Σας γράφω από την κοιλιά του κτήνους. Σίμος Ζαγκανίκας
Δανείζομαι τον τίτλο, από το βιβλίο του Μίνωα Ευσταθιάδη, «Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους» και τον παραθέτω στον πληθυντικό αριθμό, γιατί απευθύνομαι σ όλους τους φίλους μου… Το βιβλίο, αποτυπώνει την κοινωνική νοσηρότητα, την αδυναμία απονομής δικαιοσύνης, την αναλγησία των ιδιωτικών συμφερόντων, τη στοίβα των μπαζωμένων συγκαλύψεων και την έντεχνη καταστρατήγηση της Δημοκρατίας και της ανθρώπινης ελευθερίας! Σας γράφω από την κοιλιά του κτήνους, γιατί αισθάνομαι να βρίσκομαι ήδη μέσα στις χωνευτικές εκρήξεις του στομαχιού του, προσπαθώντας να κρατήσω την οστέινη διάρθρωσή μου!
Τούτο το κτήνος δεν μοιάζει με το κήτος του προφήτη Ιωνά, της Παλαιάς Διαθήκης, που τον προφύλαξε από τον πνιγμό στη θάλασσα και τον εξέμεσε ζωντανό και ολοφώτεινο στη στεριά για να υμνήσει τη δύναμη, που εκπορεύεται από τον Πανάγαθο Δημιουργό!
Τούτο το κτήνος είναι αδηφάγο και ληστρικό, παντοδύναμο και ισχυρό και αφαιρεί την ικμάδα της κοινωνίας, ήτοι, την οικονομία των πολλών, των γενναίων και αγαθών Ελλήνων και λοιπών συμπολιτών…
Τρέχουν οι πολλοί, αγωνίζονται για να προσποριστούν τα προς το ζην, σπέρνουν καλλιεργούν, εργάζονται, κουράζονται, πονούν, δαπανούν τις ώρες της ζωή τους για να έχουν τα απαραίτητα και έρχεται το κτήνος και τα αφαιμάζει, τα καταπίνει τα συσσωρεύει για να είναι εύρωστο αυτό και αυτοί που το χαϊδολογούν.
Μας έχει στραγγίσει! Και έγινε στις μέρες μας τόσο παχύδερμο, που ούτε στην Ιστορία του Τόπου, ούτε στη μυθολογική φαντασία των προγόνων μας, μα ούτε στην εποχή των κυκλώπων και των κενταύρων, των τιτάνων και των γιγάντων έχει εξιστορηθεί κάτι παρόμοιο.. Μας κόβεται η ανάσα, τα πήρε όλα: τα δάση, τα βουνά και τα ποτάμια μας, τα λιμάνια, τους δρόμους, τις συγκοινωνίες, τα αεροδρόμια μας και τα τρένα μας, τώρα έβαλε μπροστά, αδίστακτα, να μας πάρει και τις πόσιμες πηγές μαζί με τα δίκτυα ύδρευσης. Δεν θα αφήσει ούτε μια πατηλιά προγονικής γης για να σταθούμε εμείς, οι αφελείς, που δεν μας παίρνει, κανείς, από τους εκτροφείς του θηρίου, «τοις μετρητοίς».
Κλέβει, αρπάζει, ασχημονεί και πολλαπλασιάζει τα πλούτη του με τις ευλογίες του μπιρμπιλοτάτη Διευθυντή της Επιτελικής Ορχήστρας, που με δικό του επιτελικό σχέδιο για την διευκόλυνση του κτήνους, λειτουργούν άπαντες στην Ελλαδική Επικράτεια. (βλέπε : Ακρίβεια, Υποκλοπές, η Τραγωδία των Τεμπών, ΟΠΕΚΕΠΕ, Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Ανάκαμψης και όλα όσα ιστορούνται ολημερίς στο Internet και τα βλέπουμε να σαρκώνονται, σπάζοντας τη συνομωσία της σιωπής, στα δελτία ειδήσεων της παραλλαγής ). Τούτα δεν τα βλέπει η Δικαιοσύνη γιατί από αρχαιόθεν οι παππούδες μας τη θεωρούσαν αόμματη!… Το κοινοβούλιο είναι υποταγμένο στις λογικές μιας ιδιοτελούς πλειοψηφίας και οι λοιποί αυτοδιοικητικοί θεσμοί αποδυναμωμένοι και αναιμικοί, δεν έχουν το κουράγιο να υπερασπιστούν ούτε την ύπαρξή τους. Και έτσι αδιατάραχτα και καθημερινά το θεριό, μας απομυζά και μας καταπίνει.
Πως την κατάντησες τη Δημοκρατία, μωρέ, τσαχπίνο- Μπιρμπιλομάτη!… Έχεις μοναδικές ικανότητες!…
Οι πληθωριστικές αυξήσεις του ΦΠΑ στην κατανάλωση ενέργειας, καυσίμων, ενοικίων και τροφίμων αυξάνουν τον πλούτο των ΚΑΡΤΕΛ και ξεπερνούν κατά πολύ τις ψευτογαργαλιάρες αυξήσεις, που έδωσες, εξαναγκασμένος από τα γκάλοπ, στη Θεσσαλονίκη, φέρνοντας περισσότερη φτώχεια, για τους Έλληνες και τους λοιπούς πολίτες.
Όπως θα καταλάβατε το αδηφάγο κτήνος είναι ο ασύδοτος νεοφιλελευθερισμός και οι εποχούμενοι πάνω στο αιμοβόρο άρμα του.
Μόνο μια λύση υπάρχει. Να μπούμε οργανωμένοι, με την δύναμη των πολλών, στο στομάχι του κτήνους , (ήτοι να συμμετέχουμε στις εκλογές), ως, οι έτεροι, Αχαιοί στο Δούρειο Ίππο, και να ανοίξουμε τη δίοδο διαφυγής του πλούτου. Να κλείσουμε παράλληλα τον οισοφάγο, ώστε να κόψουμε την γαστριμαργία του. Για να μπορούμε έτσι να μείνουμε στον Τόπο, που μας γέννησε και μας προίκισε με τη γλώσσα και την ιστορία των αφυπνισμένων Ελλήνων!…
Στα χρόνια των έξυπνων Ελλήνων, οι ομόγλωσσοι μας Έλληνες, δεν έδιναν ιδιαίτερο βάρος στον παρείσακτο πλούτο και γι αυτό, τον είχαν υποτιμημένο, ως περιστασιακή θεότητα, χθαμαλή, γιατί προείχε η ανθρωπιά , η εστία, η γενναιότητα, η ειλικρίνεια και η αγάπη στην πατρίδα.
Σας γράφω από την κοιλιά του κτήνους και ψάχνω μέσα στη δυσοσμία και το βλεννώδες υπόστρωμα την οδό για τον πυλωρό. Μικρή η δίοδος διαφυγής τεράστιος ο κοιλιακός χώρος … και δεν έχω ούτε το μίτο της Αριάδνης…
Χρειάζεται συσπείρωση των απλών Ελλήνων και των λοιπών πολιτών για να συνετίσουμε το κτήνος που μας κλέβει και μας αδικεί.
Η οργανωμένη κοινότητα με τη συμμετοχή των πολιτών είναι ένα θεμελιακό ανάχωμα, για να μην ασυδοτεί το κτήνος του ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού…
Σίμος Ζαγκανίκας
