Τα δεδομένα του επίορκου. Όταν πράξεις δημοσίων αρχών γίνονται εν κρυπτώ πάντα υπάρχει ο κίνδυνος διαφθοράς ή έστω υποψία διαφθοράς.Πάσχος Μανδραβέλης

Είναι εύλογη, αλλά λειψή και σε λάθος κατεύθυνση η απορία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπως τη διατύπωσε προχθές στη Βουλή: «Τέσσερις μέρες μετά τη σύλληψη του επίορκου αστυνομικού, δεν έχουν δοθεί ακόμα στη δημοσιότητα τα στοιχεία και η φωτογραφία των εμπλεκομένων, όπως κάνουν οι Αρχές σε κάθε, μα κάθε αντίστοιχη περίπτωση. Και το ερώτημα είναι γιατί. Η δημοσιοποίηση δεν είναι κουτσομπολιό, δεν είναι προσωπικά δεδομένα, αλλά είναι απαραίτητη για να προχωρήσει η εξιχνίαση του εγκλήματος και να αναγνωριστούν οι δράστες και από άλλα θύματα, για να ανοίξουν τα στόματα, για να ξεριζωθεί αυτό το καρκίνωμα. Καταλαβαίνετε ότι το μήνυμα που στέλνετε με αυτή τη στάση είναι “μη μιλάτε”;» (14.7.2021).

Είναι σε λάθος κατεύθυνση διότι ως τέως πρωθυπουργός πρέπει να ξέρει ότι δεν είναι οι «αρχές» γενικώς που απαγορεύουν ή επιτρέπουν τη δημοσίευση των στοιχείων ενός κατηγορουμένου. Η νομοθετική αρχή ψήφισε την καθολική απαγόρευση και η δικαστική αρχή δίνει την άδεια. Μόνο αυτή. Ως τέως πρωθυπουργός επίσης, μάλλον κάτι θα έχει ακούσει για τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται η δικαιοσύνη.

Επίσης η δημοσιοποίηση δεν πρέπει να συγχέεται με το κουτσομπολιό, που πάντα γίνεται, και προπαντός με τα προσωπικά δεδομένα. Διότι η σύλληψη και η προφυλάκιση κάποιου δεν αφορά τον ιδιωτικό του βίο. Υπάρχει μια δημόσια αρχή που κάνει δημόσιο έργο και για το οποίο πρέπει να ελεγχθεί. Για παράδειγμα, πώς ξέρουμε τώρα ότι η απόκρυψη των στοιχείων του αστυνομικού δεν οφείλεται στο γεγονός ότι είναι… μπατζανάκης του αρμόδιου εισαγγελέα; Λέμε «μπατζανάκης», διότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο αστυνομικός δεν ήταν νυμφευμένος και επομένως δεν υπάρχει κάποια μομφή. Απλώς υπογραμμίζουμε ότι όταν πράξεις δημοσίων αρχών γίνονται εν κρυπτώ πάντα υπάρχει ο κίνδυνος διαφθοράς ή έστω υποψία διαφθοράς.