Ρέμα Αμύντα: Η κρυμμένη ζωή της άγριας φύσης που συνδέει δυο Λίμνες της Δυτικής Μακεδονίας

Ένα μεγάλο σε μήκος ρέμα, ή για πολλούς κανάλι, που, παρά την όχι και τόσο άγρια όψη του, κινείται σε έναν τεράστιο κάμπο και συνδέει δύο μεγάλες λίμνες της Δυτικής Μακεδονίας. Το ρέμα του Αμύντα βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του νομού Φλώρινας. Το ρέμα έχει απολέσει προ πολλού τη φυσική του κοίτη στο μεγαλύτερο μήκος του, καθώς στη περιοχή έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο δίκτυο αποστραγγιστικών καναλιών. Ουσιαστικά το ρέμα ενώνεται με την απαγωγό τάφρο που διοχετεύει τα υπερχειλίζοντα ύδατα της λίμνης Χειμαδίτιδας στη λίμνη Πετρών. Το συνολικό μήκος της διαδρομής αυτής φτάνει τα 15,5 χλμ. σε μια κατεύθυνση από τα νοτιοδυτικά προς τα βορειοανατολικά. Γύρω από το ρέμα απλώνεται ο κάμπος του Αμύνταιου με τις μεγάλες εκτάσεις των καλλιεργειών. Το ρέμα ξεκινάει από τα βόρεια της Χειμαδίτιδας, περνάει δίπλα από τα ορυχεία της ΔΕΗ και λίγο πριν ενωθεί με την παλιά φυσική κοίτη, συναντάει το χωριό Σωτήρας. Στη συνέχεια περνάει δυτικά της πόλης του Αμύνταιου και χύνεται, λίγο μετά, στα νότια της λίμνης Πετρών. Θα ήταν ψέμα να υποστηρίξει κανείς ότι πρόκειται για ένα καθαρό ρέμα, καθώς χρόνια τώρα η οικολογική ισορροπία στη περιοχή έχει διαταραχθεί από την εντατική ρύπανση (φυτοφάρμακα, βιομηχανικά απόβλητα και αστικά λύματα). Εντούτοις το ρέμα Αμύντα είναι ένα μεγαλειώδες παράδειγμα επιβίωσης της άγριας φύσης ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Η άγρια ζωή μέσα και γύρω από το ρέμα Αμύντα καταγράφει δεκάδες θαυμαστούς εκπρόσωπους που ακόμα αντιστέκονται.

Το ρέμα κινείται σε μια περιοχή όπου απλώνονται καλλιέργειες, παλιά χωράφια και χαρακτηριστικά καμπίσια υγρολίβαδα. Στις όχθες του υψώνονται σκλήθρα, ιτιές, φράξοι, καβάκια, αγριοκαλαμιές και βούρλα. Λίγο πιο μακριά στα χωράφια, υψώνονται διάσπαρτες μεγάλες λεύκες, καρυδιές και βελανιδιές. Τα φυτά που συναντάει κανείς είναι λίγα, αλλά έχουν κάποιο ενδιαφέρον καθώς πολλά από αυτά είναι ζιζάνια που έχουν με τα χρόνια εκλείψει λόγω των ζιζανιοκτόνων. Από αυτά ξεχωρίζουν η Ajuga chamaepitys, ο ο κονβόλβουλος Convolvulus holosericeus, ο τραγοπόγωνας Tragopodon dubius, το γαϊδουράγκαθο Carlina corymbosa, το αγριογαρύφαλλο Dianthus deltoides deltoides, η Cymbalaria microcalyx, η Consolida regalis paniculata, το Polygonum arenarium, ο Erigeron acer, κ.ά.

Τα αμφίβια του ρέματος περιλαμβάνουν λοφιοφόρους τρίτωνες, πρασινόφρυνους, λιμνοβάτραχους, δεντροβάτραχους και σπάνιους πηλοβάτες. Από τα ερπετά εδώ ζουν βαλτοχελώνες, ποταμοχελώνες, πρασινόσαυρες, τοιχόσαυρες, σαπίτες, λιμνόφιδα, νερόφιδα και οχιές. Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα γύρω χωράφια εξαιτίας της παρουσίας των όμορφων λαγόγυρων, ενώ κοντά στις λίμνες ζούνε βίδρες που χρησιμοποιούν το ρέμα για να μετακινούνται στα κανάλια. Η πανίδα συμπληρώνεται από αγριόγατες, ασβούς, νυφίτσες, αλεπούδες, κουνάβια, ασπάλακες και σκαντζόχοιρους. Τέλος, στα νερά του ρέματος παρά την ρύπανση ζούνε τούρνες (Esox lucius), γληνιά (Tinca tinca), τσιρώνια (Rutilus rutilus), βαβούκια (Rhodeus meridionalis), χέλια (Anguilla anguilla), πεταλούδες (Carassius gibelio), μακεδονικοί ποταμοκέφαλοι (Squalius vardarensis) και μαυροτσιρώνια (Pachychilon macedonicum).