Τι έγραφε τότε, πριν 18 χρόνια, η εφημερίδα ΚΟΖΑΝΗ για ανεφάρμοστα ναρκοτέστ της Τροχαίας και σήμερα…
… Έρχονται τα «τεστ» για ναρκωτικά στους δρόμους και το τέρμα της ασυλίας των μαστουρωμένων οδηγών!
Η ΕΛ.ΑΣ. ετοιμάζεται να αλλάξει τα δεδομένα στους ελληνικούς δρόμους, βάζοντας τέλος στη χρόνια ασυλία όσων οδηγούν υπό την επήρεια ναρκωτικών. Για πρώτη φορά, οι αστυνομικοί της Τροχαίας θα έχουν στα χέρια τους ειδικές συσκευές που θα αποκαλύπτουν, επί τόπου, αν ο οδηγός έχει κάνει χρήση ουσιών πριν βάλει μπρος τη μηχανή.
Μέχρι σήμερα, οι έλεγχοι περιορίζονταν στο αλκοτέστ, αφήνοντας ολόκληρη κατηγορία παραβατών να κυκλοφορεί ανενόχλητη. Όμως πλέον το σχέδιο για τεστ ανίχνευσης ναρκωτικών μπαίνει σε εφαρμογή και οι δρόμοι θα γίνουν πολύ πιο «στενοί» για όσους νομίζουν ότι μπορούν να οδηγούν μαστουρωμένοι.
Η διαδικασία θα ενεργοποιείται σε κάθε έλεγχο όπου ο οδηγός κινεί υποψίες. Οι άνδρες της Τροχαίας θα ζητούν από τον οδηγό ένα απλό δείγμα σάλιου με μπατονέτα, το οποίο θα δίνει άμεσα αποτελέσματα. Κοκαΐνη, ηρωίνη, χασίς και άλλες ουσίες θα αποκαλύπτονται χωρίς καμία δυνατότητα υπεκφυγής.
Εφόσον το πρώτο αποτέλεσμα δείξει χρήση ναρκωτικών, θα ακολουθεί και αιματολογικός έλεγχος, ώστε να «κλειδώσει» η υπόθεση και να προχωρήσουν οι διαδικασίες χωρίς περιθώρια αμφισβήτησης.
Η κίνηση αυτή φιλοδοξεί να βάλει φρένο σε ένα φαινόμενο που έχει στοιχίσει ζωές και έχει αφήσει αμέτρητες οικογένειες κατεστραμμένες – κι όπως όλα δείχνουν, το κράτος αποφάσισε επιτέλους να σταματήσει το πάρτι των ασυνείδητων πίσω από το τιμόνι.
Ακολουθεί άρθρο του αντιστράτηγου ε.α της ΕΛΑΣ Κώστα Τζέκη στην εφημερίδα ΚΟΖΑΝΗ το 2008!… ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΑΡΚΟΤΕΣΤ!
Ανεξέλεγκτοι οι οδηγοί χρήστες ναρκωτικών που σκοτώνουν και σκοτώνονται!
Μηχανήματα εντοπισμού της χρήσης κλειδωμένα… σαν πειστήρια ενός μη διαπραχθέντος αλλά άριστα οργανωμένου εγκλήματος!
Δυστυχώς είναι τουλάχιστον υστερόβουλο να γίνεται ο ανθρώπινος πόνος των άλλων εφαλτήριο για κριτικές άλλοτε κακές άλλοτε καλές. Όμως θα είναι και στρουθοκαμηλισμός να μην παραδειγματιζόμαστε από τα ανθρώπινα λάθη ή τις παραλείψεις ιδίως των αρμοδίων ή αυτών τέλος πάντων που χρίζονται ως αρμόδιοι. Θα αποτελεί ύβρη στη μνήμη των νεκρών συνανθρώπων μας η έλλειψη κριτικής – εποικοδομητικής ή υστερόβουλης – δεν έχει σημασία ποιας.
