Κάθε φορά που η πολιτική, στέλνει από το εργαστήρι της, άγριες, φονικές καταιγίδες – οι πεθαμένοι ανοίγουνε τα μάτια – κι οι ζωντανοί αλλάζουνε πλευρό και ξανακοιμούνται!
Ο θάνατος, φύλαρχος κανίβαλος χορεύει πάνω στο πηχτό αίμα και το σκορπάει λεκιάζοντας τα λουλούδια της άνοιξης!
Οι πελαργοί σταμάτησαν να φέρνουν τα παιδιά -τώρα τα φέρνουν οι ταχυδρόμοι της είδησης. Μια άρρωστη, τοξική μελλοντική καρποφορία!
Κάναν την ζωή των ανθρώπων (οι εξουσίες) ναρκοπέδιο- χωρίς σημάνσεις!
Στον αργαλειό του κακού υφαίνουν (οι εξουσίες) τα όνειρα του κόσμου -κι οι άνθρωποι ναυαγοί σε μια σχεδία ψάχνουν τον ορίζοντα.
Τα αγκάθια της εξουσίας βουλιάζουν στο σώμα της κοινωνίας, όπως τα ράμφη των πουλιών σε ώριμο φρούτο.
Μπρος να ξορκίσουμε, να εξαϋλώσουμε τα φαντάσματα (της εξουσίας) που δημιουργούν ματωμένα ανθρώπινα πορτρέτα για τα μουσεία του μέλλοντος.
Δεν χρειάζεται επανάσταση να φύγει το σκοτάδι. Δάδα ψυχής, μπουρλότο στο φεγγίτη.
Να βρει η ειρήνη το χαμένο περιστέρι της κι η άνοιξη τ’ αηδόνι. Και μια στερνή φωτιά στο φύλαγμα του σπηλαίου. «Δεν είναι εκεί μέσα η ζωή» κραυγάζει ο Πλάτων
Στη χώρα ο καιρός χτυπάει θλιμμένα τις καμπάνες. Βρέχει απελπισία κι η λάσπη ψηλώνει…ψηλώνει…και τα νερά, θολά… Ξαναχάνονται τα (χαμένα) σημάδια του γένους! Φωνές απ’ τα βάθη του καιρού χτυπούν και κράζουν στις σφαλιστές πύλες! Οι μισθοφόροι τηρούν πιστά τις εντολές. Δώστε ρυθμό στη θλίψη και στην Ελλάδα στυφό κρασί! Μη βρει τον εαυτό της! Μη βρει η άνοιξη ανθούς, πουλιά κι αηδόνια….ποιητές…
Την ντύσανε πρόστυχο ρούχο, την Ελλάδα της ιστορίας, ρούχο της ασχήμιας. Αυτό το αλαβάστρινο κορμί της! Την Αφροδίτη της Μήλου και τη Νίκη της Σαμοθράκης, που κοσμούν τα μουσεία του κόσμου! Την ιστορία του πολιτισμού!
Η «σύγχρονη» δημοκρατία αποφοίτησε στις ταχύρρυθμες σχολές. Επανήλθε με καινούργια πτυχία ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΑ ΠΛΕΓΜΑΤΑ
Τσαλαπατώντας τη ζωή, η ζωή συνεχίζεται……..
Στον άγριο, βάρβαρο πόνο των ανθρώπων ακούγεται ο αναστεναγμός του Θεού.
Σήμα για να χτυπήσει η σάλπιγγα – εμπρός! τι περιμένετε! – πολιορκείται ο άνθρωπος!
Το όνειρο θέλει ζύμωμα και δάκρυ ιστορικό, μαγιά, για να φουσκώσει!
Υπότιτλος: Ελλάδα! Προχωρημένο φυλάκιο της ιστορίας! Ασάλευτο, σιωπηλό, πέρα απ’ τα σύνορα!
