ΣΑΝΑΟΣ – ΣΥΝΑΔΑ ΦΡΥΓΙΑΣ. Σταύρου Π. Καπλάνογλου

( Διαχρονικά ονόματα : Συναός Φρυγίας, Σύναος, Σύνναος, Σύναδα, Σύνναδα, Σχιφούτ Κασάμπα, Σιμάφ , Şuhut). Σταύρου Π. Καπλάνογλου Συγγραφέα Ιστορικού ερευνητή

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η «Συναός Φρυγίας» αναφέρεται στην αρχαία ελληνική πόλη

Σύναος ή Συναός, η οποία βρισκόταν στην περιοχή της Φρυγίας στη Μικρά Ασία

. Η πόλη ήταν ένα σημαντικό οδικό κόμβο στην επαρχία της Φρυγίας Πακατιανής και αναφέρεται από αρχαίους γεωγράφου

ΘΕΣΗ

Η ΣΑΝΑΟΣ Ανήκε στην Πισιδίκη Φρυγία Βρικοταν δυτικά της λίμνης Ασκάνια και της βορειοδυτικά της Asigol Lake , μιας τεκτονικής λίμνης που βρίσκεται ανάμεσα στις επαρχίες Ντενιζλί και Αφιόν Καραχισάρ, στην περιοχή του εσωτερικού Αιγαίου.

Βρισκόταν 26 χλμ νότια του σύγχρονου Αφιόν Καραχισάρ (πρώην Ακροϊνός).

Η σύγχρονη πολύ Σιμάβ βρίσκεται 93 χλμ. δυτικά-νοτιοδυτικά της Κιουτάχειας , της πρωτεύουσας της επαρχίας

Η Λίμνη Asigol Lake ,είναι γνωστή για τα μεγάλα της κοιτάσματα θειικού νατρίου, της μεγαλύτερης φυσικής πηγής αυτού του ορυκτού στην Τουρκία.: Η περιοχή της λίμνης είναι ένας σημαντικός υγρότοπος για μεταναστευτικά πτηνά, όπως τα φλαμίνγκο, ειδικά από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο. Ωστόσο, η στάθμη του νερού μειώνεται σημαντικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες..

Η Σαναος βρισκόταν στην επαρχία της Φρυγίας Πακατιανής και μεταξύ της φρυγικής Άγκυρας (διάφορη της γνωστής) και της κώμης των Κερυζέων. Στην αρχαιότητα αναφέρεται από τον Αλεξανδρινό γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο και στο Βυζάντιο από τον Ιεροκλή.

Συντεταγμένες: 39°05′Β 28°59′Α

Στα νότια, ένας απότομος γκρεμός χωρίζει την πεδιάδα από το όρος Σιμάβ, το οποίο υψώνεται στα 1.780 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Αυτός ο γκρεμός ακολουθεί το ρήγμα Σιμάβ, το οποίο εκτείνεται ανατολικά και δυτικά για περίπου 80 χλμ

Ήταν κτισμένη σε καίριο οδικό κόμβο. Προς βορρά συνδεόταν οδικώς με την Πρυμνησό, το Aκροϊνόν και, τουλάχιστον κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, με το Δοκίμιον, ενώ νότια και δυτικά με την Aπάμεια Kιβωτό και την Aττάλεια.

ΟΝΟΜΑ

Διαχρονικά ονόματα : Συναός Φρυγίας .Σύναος , Σύνναος , Σύναδα, Σύνναδα, Σχιφούτ Κασάμπα , Σιμάφ , Şuhut.

Η Σιμάβ ιστορικά ονομαζόταν Σύναος , επίσης γράφεται Σύνναος ή Σύνναος (Σύνναος) , αλλα και Σύναδα ή Σύνναδα. Στην αρχαιότητα, ήταν η κύρια πόλη στην Αββαΐτιδα , μια περιοχή στη Μυσία και μια πόλη στη ρωμαϊκή επαρχία Φρυγία Πακατιανή . Αναφέρεται επίσης ως μία από τις πόλεις στον Συνέκδημο του Ιεροκλή του 6ου αιώνα

Υπό την οθωμανική κυριαρχία έγινε η πόλη Σχιφούτ Κασάμπα στο βιλαέτι της Προύσας.

