Επισημάνθηκε στο βουλευτή οι αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει η οικονομία της χώρας με την ενδεχόμενη πώληση της ΔΕΗ, καθώς και τα αρνητικά αποτελέσματα στην τοπική αγορά και οικονομία όπως και τις απώλειες θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Η θέση του κ .Δημητριάδη είναι ότι θα αγωνιστεί για να παραμείνουν Δημόσια αγαθά ο Λιγνίτης, τα Ορυχεία, οι Σταθμοί Παραγωγής και τα νερά.
Στην συνάντηση επίσης, θέσαμε στον κ. Βουλευτή, την μεγάλη αδικία που ο τότε υπουργός Εργασίας και κοινωνικών ασφαλίσεων κ. Κατρούγκαλος, ενέταξε στον Νόμο 4387 και αφορά την σύνταξη λόγω θανάτου.
Στο Άρθρο 12 παράγραφος Α του Νόμου (4387) αναφέρει ότι, σε περίπτωση που ο θάνατος έχει συμβεί πρίν συμπληρωθεί το 55ο έτος της ηλικίας του επιζώντος συζύγου, τότε καταβάλλετε σε αυτόν σύνταξη τριών (3) ετών!!!
Εάν ο δικαιούχος, συμπληρώσει το 55ο της ηλικίας του κατά την διάρκεια λήψης της σύνταξής, η καταβολή της διακόπτεται με τη συμπλήρωση της τριετίας και άρχεται εκ νέου με την συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του.
Επισημάναμε στον βουλευτή ότι, είναι κατάπτυστη, απαράδεκτη και απάνθρωπη αυτή η διάταξη που ψηφίστηκε, όπου χωρίς ίχνος Ντροπής, εκδικείται αυτούς που η μοίρα τους χτύπησε χάνοντας τον – την σύντροφό τους.
Του αναφέραμε ότι και παλαιότερα με τον Νόμο 2676 άρθρο 62 επί ΠΑΣΟΚ και τότε δινότανε μόνο για τρία έτη οι συντάξεις χηρείας, όμως μετά από προσπάθειες και κινητοποιήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, ο Νόμος αυτός άλλαξε και δικαίως με τον Νόμο 3385/2005 άρθρο 4, από τον τότε υπουργό Εργασίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιωτόπουλο αποκαθιστώντας αυτή την κατάφορη αδικία.
Ζητήσαμε από τον Βουλευτή (αφού του δώσαμε και την επιστολή με Αρ. Πρωτ:4674/24/10/2016), να αναλάβει την πρωτοβουλία για την άρση αυτής της Άδικης και Ανάλγητης διάταξης.
Εμείς θα είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τον κ. Δημητριάδη, για να μας ενημερώσει και για το Άρθρο 12 (Σύνταξη λόγω θανάτου), αλλά και για την πορεία της επιχείρησης.