Μόλις δυο μέρες πριν, σύσσωμη η κοινωνία της Κοζάνης είπε το τελευταίο «αντίο» σε ένα γνήσιο τέκνο της. Έναν άνθρωπο που υπηρέτησε πιστά και για πολλά χρόνια τόσο το κοζανίτικο χιούμορ όσο και τις παραδόσεις αυτής της πόλης. Πρόκειται για το Μαργαρίτη Μπουμπόναρη που έφυγε απ τη ζωή νικημένος από την επάρατη νόσο. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης των θεατρικών παραστάσεων των «Κασμιρτζήδων», που χρόνια τώρα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της Κοζανίτικης Αποκριάς, θα τις βλέπει πλέον από ψηλά και θα χαμογελάει μαζί μας. Γιατί, όλα αυτά τα χρόνια, χάρη στο αυθεντικό και πηγαίο ταλέντο που διέθετε σκορπούσε αυθόρμητο γέλιο παντού σαν γνήσιος Κοζανίτης κασμιρτζής. Το θεωρούσε καθημερινή σχεδόν υποχρέωσή του. Αυτό το ταλέντο του απογειωνόταν φυσικά τον καιρό της Αποκριάς μαζί με τους υπόλοιπους φίλους του από την ομάδα των «Κασμιρτζήδων». Πολύ καλός γνώστης του κοζανίτικου ιδιώματος αλλά και της ιδιοσυγκρασίας των συντοπιτών του διέθετε ένα σταθερό και μοναδικό χιούμορ, που δύσκολα κάποιος το προσπερνούσε, ακόμη κι αν δεν καταλάβαινε όλες τις λέξεις.
Ο Μαργαρίτης έφυγε πρόωρα από αυτόν τον τόπο. Σε έναν κόσμο που αλλάζει καθημερινά και με γρήγορους ρυθμούς, κάποιοι άνθρωποι μένουν για πάντα στις μνήμες μας. Ένας από αυτούς θα ‘ναι και ο Μαργαρίτης, πιστός και ανιδιοτελής υπηρέτης της Κοζανίτικης Αποκριάς από το ‘80 και μετά.
Ο Κοζανίτικος λαϊκός πολιτισμός έχασε έναν πιστό του στρατιώτη και οι οικείοι του τον δικό τους άνθρωπο.
Κουράγιο και δύναμη στην οικογένειά του αλλά και στην άλλη μεγάλη του οικογένεια, αυτή των «Κασμιρτζήδων».
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
Μόλις δυο μέρες πριν, σύσσωμη η κοινωνία της Κοζάνης είπε το τελευταίο «αντίο» σε ένα γνήσιο τέκνο της. Έναν άνθρωπο που υπηρέτησε πιστά και για πολλά χρόνια τόσο το κοζανίτικο χιούμορ όσο και τις παραδόσεις αυτής της πόλης. Πρόκειται για το Μαργαρίτη Μπουμπόναρη που έφυγε απ τη ζωή νικημένος από την επάρατη νόσο. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης των θεατρικών παραστάσεων των «Κασμιρτζήδων», που χρόνια τώρα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της Κοζανίτικης Αποκριάς, θα τις βλέπει πλέον από ψηλά και θα χαμογελάει μαζί μας. Γιατί, όλα αυτά τα χρόνια, χάρη στο αυθεντικό και πηγαίο ταλέντο που διέθετε σκορπούσε αυθόρμητο γέλιο παντού σαν γνήσιος Κοζανίτης κασμιρτζής. Το θεωρούσε καθημερινή σχεδόν υποχρέωσή του. Αυτό το ταλέντο του απογειωνόταν φυσικά τον καιρό της Αποκριάς μαζί με τους υπόλοιπους φίλους του από την ομάδα των «Κασμιρτζήδων». Πολύ καλός γνώστης του κοζανίτικου ιδιώματος αλλά και της ιδιοσυγκρασίας των συντοπιτών του διέθετε ένα σταθερό και μοναδικό χιούμορ, που δύσκολα κάποιος το προσπερνούσε, ακόμη κι αν δεν καταλάβαινε όλες τις λέξεις.
