάδια
κι οι μαργαρίτες εκεί δεν διαψεύδουν τις αγάπες.
Εμείς αλλού, παντρευτήκαμε την μαύρη λύπη
και μας ματώνουν διαρκών τα συρματοπλέγματα της.