11
Προτάσεις για ενίσχυση της συμμετοχής και της Πολιτικής Αναζωογόνησης στο ΠΑΣΟΚ: Μια Αποτίμηση Τριών Μηνών
Δύο (2) προτάσεις που θα μπορούσαν να δώσουν ποιοτικά και ποσοτικά άλλα αποτελέσματα (σκέψεις τρείς μήνες μετά…)
-
Στις 13/9.2024, καθώς το ΠΑΣΟΚ πορεύονταν προς την 6η/10. για την εκλογή Προέδρου, εν όψει της ανοιχτής συνεδρίασης της Κ.Π.Ε. την 15η/9. στο Σ.Ε.Φ. στην αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» είχα υποβάλλει γραπτά, δημόσια και ανοιχτά, ενιαία τις παρακάτω δύο προτάσεις:
1η Πρόταση. Πανελλαδική καμπάνια ενημέρωσης-πρόσκλησης (πληρωμένη από το ΠΑΣΟΚ) μέσω των τηλεοράσεων, των εφημερίδων, των ραδιοφώνων, των social media για την ψηφοφορία εκλογής του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στις 6 Οκτωβρίου.
Με το παρακάτω περιεχόμενο πρόσκλησης-καμπάνιας:
-
Το ΠΑΣΟΚ καλεί κάθε δημοκράτη πολίτη, κάθε Ελληνίδα και Έλληνα να πάρει μέρος στην ανάδειξη του Πρόεδρου του, να συμμετάσχει στις εκλογές της 6ης Οκτωβρίου.
-
Το ΠΑΣΟΚ καλεί κάθε δημοκράτη πολίτη να πάρει στα χέρια του αυτή την υπόθεση, της ανάδειξης του νέου Προέδρου του.
-
Η συμμετοχή σας αποτελεί την εγγύηση για μια νέα ελπιδοφόρα, δημιουργική, νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ για τον Ελληνικό Λαό και την Πατρίδα.
2η Πρόταση.
Την 6η Οκτωβρίου σε κάθε εκλογικό τμήμα να υπάρχουν δύο (2) κάλπες.
-
Η πρώτη θα αφορά στην εκλογή του Προέδρου.
-
– Στη δεύτερη κάλπη (σε διπλανό χώρο): θα δίδεται σε κάθε δημοκράτη πολίτη γραπτή λίστα με τους Τομείς Πολιτικής και Δράσης του ΠΑΣΟΚ, κάθε πολίτης θα τσεκάρει δύο (2) Τομείς στους οποίους θα ήθελε να δραστηριοποιηθεί, θα το υπογράφει αναγράφοντας το όνομά του, τα στοιχεία επικοινωνίας του και θα το ρίχνει στη (δεύτερη) κάλπη.
-
Οι δύο αυτές προτάσεις υποβλήθηκαν επίσημα στην Ηγεσία, διακινήθηκαν επίσης στο Διαδίκτυο και έτυχαν ευρείας υποστήριξης.
Την 15η/9., κατά την προσέλευση και συμμετοχή μου στη συνεδρίαση της ΚΠΕ πολλά μέλη της, καθώς και μέλη που συμμετείχαν για να παρακολουθήσουν τις ομιλίες των 6 υποψηφίων προέδρων εκφράστηκαν με πολύ θετικό τρόπο και για τις δύο προτάσεις. Μου έκανε, δε, εντύπωση ότι πολλοί (συνομιλητές και μέλη) επεσήμαναν την κρίσιμη σημασία της 2ης πρότασης για την από τα κάτω συνέχιση και διατήρηση της συμμετοχής μετά την 6η/10. και την ευθύνη της ατομικής δήλωσης ενεργοποίησης των μελών σε Τομείς επιλογής τους σε όλες τις Οργανώσεις Βάσεις (αφού η διαδικασία ήταν πανελλαδική).
Μπορούμε, σήμερα, με απόσταση χρονικής ασφαλείας (τριών μηνών) να αποτιμήσουμε ορισμένα πράγματα (αν και οι κυρίαρχες αντιλήψεις είναι χρόνιες).).
1ο. Στις κρίσεις ή/και επιθυμίες που ευθέως ή πλαγίως ή παρασκηνιακά εκφράστηκαν μετά την ολοκλήρωση της εκλογής Προέδρου ότι θα μπορούσε -και το πολιτικό μήνυμα θα ήταν ισχυρότερο- η συμμετοχή να ήταν μεγαλύτερη των 303.000 πολιτών, η απάντηση είναι ότι πράγματι θα μπορούσε, αν είχε εφαρμοσθεί/υλοποιηθεί η 1η πρόταση για πανελλαδική καμπάνια σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και δικτύωσης με συγκεκριμένο περιεχόμενο το οποίο και προτείνονταν (βλ. αναλυτικά την 1η πρόταση).
2ο. Μεγαλύτερη, όμως, σημασία για μια νέα εκκίνηση με συμμετοχή από τα κάτω και ατομική δέσμευση κάθε μέλους για συγκεκριμένη ένταξη του και ενεργοποίηση είχε η 2η πρόταση. Η πρόταση αυτή, της γραπτής υπεύθυνης ατομικής δήλωσης συμμετοχής κάθε μέλους-πολίτη που ψήφιζε για εκλογή προέδρου σε δύο (2) Τομείς Πολιτικής ή/και Δράσης, είχε πράγματι πολύ μεγάλη σημασία και αξία. Διότι, σ΄ένα περιβάλλον πολιτικής ανάτασης, όπως αυτό της κινητοποίησης και των σχετικών συναισθημάτων κατά την εκλογή προέδρου, η υπεύθυνη δήλωση ατομικής συμμετοχής θα ήταν ευρύτατη. Και, το σημαντικότερο, αυτές οι δηλώσεις συμμετοχής/ένταξης θα αφορούσαν όχι στην κεντρική στελέχωση της Χαριλάου Τρικούπη αλλά κάθε Οργάνωση σε κάθε σημείο της Χώρας όπου πραγματοποιούνταν η διαδικασία εκλογής. Γεγονός που θα διαμόρφωνε μετά από πάρα πολλά χρόνια -θυμίζοντας συνθήκες αυτοοργάνωσης- ένα ζωντανό, ενεργό δίκτυο Οργανώσεων Βάσης με μέλη που θα είχαν δηλώσει γραπτά ότι θέλουν να συμμετέχουν, να ενεργοποιηθούν σε συγκεκριμένους Τομείς. Παρέχοντας έτσι την πραγματική δυνατότητα να υπάρχουν, να καλούνται και να κινητοποιούνται μέλη/στελέχη σε κάθε Διαμέρισμα, σε κάθε Πόλη, σε κάθε Χώρο για κάθε Τομέα Δράσης ή Πολιτικής (στην Αυτοδιοίκηση, στο Συνδικαλισμό, στην Υγεία, στην Παιδεία, σε κάθε αντίστοιχο Κίνημα κλπ) σε συμφωνία με τις δηλώσεις τους και την ευθύνη που είχαν αναλάβει. Εν συνεχεία, αντίστοιχοι κατάλογοι μελών/στελεχών θα συντάσσονταν και με αντικειμενικότητα θα μπορούσε να υπάρξει η σχετική διάταξη δυνάμεων σε χώρους και τομείς. Μέσα από τη διαδικασία αυτή θα μπορούσε να προκύψει -ως μερικό υποσύνολο- και λίστα μελών για την κεντρική στελέχωση Τομέων στην Χαριλάου Τρικούπη.
3ο. Μπορεί, λοιπόν, εδώ, να διαπιστωθεί ότι βαθύτερα, πίσω από την πρόταση αυτή (τη 2η πρόταση), υπήρχε -και υπάρχει- μια συγκεκριμένη αντίληψη για τη δόμηση, συγκρότηση, λειτουργία και δράση συνολικότερα του ΠΑΣΟΚ, με ενεργοποίηση και συμμετοχή από τα κάτω και δεσμευτικά, εν συνεχεία, σε κάθε επίπεδο της κάθετης κομματικής δομής. Μια αντίληψη, που βρίσκεται σε αντιδιαστολή με την υφιστάμενη κυρίαρχη των από τα πάνω διορισμών, των προσλήψεων σύμφωνα με τις επιδιώξεις και σκοπιμότητες της κομματικής ηγεσίας (η πάλαι ποτέ ονομαζόμενη ‘’κοοπτάτσια’’ στην παραδοσιακή αριστερά). Είναι ριζικά διαφορετικό, όπως ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει. Άλλο, να ζητάς βιογραφικά για τη στελέχωση των κεντρικών Τομέων που θα εξετάσει διορισμένη επιτροπή και τις επιλογές τελικά θα αποφασίσει η κομματική ηγεσία, -και, άλλο, εντελώς διαφορετικό (διαδικαστικά και ποιοτικά), αυτό που η πρόταση μου εννοεί, δηλαδή η στελέχωση των κεντρικών τομέων να προκύψει ως ένα μερικό τμήμα, μέσα από μια διακηρυγμένη, συνολική υπεύθυνη διαδικασία από τη βάση χιλιάδων μελών και από κάθε σημείο και σε κάθε σημείο της Ελλάδας. Διαδικασία, που φέρνει κυρίως συμμετοχή και ενεργοποίηση της βάσης σε κάθε κομβικό σημείο της Χώρας.
4ο. Μπορεί, τώρα, να ρωτήσει κάποιος: έχουν σημασία αυτά στη σημερινή περίοδο; Η απάντηση είναι: αν έχει κάποια σημασία η συζήτηση επί των αρχών, αν έχει κάποια αξία η συζήτηση επί των αντιλήψεων δόμησης και λειτουργίας του κόμματος και, κυρίως, αν έχει κάποια αξία η ανάπτυξη αυθεντικών εναλλακτικών, σύγχρονων και γνήσια δημοκρατικών προσεγγίσεων για το σήμερα και το αύριο, τότε -ναι, έχουν αξία όλα αυτά εδώ!
Επιπλέον, κάτι πολύ σοβαρό: το παρόν και το προσεχές αύριο δεν είναι αποσυναρτημένα από το πρόσφατο χθες, αλλά η συνέχεια του, ιδιαίτερα μάλιστα όταν το χθες δεν έχει εξετασθεί κριτικά και αυτοκριτικά και δεν έχει αποφασισθεί να ξεπεραστεί με αποφάσεις πραγματικής και ουσιαστικής αλλαγής στηριγμένες σε νέους συσχετισμούς!!
Ελευθέριος Τιόλας
