Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Κοζάνη,
να εύχεσαι να μη χαθείς στο δρόμο.
Στο Ρύμνιο και στην Αιανή,
να μην λοξοδρομήσεις,
αφού σηματοδότηση,
πού πας και πού γυρνάς,
δε θα τη συναντήσεις…
Δρόμους στενούς και σκοτεινούς, μη φοβηθείς.
Κάπου θα βγάζουν σίγουρα,
ίσως, στην Καρυδίτσα!
Ξέχνα τη γέφυρα που πέρναγες καιρό.
Ξέχνα Νεράιδα, Ναυτικό,
ξέχνα τη θέα, τη δουλειά,
υπηρεσίες και γιατρό,
που σε μισή ωρίτσα,
τα είχες όλα δίπλα σου
και πάντοτε προλάβαινες
να πιεις κι έναν καφέ…
Πάντα στο νου σου να’ χεις
το γεφύρι.
Η επισκευή του γεφυριού
είναι ο εμπαιγμός σου.
Καλύτερα, για λίγο να διαρκέσει,
γιατί αλλιώς, γέρος θα μείνεις μοναχός
σε λαβωμένη πόλη.
Κι αν δε γυρίσουν τα παιδιά,
αν μαγαζιά δεν έχεις,
αν μείνουν άδεια τα σχολειά,
και έρημα τα σπίτια,
τότε θα το κατάλαβες
ποιοι παίζουνε μαζί σου.
Άλλα δεν έχουν να σου πουν.
Έτσι παθός που έγινες,
ήδη θα το κατάλαβες
τα λόγια τι σημαίνουν…
# Ένεκα της ημέρας…
Φωτογραφία: Papageorgiou
