” ΕΖΗΣΑ την Ελλάδα της παρανομίας, του κυνηγητού, της σύλληψης και της εικονικής εκτέλεσης, του ψυχικού βασανισμού και της τυραννικής απομόνωσης.
Έζησα την Ελλάδα της απεργίας πείνας, την Ελλάδα της φυλακής, των χειροπέδων, της κλούβας.
Έζησα την Ελλάδα της πάλης, της λαϊκής συμπαράστασης, της ζεστής χειραψίας, του αστραφτερού βλέμματος.
Έζησα την Ελλάδα της ηλιθιότητας, του εξευτελισμού, της ντροπής και του φόβου, με ανθρώπους που μιλούσαν με τα μάτια, ή ανθρώπους που εξαφανιζόταν κάθε στιγμή.
Έζησα την Ελλάδα της εξορίας, της αυθαιρεσίας, την Ελλάδα του νόμου της ζούγκλας.
Κι όμως τραγούδησα!
Έγινα αντικείμενο. Res.
Είδα να ψάχνουν τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου, το γέρο πατέρα μου.
Έζησα μήνες πολλούς, χρόνια, φυλακισμένος ή περίκλειστος με φρουρούς.
Κι όμως ξανατραγούδησα!
Επισκεπτήριο, μια φορά στους τρεις μήνες. Λογοκριμένο το γράμμα της Μαργαρίτας.
Εξευτελιστικές έρευνες… Η καρδιά μου πόνεσε και έσπασε, χιλιάδες φορές…
Κι όμως, ακόμη τραγουδώ….
Ξέρω τί θα πείτε.
“Και ποιος σου είπε να επιζήσεις;”
Πράγματι. Παρουσιάστηκαν τόσες και τόσες θαυμάσιες ευκαιρίες για να γίνω κι εγώ ένα ακόμη ηρωικό θύμα,
βουβό στους αιώνες των αιώνων…
Μα εγώ, αν και επανειλημμένως απεβίωσα, όχι μόνο ιστορικά αλλά και βιολογικά, έχω ξεφύγει από το γενικό κανόνα – γι’ αυτό και είμαι άκρως επικίνδυνος- γιατί, στη θλιβερή ιστορία μου, δεν έχει ακόμη υπολογιστεί το μεταφυσικό βάρος ορισμένων φαινομένων,
που δεν πιάνονται, δεν παγιδεύονται, δε σκουριάζουν…
Ο δρόμος που ακολούθησα, υπήρξε πάντα δική μου επιλογή.
Ακολούθησα το δρόμο της Συμπαντικής Αρμονίας που για μένα, είχε πάρει τη μορφή της μουσικής.
Η μουσική δεν είναι νότες στο χαρτί και ήχοι στην ορχήστρα.
Είναι ο άλλος μου εαυτός, αυτός που έβρισκα μέσα μου σε κάθε δοκιμασία.
Η καρδιά μου, γινόταν το κέντρο του σύμπαντος, και ξεχείλιζε από φυλαγμένους ήχους που ήταν κρυμμένοι σε μια γωνιά περιμένοντας τη γονιμότητα.
Το μουσικό μου έργο, γεννήθηκε συχνά μέσα από εφιάλτες…
Η Νύχτα μου αποκάλυπτε την Αρμονία, και η καρδιά μου το Ρυθμό.””
(Σύνθεση αποσπασμάτων από την
αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη, που σήμερα κλείνει τα 96 χρόνια ζωής.)
