☆ Ελλάδα, Χρόνια Πολλά. Ένα άρθρο αφιέρωμα στην 28η Οκτωβρίου 1940.
*Ένας οφειλόμενος έπαινος στους “Αφανείς Ήρωες”.
1.”Μία δε κλίνη κενή φέρεται εστρωμένη των αφανών, οί αν μη ευρεθώσιν ες αναίρεσιν” (Και ένα φέρετρο άδειο μεταφέρεται σκεπασμένο για τους άγνωστους νεκρούς, που δεν πρόκειται να βρεθούν και να περισυλλεγούν, Θουκυδίδης).
«Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει»
2.“Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη; / Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα./Οι βασιλιάδες κουβάλησαν τ΄ αγκωνάρια; / Η μεγάλη Ρώμη είναι γεμάτη αψίδες θριάμβου. Ποιος τις / έστησε; / Ο νεαρός Αλέξανδρος υπόταξε τις Ινδίες. / Μονάχος του; / Ο Καίσαρας νίκησε τους Γαλάτες./ Δεν είχε ούτ΄ ένα μάγειρα μαζί του;Κάθε σελίδα και μια νίκη./ Ποιος μαγείρεψε τα νικητήρια συμπόσια; Κάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας./ Ποιος πλήρωσε τα έξοδα;/ Πόσες και πόσες ιστορίες!” (Μπρεχτ, 1935)
Ποια σχέση μπορεί να έχει μία φράση από τον “Επιτάφιο” του Περικλή, ένα ποίημα του Μπρεχτ με τις αφίσες των νεκρών-ηρώων του έπους του 1940 και με τους ανάλογους για την περίπτωση πανηγυρικούς;
Ποιοι συνειρμοί ενεργοποιούνται διαβάζοντας την περικοπή του Θουκυδίδη, το ποίημα του Μπρεχτ «Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει» και ακούγοντας ταυτόχρονα τα σχετικά με την περίσταση εμβατήρια ή το προσκλητήριο νεκρών του έπους του 40;
Ποια απάντηση μπορείς να δώσεις στο διαχρονικό ερώτημα “Ποιος γράφει την Ιστορία; Το άτομο ή το Πλήθος. Οι επώνυμοι και οι επιφανείς ή ο ανώνυμος όχλος;” διαβάζοντας το ποίημα του Μπρεχτ αλλά και ακούγοντας τα ονόματα των επιφανών ή των πρώτων νεκρών του πολέμου στα Αλβανικά βουνά;
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
