Οι ευρωεκλογές είναι η συμμετοχή σε μια συνομοταξία κρατών που κινούν τα νήματα και εκτελούν τα θέλω και τα προγράμματα των κρατούντων την μπαγκέτα του μαέστρου της Ε. Ένωσης και επιλέγουν το συμφωνικό έργο της αρεσκείας τους, για το οποίο μπορεί οι ευρωβουλευτές να μην συμφωνούν, όμως ο μαέστρος τους επιτρέπει να διαφωνούν και στο τέλος περνάει το θέλω του, οι δε ευρωβουλευτές λένε ότι επισημάναμε τα θέματα που ενδιαφέρουν την χώρα μας, όμως ο μαέστρος δεν τα αποδέχθηκε. Οι συγκρούσεις για τα δικά μας θέλω είναι ανύπαρκτες και όλοι μαζί νομίζουμε, πολίτες και πολιτικοί, ότι παράγουμε για την χώρα μας θετικό αποτέλεσμα
Εδώ είναι που λένε «προς γκρεμός και πίσω ρέμα». Συνεχίζουμε και είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι και σήμερα, άσχετα αν νομίζουμε όλοι μας ότι είμαστε ελεύθεροι κι ανεξάρτητοι
Ελάχιστες φορές στην ιστορία μας νιώσαμε εσωτερική ελευθερία, είχαμε όμως έλλειμμα εθνικής κυριαρχίας κι ακόμα έχουμε, παρ’ ότι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Άλλωστε θα δούμε και την δυναμική των ΕΥΡΩ ψηφοδελτίων που κατατέθηκαν.
Ίσως είναι και οδηγία των Βρυξελλών για την σύνθεση αυτή.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι και γύρω απ’ την χώρα μας έχουμε ύαινες γείτονες που έχουν το μυαλό τους στην αρπαγή.
Έχουμε αποτύχει στην εξωτερική πολιτική, τουλάχιστον ας πετύχουμε στην εσωτερική, και αυτό θα είναι μια καλή ανάσα να ξεφύγουμε απ’ την μιζέρια του λαουτζίκου.
