Η λαϊκή σοφία όπως πάντα αλάνθαστη, με τα πρόσφατα γεγονότα να την δικαιώνουν απόλυτα. Όλα είναι βία… στα σχολεία, στα σπίτια, στους δρόμους, στη Βουλή, στα γήπεδα!
Πριν ένα μήνα ζήσαμε τη βία με τον βιασμό της 24χρονης, για να ακολουθήσει η λεκτική βία στη Βουλή των Ελλήνων. Για να έρθει η οπαδική βία με τον νεκρό Άλκη, που δυστυχώς δεν είναι ο μοναδικός νεκρός. Υπήρξαν και άλλοι, αλλά το σύστημα σκέπασε το γεγονός με ομίχλη, γιατί έτσι βόλευε κάποιους!
Μια κρίση γενικότερη σε όλη την κοινωνία, γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, δεν υπάρχει τιμωρία και χάθηκαν οι αξίες. Όλα αυτά που κρατούσαν την κοινωνία όρθια και δυνατή, απέναντι στη σαπίλα που πλέον δημιουργεί γάγγραινα!
Ο άτυχος Άλκης έφυγε άδικα και ας μην κάνουν πως «πέφτουν από τα σύννεφα» όλοι αυτοί που βρίσκονται γύρω και μέσα στο επικερδές επάγγελμα, που ακούει στο όνομα ποδόσφαιρο. Το «ενδιαφέρον» όλων αυτών που τώρα δείχνουν δήθεν ενδιαφέρον σύντομα θα χαθεί, όπως έγινε και με το προηγούμενο «ενδιαφέρον» τους.
Ας δούμε όμως τι είναι το ποδόσφαιρο και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Αν κάποτε το ποδόσφαιρο ήταν άθλημα-χόμπι, ήταν τότε που η κάθε ομάδα είχε τα δικά της χρήματα, χωρίς διαφημίσεις στη φανέλα και ο ποδοσφαιριστής δεν πουλούσε την ομάδα του για τα χρήματα.
Από τότε που το ποδόσφαιρο έγινε ΑΕ, σε πρώτο πλάνο «παίζει» η κερδοφορία της ομάδας, το ιδιοκτησιακό καθεστώς και όλα περνάνε από την κρησάρα της πολιτικής.
Η ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έχει πολλούς λεκέδες και αυτό θα συνεχίσει εάν δεν υπάρξει διαφάνεια, εκδημοκρατισμός, πάταξη με αυστηρές τιμωρίες και η διάλυση των οπαδικών στρατών.
Επειδή αυτοί που πρέπει γνωρίζουν το πρόβλημα, θα γνωρίζουν πως το «αμαρτάνειν είναι εξ ανθρώπων, το εμμένειν είναι εκ του πονηρού».
Γιατί όμως κάποιοι «εμμένουν εκ του πονηρού»; Γιατί το ποδόσφαιρο είναι «θρησκεία». Είναι το όπιο των λαών. Η στρογγυλή μπάλα είναι η θεά που λύνει πολλά προβλήματα. Μια θεά δημιούργημα της πολιτικής, των μεγαλοεργολάβων και των ΜΜΕ. Οι «ήρωες» και οι «θεοί» με τα σωβρακάκια, η ενδεκάδα των θεών του Ολύμπου!
Το ποδόσφαιρο είναι μία χρυσοφόρα βιομηχανία, αλλά λειτουργεί και ως κοινωνικό και πολιτικό χλωροφόρμιο. Ειδικά τα απολυταρχικά καθεστώτα, αλλά και αυτά που παριστάνουν τις δημοκρατίες, το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά και δεν αφήνουν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία.
Φυσικά και είναι το ποδόσφαιρο το μαζικότερο άθλημα στον κόσμο, θεωρείται παιχνίδι, αλλά έχει πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις τεράστιες. Είναι τυχαίο πως οι μεγαλοεργολάβοι-καναλάρχες έχουν «χρεωθεί» υπό την ευθύνη τους κάποια μεγάλη ομάδα;
Στις ΠΑΕ ΑΕ δεν υπάρχει αθλητική ιδέα, αλλά ο τρόπος ελέγχου και ντοπαρίσματος των μαζών, με οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ο Χίτλερ που γνώριζε καλά τη δύναμη του ποδοσφαίρου, μόλις έσβησε η δάδα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο το 1936, εξαπέλυσε τα εκατομμύρια των ντοπαρισμένων αθλητών του εναντίον της Ευρώπης. Αυτή τη φορά, όχι με το αθλητικό πνεύμα, αλλά με όπλα, κανόνια και στούκας. Είναι οι σημερινοί χούλιγκανς της κάθε εξουσίας, που εντεταλμένα εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς και συμφέροντα!
Αυτό το άθλημα που τελικά κατέληξε να μην είναι αθλητισμός, έχει περίεργες επιδράσεις στην κοινωνία και πολλές συνέπειες, όχι αθλητικές. Έχει σκοτεινές μπίζνες, κομπίνες κάθε λογής, επιρροή σε πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις και η «παράγκα» αυτή είναι το εφαλτήριο για κάθε είδους διαφθορά!
Λέμε κάτι νέο; Κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνας; Όχι φυσικά. Αφού όμως οι πάντες το γνωρίζουν, γιατί μετά την δολοφονία του Άλκη, όλοι αυτοί κάνουν πως «έπεσαν από τα σύννεφα»; Να υποθέσουμε πως η συσκότιση γίνεται με το αζημίωτο; Αν πραγματικά υπάρχει συγκαλυπτόμενη βρομιά, κάποιοι τρώνε από το παντεσπάνι του ποδοσφαίρου!
Ποδόσφαιρο ΑΕ, διεθνείς και ευρωπαϊκοί αγώνες, όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, έχουν κύκλο με ιλιγγιώδη ποσά. Χρήματα – ουσίες – διαφθορά – μπίζνες – αίμα και πολιτική επιρροή!
Σε μια τέτοια ιστορία, με πολλαπλά κέρδη αυτών που κινούν τη ρουλέτα, υπάρχει περίπτωση να υπάρξει δύναμη ανάσχεσης;
Ιστορίες που τρελαίνουν και όπως έλεγε ο Τσαρλς Μπουκόφσκι «οι άνθρωποι που δεν τρελαίνονται ποτέ, ζουν φριχτή ζωή». Ο Έλληνας όμως και τρελάθηκε και η ζωή του έγινε κόλαση με τα μνημόνια και ειδικά τώρα με τους «ειδικούς» της «πανδημίας»!
Ιστορίες καθημερινής τρέλας, που άλλους τους τρελαίνουν με τρελόχαρτα και άλλους με χρυσοφόρες μπίζνες και θρόνους στη Βουλή της «δημοκρατίας»!
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος
