Μια κόντρα από τα παλιά, για χάρη της απομόνωσης.
Δεν πρέπει να μείνουμε εκεί.
Οι κόντρες, δεν δίνουν λύσεις.
Το μέλλον είναι η συνέχεια κι οι προτάσεις φυγής προς τα εμπρός. ‘Ο,τι μας κρατάει πίσω, είναι οπισθοχώρηση κι άρνηση για βελτίωση κι ανάπτυξη.
Όλα αρχίζουν, εκείνα τα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας ’70 – ’80, όταν υλοποιούνται τα πολύχρονα αιτήματα σύνδεσης, της επαρχίας Σερβίων με την επαρχία Κοζάνης, με την κατασκευή δύο γεφυρών του ποταμού Αλιάκμονα, της υψηλής γέφυρας Σερβίων και της γέφυρας Ρυμνίου.
Έργα υψηλών προδιαγραφών, για την περίοδο εκείνη.
Κατασκευάζονται δύο γέφυρες συγχρόνως και παράλληλα στήνονται και δύο μεταλλικές γέφυρες ( Bailey ) στο Ρύμνιο, για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας των οχημάτων, με την επαρχία Σερβίων και την Νότια Ελλάδα.
Η κίνηση γινόταν μέσω της νομαρχιακής οδού Κοζάνης – Λευκόβρυσης – Πρωτοχωρίου – Λευκοπηγής – Αιανής – Ρυμνίου – Γουλών – Αυλών.
Ποιά όμως τα οφέλη της…κίνησης μέσω Αιανής…;
Ποιά οικονομικά μέτρα στήριξης των οικισμών, ή αποζημιώσεων,
μέσω των οποίων γινόταν η διέλευση των οχημάτων; Καμία. Η καλή καρδιά, η αγάπη κι η φιλοξενία περίσσευαν μόνον, τότε.
Εν αντιθέσει, σήμερα, ακούμε για απομόνωση, για οικονομική αφαίμαξη, για ενισχύσεις κ.α..!
Με την ολοκλήρωση των γεφυρών, όλοι ” τράβηξαν ” τον δρόμο τους.
Με τον εκσυγχρονισμό του κράτους μας και την μεγάλη αναπτυξιακή πορεία, μέσω της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δημιουργήθηκαν οι ανάγκες των νέων οδικών αξόνων της περιοχής μας , με την κατασκευή της Εγνατίας οδού και των κάθετων οδών προς εξυπηρέτηση των πολιτών της Δυτικής Μακεδονίας.
Με το σημερινό βλέμμα στο χθες οι φίλοι γείτονες μας, Βελβεντινοί και Σερβιώτες, διείδαν κοντόφθαλμα την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής τους, εις βάρος της μελλοντικής προοπτικής των παραλίμνιων οικισμών, ένθεν κι εκείθεν.
Προσπάθησαν σε μεγάλο βαθμό να ακυρώσουν κατ’ αρχάς τον σχεδιασμό της χάραξης, του κάθετου άξονα Κοζάνης – Λάρισας και κατά δεύτερο λόγο, να ακυρώσουν ή να καθυστερήσουν την ολοκλήρωσή του.
Και για του λόγου το αληθές, να αναφέρω, το εξής :
Την περίοδο της δημαρχίας μου ( 1993 – 1998 ) στον Δήμο Αιανής, σε συνέδριο της τότε ΤΕΔΚ Κοζάνης, που πραγματοποιήθηκε στο Βελβεντό, με παρεμβάσεις τους οι τότε Δήμαρχοι Σερβίων και Βελβεντού, απαίτησαν με ψήφισμα να ακυρωθεί ο κάθετος άξονας Κοζάνης – Λάρισας.
Προς τιμή μας, τότε εγώ ως Δήμαρχος Αιανής και οι Πρόεδροι Κοινοτήτων του άξονα Κοζάνης – Αιανής , εναντιωθήκαμε, και μάλιστα με απειλή αποχώρησης από το Συνέδριο, αν γινόταν αποδεκτό το κατατεθέν ψήφισμα.
( δεν ξεχνιούνται αυτά )
Με παρέμβαση τότε, του Δημάρχου Κοζάνης κου Πάρη Κουκουλόπουλου, και προς τιμήν του, αποφεύχθηκε η αποχώρησή μας κι η απόσυρση του εν λόγω ψηφίσματος.
Στη συνέχεια, μπορώ να υποστηρίξω ότι ουδέποτε εξέλειπε η αρνητική στάση των υπευθύνων Δ.Α. των φίλων μας γειτόνων.
Το λέω γιατί, οι Δήμοι μας είχαν άριστη συνεργασία, μέσω της Προγραμματικής σύμβασης με το Υπ.Πο. όσον αφορά τις αρχαιότητες και τα βυζαντινά μνημεία μας.
Από μόνοι τους επέλεξαν την συνέχιση της απομόνωσης, όπως το επαναλαμβάνουν ( για μένα είναι λάθος ) και το επικαλούνται εναγωνίως σήμερα.
Τί να πούμε εμείς ως Αιανή, που τόσα χρόνια είμαστε στο ” περίμενε ” , να ολοκληρωθεί ο κόμβος του κάθετου άξονα, για να δεχτούμε τους επισκέπτες στο αρχαιολογικό μας Μουσείο;
Αυτό, εδώ κι εικοσιπέντε χρόνια για μας , έγινε άπιαστο όνειρο.
Αν όμως είχαν ολοκληρωθεί εδώ και εικοσιπέντε χρόνια τα έργα οδοποιίας της σύνδεσης Κοζάνης – Λάρισας, δεν θα είχαμε αυτά τα παράπονα, από τους γείτονες μας.
Το ράβε ξήλωνε του κεντρικού κράτους, κάτω από τις πιέσεις των νομαρχιακών και περιφερειακών αρχών, όλων αυτών των χρόνων, υποβοηθούμενο κι από τις εκάστοτε Δ.Α., βρήκε την περιοχή μας ανέτοιμη, μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα που δημιούργησε το κλείσιμο της Υψηλής γέφυρας Σερβίων.
Αγαπητοί κύριοι
Χωρίς άλλη χρονοτριβή, οι λύσεις είναι :
1. Η αποκατάσταση της βλάβης της Υψηλής γέφυρας Σερβίων, είναι το πρώτο μέλημα, ώστε να αποδοθεί σε πλήρη κι ασφαλή κυκλοφορία, για την εξυπηρέτηση των πολιτών.
2. Η ολοκλήρωση χωρίς άλλες αναβολές του κάθετου άξονα Κοζάνης – Λάρισας, και μάλιστα σε χρόνο μηδέν, η δε Κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμοι ας είναι συνεργάσιμοι σε βαθμό πλήρους εμπιστοσύνης, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι και οι δύο λύσεις που προτείνω, είναι και λογικές αλλά και ενωτικές.
Ο κάθε πολίτης με τις δύο ολοκληρωμένες προτάσεις – λύσεις, θα έχει την επιλογή και προτίμηση να δοκιμάσει όποια διαδρομή θέλει,
άλλος την υψηλή γέφυρα Σερβίων κι άλλος τη γέφυρα Ρυμνίου και τον κάθετο άξονα.
Η απομόνωση κι η μοναξιά να μείνουν στο παρελθόν.
Στέφανος Βαβλιάρας
Πρώην Δήμαρχος Αιανής
