ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ: ΠΡΩΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ (Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης)

Πτολεμαΐδα 21-2-2021
Η ανακοίνωση της λίστας με την επιδότηση 1728 επιχειρήσεων της Περιφέρειάς μας, προκάλεσε δικαιολογημένες διαμαρτυρίες και την αγανάκτηση των πολλών. Υπό μορφή υποσημειώσεων-παρατηρήσεων-επισημάνσεων, χρήσιμο θα ήταν να στρέψουμε την προσοχή μας και στα πάρα-κάτω:
– Έχουν υποστεί τόσο μεγάλη ζημιά οι μικρομεσαίοι μας που κανένα (ρεαλιστικό) ποσό δεν μπορεί να καλύψει τη χασούρα τους.
– Το πρόγραμμα είναι κυβερνητικό και κρίνεται ευνόητη και δικαιολογημένη η επανάληψή του, καθώς και η διαφοροποίηση προς τα πάνω του κονδυλίου που θα διανεμηθεί. Αυτό αφορά καθαρά την κυβέρνηση. Ποιοι κατά κύριο λόγο μπορούν να παρέμβουν σε κυβερνητικές αποφάσεις; Μα φυσικά οι Βουλευτές, οι οποίοι και επιβάλλεται να μπούνε μπροστάρηδες της διεκδίκησης.
– Αν, σχήμα λόγου, αν σήμερα είχαμε Περιφερειακή Αρχή υπό των Καρυπίδη ή Ζεμπιλιάδου ή τέλος πάντων αντιπολιτευόμενη στην κυβέρνηση, από ποιους θα απαιτούσαμε νέο πρόγραμμα, διαφορετικά κριτήρια, οικονομικό μέγεθος του προγράμματος; Πρώτα από όλους από την κυβέρνηση φυσικά.
– Εκτιμώ ότι η Περιφερειακή Αρχή εκτός του ότι πρέπει να απαιτήσει νέο επικαιροποιημένο πρόγραμμα ενεαμήνου, τα κριτήρια επιλεξιμότητας πρέπει να τα αναζητήσει μέσα από Συλλόγους, Επιμελητήριά και άλλους αρμόδιους φορείς. Είναι υπαρκτοί οι περιορισμοί από Ευρωπαϊκές επιτροπές και Ανταγωνισμού και το ζητούμενο είναι να αλλάξουν, διότι όπως αποδείχθηκε δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση. Είναι λάθος η ευθύνη των κριτηρίων να της ανήκει.
– Αν λόγου χάριν, αν στα κριτήρια έμπαινε (σε περίπτωση που δεν λογίζεται) και ο πραγματικός χρόνος μη λειτουργείας μιας επιχείρησης, γιατί όπως είναι γνωστό ανά δήμο διαφέρει, θα ήταν αντικειμενικό;
– Για να ακριβολογούμε, άλλο κεφάλαιο κίνησης και εντελώς διαφορετική η ενίσχυση για τη βιωσιμότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Μιλάμε για άλλο ύψος επιδοτήσεων, άλλα ποσά (μεγαλύτερα) και αυτό πρέπει να διεκδικηθεί.
– Όποια και να είναι τα κριτήρια, στην εφαρμογή ενός προγράμματος επιδότησης, πάντα η υποκειμενική κρίση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και στο τέλος-τέλος κρίνεται ως μη αντικειμενική. Είναι περίπου όπως οι προσλήψεις ανέργων. Αυτό συνήθως έχει συνέπειες. Αυτές μπορούν και πρέπει να καταλογιστούν ΥΠΕΥΘΥΝΑ & ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ.
– Όμως προέχει πρώτα και πάνω από όλα η συνολική προσπάθεια για ουσιαστική βοήθεια στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να επιβιώσουν, για πάρα πολλούς λόγους. Και αυτή θα επιτευχθεί μόνο μέσα από ενωτικούς αγώνες!