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ

Μέχρι την Βυζαντινή εποχή και την έλευση των Οθωμανών στην πόλη Συνάδα Σύνναδα κατοικούσαν αποκλειστικά από Έλληνες.

Στον 9ο αιώνα εμφανίζεται σημαντική Εβραϊκή κοινότητα .

Oι Eβραίοι των Συνάδων διέθεταν δική τους συναγωγή στην πόλη.

Γνωστότερο μέλος της Εβραϊκής κοινότητας των Συνάδων ήταν ο Kωνσταντίνος ο Iουδαίος (9ος αιώνας).

Aπό την περιοχή των Συνάδων κατάγονταν δύο μεγάλες βυζαντινές οικογένειες, οι Συναδηνοί και οι Bοτανειάτες.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Kατά την παράδοση, η πόλη ιδρύθηκε από τον Aκάμαντα, ο οποίος, επιστρέφοντας από τον Τρωικό Πόλεμο, περιπλανήθηκε στη Φρυγία.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ακάμας (< ἀ- (μη) + κάμνω (κουράζομαι), «ο ακούραστος ήταν γνωστό και το όνομα του Ακάμα, γιου του Αντήνορα και της Θεανούς εγγονός του Κισσέως. Ήρωας του Τρωικού πολέμου, θανατώθηκε από τον Μηριόνι

Λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ιστορία αυτής της πόλης, την οποία ο Πτολεμαίος τοποθετεί στη Μεγάλη Φρυγία, και ο Ιεροκλής του 6ου αιώνα στη Φρυγία Πακατιανή , της οποίας η πρωτεύουσα ήταν η Λαοδίκεια.

Έχει μερικές επιγραφές αλλά όχι αξιόλογα ερείπια.

Βιβλιογραφικά η Σύναδα είναι γνωστά ήδη από τα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα.

*Μακεδόνες Tην Ελληνιστική εποχή πιθανολογείται η εγκατάσταση Mακεδόνων εποίκων στην περιοχή.

* Ρωμαϊκή εποχή Kατά τη Ρωμαϊκή εποχή αποτελούσαν έδρα του conventus iuridicus της επαρχίας Aσίας και έκοβαν δικό τους νόμισμα. Tην ίδια εποχή περιγράφονται ως πόλη μικρού μεγέθους.

Αναφέρεται από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο κατά την αρχαιότητα και από τον Ιεροκλή κατά τη βυζαντινή περίοδο

Ήταν ένα στρατηγικό σημείο σύνδεσης μεταξύ πόλεων όπως η Πρυμνησός, το Δοκίμιον, η Απάμεια Κιβωτός και η Αττάλεια

ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

Kατά τη Βυζαντινή εποχή τα Σύναδα συνιστούσαν σημαντικό στρατηγικό σημείο.

Γύρω στα μέσα του 4ου αιώνα υπήχθησαν από πολιτική και εκκλησιαστική άποψη στην επαρχία της Δεύτερης Φρυγίας ή Φρυγίας Σαλουταρίας.

* Tον 6ο αιώνα μαρτυρούνται στον Συνέκδημο του Iεροκλέους, μεταξύ των πόλεων της Φρυγίας Σαλουταρίας.

*Kατά τη Μέση Βυζαντινή περίοδο η πόλη υπαγόταδιοικητικά στο θέμα Aνατολικών.

* Tο 740 στα Σύναδα κατέφυγαν οι περίπου 800 Άραβες που διέφυγαν το θάνατο ή την αιχμαλωσία μετά τη συντριπτική ήττα τους από τους Βυζαντινούς στο Aκροϊνόν

* ΣελτζούκοΙ

H πόλη περιήλθε οριστικά στους Σελτζούκους μετά τη συντριπτική ήττα των Bυζαντινών στη μάχη του Μαντζικερτ το 1071 .

Το 1112, μια τουρκική δύναμη πέρασε από το Σιμαο καθ’ οδόν προς τα δυτικά, αλλά ηττήθηκε από βυζαντινές δυνάμεις υπό τον Κωνσταντίνο Γαβρά στο Κελβιάνο

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ

Υπάρχουν δύο κύριοι λόφοι στο σημερινό Σιμαβ / Simav.

