Το υπαίθριο θεατρικό του Αγίου Δημητρίου επέλεξαν καμιά δεκαπενταριά νεαρά (και κάνα δυο “παππούδες”) για την ιδρυτική τους συνέλευση.
Σ’ ένα ωραίο φυσικό (αλλά παραμελημένο) τοπίο διαλεκτικά κατέθεσαν τις ιδέες – απόψεις (και όχι πάντα με ομοφωνία) για την αναγκαιότητα ύπαρξης – δημιουργίας ενός συλλόγου με ποικίλο περιεχόμενο (πολιτικό – ιστορικό – πολιτισμικό – οικολογικό κ.λ.π.).
Η αναγκαιότητα δημιουργίας παρόμοιων “χώρων – διαλόγου και δράσης” είναι όσο ποτέ άλλοτε υπαρκτή. Γιατί οι παλαιοί θεσμοί (κόμματα, αυτοδιοίκηση και άλλου είδους οντότητες) έχουν εκφυλιστεί και παρακμάσει, γιατί αλλιώς πώς να ερμηνευτεί η μη συμμετοχή του λαού μας.