Το καλοκαίρι περνά και ενώ στα γραφικά μα ερημωμένα χωριά του Άνω Βοΐου έσφυζε η ζωή από τους λάτρεις της ζωής του χωριού και του βουνού, τους καταγόμενους από τα χωριά αυτά αλλά μόνιμους κατοίκους στο κλεινόν άστυ και τις μεγαλουπόλεις κυρίως, που προτίμησαν να περάσουν το καλοκαίρι εκεί, σιγά-σιγά φεύγουν και πάλι θα αδειάσουν τα χωριά, τα φώτα θα σβήσουν, οι χαρούμενες φωνές θα σιγήσουν, η μοναξιά για τους ελάχιστους εναπομείναντες κατοίκους, κυρίως ενήλικες, θα πάρει τη θέση που της ανήκει!
Λίγοι οι μόνιμοι κάτοικοι στο Άνω Βόιο, μα θα τους «συντροφεύουν» οι πολλές αρκούδες, που ήδη αλωνίζουν στα χωριά του, προκαλούν ζημιές σε καλλιέργειες, σε σπίτια και φράκτες, στα λίγα κοπάδια αιγοπροβάτων και βοοειδών, σκορπούν όμως και τον φόβο στους κατοίκους, καθόσον η αρκούδα είναι μεν φιλική προς τον άνθρωπο και έξυπνη, παραμένει όμως ένα ζώο απρόβλεπτο στη συμπεριφορά του, κυρίως δε αγριεύει και γίνεται επικίνδυνη όταν συνοδεύει τα μικρά της.
Συνήθη φαινόμενα πλέον έχουν γίνει οι επισκέψεις αρκούδων στα χωριά του Βοΐου, που τα «επισκέπτονται» τακτικά, ακόμα και κεντρικά, και οι κάτοικοι ανησυχούν, βλέποντας τις αρκούδες να «αλωνίζουν» και τους ανευθυνοϋπεύθυνους να αλληθωρίζουν, μέχρι και να αδιαφορούν τόσο προκλητικά! Κι αυτοί και βέβαια έχουν ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις, είναι οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης κάθε βαθμού, οι μικροί και τρανοί των δασο-προστατών (βλέπε δασαρχεία), οι αρκουδόφιλοι του Αρκτούρου και άλλες εμπλεκόμενους υπηρεσίες της κατά τα άλλα ευνομούμενης Πολιτείας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμα και στην μεγάλη οδική Εγνατία, την «περιφραγμένη», σημειώθηκαν ατυχήματα με θύματα αρκούδες και ποιος ξέρει και στην πορεία, αν τα θύματα θα είναι και οδηγοί συνάνθρωποί μας!
Και επειδή «κάλλιο αργά παρά ποτέ»… κάποιες κοιμώμενες συνειδήσεις συντεταγμένων οργάνων της Πολιτείας επιβάλλεται να αφυπνιστούν και άλλες διαβρωμένες να ανησυχήσουν, εδώ και τώρα δε, τα όποια μέτρα να ληφθούν, πριν είναι πολύ αργά!…