Ο ανατολικός λόφος είναι εκεί που βρισκόταν η αρχαία ακρόπολη , ενώ στον δυτικό βρίσκονται τα ερείπια ενός κάστρου της βυζαντινής εποχής

*Ακρόπολη

Tο ύψωμα πάνω στο οποίο είναι κτισμένη η ακρόπολη και ο οικισμός των Συνάδων εντοπίζεται δυτικά της σημερινής πόλης και ανατολικά του Kumalar Suyu.

*Νεκρόπολη

H ρωμαϊκή-βυζαντινή νεκρόπολη του οικισμού βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1,5 χλμ. νότια της πόλης Şuhut, στις υπώρειες βραχώδους λόφου.

* Φρούριο

Έχει, επίσης, βρεθεί φρούριο. Αυτό το κάστρο, γνωστό σήμερα ως Hisar Kalesi, χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια κατά την περίοδο Germiyan και την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Στα μέσα του 1800, δύο πύργοι ήταν ακόμα ορατοί μαζί με τμήματα των τειχών, αλλά στις αρχές του 20ού αιώνα μόνο μερικά από τα τείχη παρέμεναν.

Σήμερα, μόνο ένα μικρό τμήμα των τειχών, ύψους λίγο πάνω από 1 μ., είναι ακόμα ορατό στην ανατολική πλευρά του λόφου.

Το κάστρο μπορεί να είχε σχήμα τραπεζοειδούς , με τη νότια πλευρά να έχει μήκος περίπου 45 μ. και τις άλλες τρεις πλευρές να έχουν μήκος περίπου 60 μ.

*Επιγραφές

Στην πόλη του Şuhut και την ευρύτερη περιοχή έχουν εντοπισθεί πολυάριθμες ρωμαϊκές και πρώιμες-μέσες βυζαντινές επιγραφές, καθώς και αρχιτεκτονικά κατάλοιπα. Eπιγραφές και αρχιτεκτονικά κατάλοιπα έχουν βρεθεί σε διάφορες θέσεις κοντά στην πόλη του Şuhut.

Aπό τα ευρήματα των Συνάδων, χαρακτηριστικότερο είναι τμήμα ενός πλούσια διακοσμημένου και ενεπίγραφου επιστυλίου εικονοστασίου, εκτεθειμένου σήμερα στο μουσείο του Αφιόν, που βρέθηκε στα ερείπια χριστιανικού ναού στην περιοχή του Şuhut.

Σώζεται, επίσης, τμήμα ενός άλλου επιστυλίου, χρονολογημένου το 1063/1064, όπου μαρτυρείται το όνομα ενός μάρτυρα, του Iωάννη.

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ

Αναζητησαμε νομίσματα της ημιαυτόνομης πόλης στην εποχή των Ρωμαίων και βρήκαμε πολλά από αυτά που κυκλοφορήσαν από το 133 π.Χ. έως και το 250 μ.Χ. Στα νομίσματά της, τα οποία εξαφανίζονται μετά τη βασιλεία του Γαλλιηνού, οι κάτοικοί της αυτοαποκαλούνται Δωριείς και Ίωνες.

Απεικόνιζαν Θεούς και ημίθεους της Ελληνικής λατρείας τον Δια, την Αθηνά ,, την Νίκη, την Τύχη, τον Διόνυσο ,τον Ηρακλή, τους Διόσκουρους αλλα την Κουκουβάγια της θεάς Αθηνάς, το κέρας τη Αμάλθειας ,Ναούς με στάχεις καλαμποκιού κ.α Βεβαία ην εποχή των Ρωμαίων συναντήσαμε και τα πρόσωπα πολλών Ρωμαίων αυτοκρατόρων όπως των : Αυγούστου,Τιβερίου,Νέρωνα,… και άλλων φθάνοντας την εποχή του Τραΐανού και Γαλλενιανού που σταμάτα η έκδοση νομισμάτων .

Πάντοτε βεβαία με διάφορες μορφές συναντάμε την ταυτότητα της πόλης Συννανέων ,CYNNAΔE MAIANDΡΙ, CYNNAΔEΩN, IEΠON CVNKΛHTON CYNNAΔ

ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Σύναος ήταν ιστορικά η έδρα ενός Χριστιανού επισκόπου, ο οποίος υπαγόταν στη Λαοδίκεια μέχρι περίπου τον 9ο αιώνα, όταν μεταφέρθηκε στην Ιεράπολη . Ένα έγγραφο του 1394 αναφέρει ότι η επισκοπή Συνάου μεταφέρθηκε από την Ιεράπολη στην Εξαρχία της Φιλαδέλφειας .

Η επισκοπή Συνάου αναφέρθηκε σχεδόν πάντα μαζί με τη γειτονική Άγκυρα , γεγονός που υποδηλώνει ότι οι δύο ήταν στενά συνδεδεμένες.

. Γνωστοί επίσκοποι της Συνάου υπήρξαν οι κάτωθι:

Ο Αράβιος που συμμετείχε στην Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνος (451).

Ο Πρόνιμος που συμμετείχε στην Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (553).

Ο Στέφανος που συμμετείχε στην Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (787).

Ο Κωνσταντίνος που συμμετείχε στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (869).

Οι Σισίννιος και Ευσέβιος που βοήθησαν αντίστοιχα τους πατριάρχες Ιγνάτιο και Φώτιο στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (879/80).

Ο Ισάακ που απέδειξε στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (1351), τα δόγματα του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Η επισκοπή της Συνάου υπαγόταν μέχρι και τον 7ο αιώνα στη Λαοδίκεια. Φαίνεται δε ότι είχε για κάποιο χρονικό διάστημα ενοποιηθεί με την επισκοπή της φρυγικής Άγκυρας (Kilisse Keui).

Από τον 9ο αιώνα υπήχθη στη μητρόπολη της Ιεραπόλεως και παρέμεινε εκεί μέχρι και την εξαφάνισή της. Το 1394 ενσωματώθηκε στην αρχιεπισκοπή της Φιλαδελφείας.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ

* Οι Άγιοι Τρόφιμος,, Σαββάτιος και Δορυμέδων.

Οι Άγιοι Τρόφιμος, Σαββάτιος και Δορυμέδων μαρτύρησαν επί Αυτοκράτορα Πρόβου ( υπήρξε αυτοκράτορας της Ρώμης από το 276 ως το 282 μ.Ζ. ) που διέταξε ότι όλοι οι Χριστιανοί έπρεπε να θυσιάζουν στους Ρωμαίους θεούς

Ο Αυτοκράτορας έστειλε δύο αξιωματούχους, τον Τρόφιμο και τον Σαββάτιο, στην Αντιόχεια.

Ωστόσο, αφού ο Τρόφιμος και ο Σαββάτιος έφτασαν στην πόλη, σοκαρίστηκαν τόσο πολύ από τα βασανιστήρια που επιβλήθηκαν στους Χριστιανούς εκεί, που οι δύο άνδρες ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό.

Ο Τρόφιμος και ο Σαββάτιος συνελήφθησαν και βασανίστηκαν. Ο Σαββάτιος πέθανε ως αποτέλεσμα των βασανιστηρίων.

Ο Τρόφιμος στάλθηκε στα Σύνναντα της Μικράς Ασίας. Φυλακισμένος στα Σύνναντα ήταν ένας Χριστιανός γερουσιαστής ονόματι Δορυμέδων, και ο Τρόφιμος επισκέφθηκε τον γερουσιαστή στη φυλακή.

Οι αξιωματούχοι στα Σύνναντα προσπάθησαν να αναγκάσουν τον Δορυμέδωνα και τον Τρόφιμο να θυσιάσουν στους θεούς Κάστορα και Πολυδεύκη.

Ο Δορυμέδων και ο Τρόφιμος αρνήθηκαν και βασανίστηκαν και καταδικάστηκαν να ριχτούν σε άγρια θηρία στην αρένα.

* Η οικογένεια Βοτανειάτη

Η οικογένεια Βοτανειάτη ήταν βυζαντινή αριστοκρατική οικογένεια, η οποία ανέδειξε πολλούς στρατηγούς και έναν αυτοκράτορα κατά τον 11ο και 12ο αιώνα.

Οι πρώτες μαρτυρίες του ονόματος εντοπίζονται από τον 6ο έως τον 9ο αιώνα και η καταγωγή της προέρχεται από τη Μικρά Ασία. Η οικογένεια παρέμεινε σχετικά άγνωστη έως τον 11ο αιώνα, όταν εμφανίζεται ο πρώτος εξέχων εκπρόσωπος, ο Θεοφύλακτος Βοτανειάτης, ο οποίος φέρει τον τίτλο του δούκα της Θεσσαλονίκης.

