Όταν το 1963 ο Αντώνης Καραζιώτας, ο κλητήρας για τους Καστανιώτες, αποφάσισε να ανοίξει καφενείο ακριβώς στο κέντρο του χωριού, στη βρύση.
Τα πράγματα ήταν δύσκολα γενικά με ένα χωριό που μαστιζόταν από μετανάστευση σχεδόν σε κάθε σπίτι. Πέρασε δια πυρός και σιδήρου εκείνα τα πέτρινα χρόνια μέχρι να σταθεροποιηθεί και να γίνει ο χώρος αναφοράς για όλη την Καστανιά.
Πόσοι από μάς όταν γυρνούσαμε από ταξίδι δεν σταματούσαμε πρώτα εκεί να πάρουμε τα καλωσορίσματα από τους φίλους και μετά στο σπίτι ή οι εσωτερικοί μετανάστες σε κάθε γιορτή όταν ερχόταν από Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα δεν σταματούσαν να πιούν τον καφέ τους και να δουν τους χωριανούς.
Ο παππούς Αντώνης άφηνε στα παιδιά του την διαχείριση του με τον βενιαμίν Φώτη, να ασχολείται εντατικά μετά την στρατιωτική του θητεία και να είναι εκεί έως και σήμερα.
Νεαρός τότε αλλά και τώρα, συνεχίζει, παρόλο που το χωριό εγκαταλείφθηκε, λες και το έβαλε στοίχημα να το κρατήσει ζωντανό μαζί με τους λίγους κατοίκους που μένουνε στο ΥΨΩΜΑ.
Ναι φίλοι μου ο ΦΩΤΗΣ & η ΦΩΤΩ είναι εκεί προσφέροντας στους επισκέπτες σπιτικά εδέσματα από τοπικά προϊόντα, σεβόμενοι την παράδοση της οικογενειακής ταβέρνας. Πλήθος κόσμου και πάλι επισκέπτονται την ταβέρνα να φάνε το γνωστό πλέον σε όλη την Ελλάδα, ΚΕΜΠΑΠ από ζυγούρι απ’ τα χέρια του Φώτη και όλες τις λιχουδιές. Τα σχόλια όλα θετικά και οι επισκέψεις πλέον τόσες που άρχισε το χωριό να γίνεται και πάλι επισκέψιμο.
Ναι η ταβέρνα του Φώτη κρατάει την Καστανιά ζωντανή γιατί το γουστάρει ο ίδιος και γιατί η ζωή του είναι εκεί.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
