Τα κυριαρχικά δικαιώματα ( ; ) της Ελλάδας. Γράφει ο Γιάννης Γκουντιός

Μια Ιταλική εταιρεία αναλαμβάνει να εγκαταστήσει ένα καλώδιο από την Θεσσαλονίκη προς την Αλεξανδρούπολη και την Ορεστιάδα για λογαριασμό φυσικά της Ελλάδας. Στην πορεία των εργασιών, οι οποίες γίνονται παράλληλα με την Εγνατία Οδό, η Τουρκία διαφωνεί με το «επιχείρημα» ότι η Εγνατία Οδός είναι διεθνές δίκτυο το οποίο χρησιμοποιούν και Τουρκικά φορτηγά. Μιλάμε για πρόδηλο παραλογισμό. Παρόλα αυτά οι απτόητοι επιτελείς του Ερντογάν κάνουν ανάλογες δηλώσεις. Το έργο όμως συνεχίζεται από την εταιρεία.

Κατά τη διέλευση του καλωδίου από την Αλεξανδρούπολη προς την Ορεστιάδα οι Τούρκοι ισχυριζόμενοι ότι η εταιρεία μπήκε σε δική της περιοχή εισβάλει πέριξ του εργοταξίου (εντός Ελλάδας) με δύο συντάγματα, ένα τάγματα και δύο λόχους για να επιτηρούν τις εργασίες. Αντίστοιχα η Ελλάδα στέλνει στην περιοχή (εντός των συνόρων μας) ένα σύνταγμα και μια διμοιρία ΜΑΤ (από μακριά) και ένα λόχο ανάμεσα στα Τουρκιά στρατεύματα.

Η κατάσταση κρέμεται σε μια κλωστή. Τα ελληνικά ΜΜΕ αναφέρουν το θέμα αλλά δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην κόντρα Πολάκη με μια βοηθό του Αδώνιδος και στην κριτική της Ακρίτα στις ενδυματολογικές επιλογές εκφωνήτριας ειδήσεων του MEGA κατά τη δεξίωση που παραθέτει η δικαιωματήστρια που κάνει την ΠτΔ για μια επέτειο που μόνο η Ελλάδα ανάγει σε γιορτή (λες και οι άλλες χώρες γεννήθηκαν μέσα σε άπλετη δημοκρατία εξ’ αρχής) εξυπηρετώντας μια συγκεκριμένη, γηραιά πλέον γενιά πολιτικών μικρού βεληνεκούς, όπως αποδείχθηκε.

Κάτι πάει να πει ο ΥΠΕΘΑ αλλά τον αδειάζει αμέσως ο ΥΠΕΞ, εμμέσως το Μαξίμου και προφανώς το σύστημα των πληρωμένων ΜΜΕ.

Μετά την παρέμβαση των Αμερικανών στο παρασκήνιο (έχουν άλλα να σκεφτούν αυτό τον καιρό), οι Τουρκικές δυνάμεις αποχωρούν από το Ελληνικό έδαφος και το έργο εγκατάστασης του καλωδίου συνεχίζεται.

Ο ΥΠΕΞ ανακοινώνει ότι δεν έγινε και τίποτα σοβαρό υποβαθμίζοντας την εισβολή σε ασήμαντο γεγονός, προσπαθώντας να διατηρήσει το καλό κλίμα στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Αθηνών (δεν έχει καμία απολύτως νομική ισχύ) την οποία ο Ερντογάν την έχει κάνει κουρελόχαρτο, ενώ το Μαξίμου την κραδαίνει ως ΤΟ πολιτικό επίτευγμα των ήρεμων νερών (κλαυσίγελος).

Οι Τούρκοι, μετά την αποχώρηση του στρατού τους από την Ελληνική επικράτεια, ευχαριστούν τους Έλληνες για τον σεβασμό στα δικαιώματά τους – επί της Ελληνικής επικράτειας, καθώς και τον Ιταλό εργολάβο ο οποίος ζήτησε την άδειά τους για τη διέλευση του καλωδίου από το ελληνικό έδαφος.

Αυτό ακριβώς έγινε στην Κάσο. Μόνο που αντί για στρατεύματα ξηράς είχαμε πλατφόρμες θαλάσσης αντίστοιχης ισχύος.

Αν φαίνονται όλα αυτά φυσιολογικά, τότε κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτό τον χώρο (χώρα θα έλεγε κάποιος αισιόδοξος).

Κατά τα άλλα είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας γιατί εδώ και 2.500 χρόνια τουλάχιστο, όποιος ξένος επιβουλεύεται την πατρίδα μας και εισβάλει στην Ελλάδα, οι πρόγονοί μας τον άφηναν να περάσει …χαλαρά διαχειριζόμενοι με μεγάλη επικοινωνιακή επιτυχία την κατάσταση.

Υ.Γ. 1. Αν τα κυριαρχικά δικαιώματα ήταν διεκδίκηση κάποιας woke μειοψηφίας, ούτε κουνούπι δεν θα περνούσε.

Υ.Γ.2. Οι Τούρκοι αμφισβητούν ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα (υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ) και την κυριαρχία (12 μίλια) των νησιών και της Κρήτης  και την ώρα που οι αρχηγοί των τριών συστημικών κομμάτων κατάγονται από τη λεβεντογέννα την οποία …τιμούν με την πολιτική στάση τους.