Η οικογένεια έφτασε στο απόγειό της υπό τον Νικηφόρο Γ΄ Βοτανειάτη, που κατείχε υψηλά στρατιωτικά αξιώματα πριν ανέλθει στον θρόνο (1078–1081). Κατά τη Δυναστεία των Κομνηνών, οι Βοτανειάτες συνέχισαν να κατέχουν σημαντικούς τίτλους χάρη στις σχέσεις τους με τη δυναστεία των Κομνηνών.

Η θέση της οικογένειας άρχισε να φθίνει στα τέλη του 12ου αιώνα.

Η οικογένεια Βοτανειάτη θεωρείται ότι καταγόταν από το χωριό Βοτάνη κοντά στη Σύνναδα, στο Ανατολικό θέμα της Μικράς Ασίας

*Συναδηνοί

Συναδηνοί ήταν στρατιωτικοί και οι γυναίκες της οικογένειας διέθεταν τα δικά. τους μολυβδόβουλλα επι Βυζαντιου..Οι Συναδινοί ειχαν αξιολογη παρουσια στα Βαλκάνια …

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

*Τα μάρμαρα .

Η πόλη ήταν φημισμένη σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία λόγω του εμπορίου ενός όμορφου είδους μαρμάρου, το οποίο προερχόταν από κοντινά λατομεία και ονομαζόταν συνήθως Συνναδικό μάρμαρο, αν και προερχόταν από ένα μέρος της γειτονιάς, τη Δοκίμια, από όπου ονομαζόταν πιο σωστά Δοκίμιτες λάπις.

Αυτό το μάρμαρο ήταν ανοιχτόχρωμο, διάσπαρτο με μωβ κηλίδες και φλέβες.

Κατά τον 1ο-3ο αιώνα μ.X. στα Σύναδα υπήρχαν εργαστήρια εξόρυξης και κατεργασίας μαρμάρου στα λατομεία αυτοκρατορικής ιδιοκτησίας που βρίσκονταν στο πλησιόχωρο Δοκίμιον (σε απόσταση 40 χλμ. B-BA των Συνάδων).

H επεξεργασία μαρμάρου στην ευρύτερη περιοχή των Συνάδων συνεχίσθηκε καθ’ όλη τη Βυζαντινή εποχή.

H διακίνηση του προϊόντος ήταν εφικτή μέσω του οδικού δικτύου της περιοχής που συνέδεε τα Σύναδα προς B με την Πρυμνησό, το Aκροϊνόν και, τουλάχιστον κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, με το Δοκίμιον, και προς N και Δ με την Aπάμεια Kιβωτό και την Aττάλεια.

*Η ελία

Kατά τη Ρωμαϊκή εποχή μαρτυρείται στα Σύναδα η καλλιέργεια ελιάς.

* Παραγωγή κριθαριου

Σημαντική πηγή για την οικονομία της πόλης κατά τη Βυζαντινή εποχή, και ειδικότερα το 10ο αιώνα, είναι οι επιστολές του μητροπολίτη της πόλης Λέοντος Συνάδων, στις οποίες γίνεται λόγος για το άγονο έδαφος της περιοχής και την παραγωγή κριθαριού.

* Κτηνοτροφία

Στα Σύναδα ήκμαζε επιπλέον η κτηνοτροφία.

* Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η έλλειψη βασικών προϊόντων –στην περιοχή δεν παραγόταν λάδι, κρασί και σιτάρι– ανάγκαζε τους κατοίκους των Συνάδων να κάνουν εισαγωγές από το θέμα Θρακησίων και την Aττάλεια

ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

Περίπου 4 χλμ. βόρεια της Σύναδα / Simav, στο βορειοανατολικό άκρο της πεδιάδας, βρίσκεται το γεωθερμικό πεδίο Simav.

Αυτό το πεδίο έχει θερμές πηγές στο Eynal , το Çitgöl και τη Naşa . Η γεωθερμική ενέργεια σήμερα από αυτό το πεδίο χρησιμοποιείται για τη θέρμανση καθώς και πολυάριθμων θερμοκηπίων.

ΣΗΜΕΡΑ

Το Σιμάβ είναι μια πόλη στην επαρχία Κιουτάχειας στην περιοχή του Αιγαίου στην Τουρκία , που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Σιμάβ

Είναι η έδρα της επαρχίας Σιμάβ .

Ο πληθυσμός της είναι 26.872 (2022).