Δύο γεγονότα ή αν θέλετε περιστατικά μου έδωσαν αφορμή να θυμηθώ κάτι από τα παλιά και να τα θέσω στην κρίση σας. Έτσι να κατανοήσετε και σεις, πού βρίσκεται το πρόβλημα και ποιοι φταίνε κι’ ας στοχεύουμε καμιά φορά στους φανερούς και εύκολους στόχους κι’ ας τα βάζουμε σχεδόν πάντοτε με τους φανερούς και όχι με τους κρυφούς που πάντοτε είναι οι ισχυρότεροι.
Το πρώτο γεγονός είναι η αγωγή υγείας με παράγοντα το τροχαίο ατύχημα. Πριν μερικούς μήνες πομπωδώς και εν παρατάξει η κυβέρνηση ψήφισε τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Μεγάλα πρόστιμα, αξεπέραστες διοικητικές ποινές και αφαιρέσεις διπλωμάτων, επιβολή περιορισμών και βέβαια η βεβαιότητα ότι θα μειωθούν ή θα εξαλειφθούν τα τροχαία ατυχήματα.
Ήρθε ο Δεκέμβριος και δοκιμάσθηκε το σύστημα στην πράξη. Ίδιοι οι νεκροί ή για να ακριβολογούμε ένας λιγότερος, πολλά τροχαία ατυχήματα και η βεβαιότητα ότι δεν μπορούν μόνο οι αυστηρές ποινές να συμβάλουν στη μείωση των ατυχημάτων. Χρειάζονται και άλλα μέτρα που δεν είναι εισπρακτικά, δεν είναι καταναγκαστικά, αλλά μέτρα ευαισθητοποίησης των πολιτών, μέτρα συμμετοχής των πολιτών σε μια προσπάθεια εθνικής εμβέλειας για την μείωση των ατυχημάτων.
Το δεύτερο γεγονός είναι ο θάνατος της μικρής Στάθιας στη Πτολεμαΐδα.
Όλοι ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκαν για το φαινόμενο της χρήσης των ναρκωτικών. Όλοι κατέβηκαν στους δρόμους με πλακάτ σε πορείες, με συνθήματα κατά των εμπόρων ναρκωτικών, με αφορισμούς και δεν ξέρω τι άλλο. Κι’ όμως οι ειδικοί από καιρό έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου και μιλούσαν για χρήση των ναρκωτικών από μικρή ηλικία, ίσως από τα δέκα ή δώδεκα χρόνια. Γνώση του προβλήματος υπήρχε, απόψεις των ειδικών πολλές και τεκμηριωμένες, δόξα τω Θεώ ένα σωρό. Γιατί λοιπόν η καθυστέρηση να ληφθούν μέτρα αγωγής υγείας;
Γιατί να μη προστατέψουμε τη νεολαία μας από την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και το κάπνισμα, αφού είναι τοις πάσι γνωστό ότι αν ένα παιδί δεν καπνίσει και δεν πιει δεν θα πάρει μάλλον ποτέ του ναρκωτικά;
Στις ανησυχούσες και βλακώδεις χώρες των φραγκόκουτων εδώ και πολύ καιρό έχει εισαχθεί στην αστυνομική πρακτική το ναρκοτέστ.
Είναι ένα μικρό μηχάνημα σαν του αλκοτέστ που με λίγο σάλιο από τον οδηγό και λίγα λεπτά αναμονής βγάζει το αποτέλεσμα αν ο οδηγός είναι χρήστης ναρκωτικών ή όχι. Μάλιστα τα πιάνει όλα τα ναρκωτικά. Ούτε ψύλλος στον κόρφο των ναρκομανών. Και όμως κάθε βράδυ το 10 ή 15% των οδηγών είναι υπό την επήρεια. Τόσοι σε ποσοστά είναι οι ναρκομανείς στην Ελλάδα. Και ενώ υφίστανται έλεγχο αλκοόλ, φεύγουν καθαροί από το σημείο ελέγχου μαστουρωμένοι για να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. Και οι δυστυχείς τροχονόμοι είναι ανίσχυροι να αντιμετωπίσουν τους δολοφόνους της ασφάλτου, χρήστες των ναρκωτικών.
Πριν μερικά χρόνια προσπάθησα να το βάλω στη διαδικασία του ελέγχου των οδηγών. Δεν πέρασε ποτέ η εισήγησή μου. Τα δύο μηχανήματα που είχα αγοράσει με την οικονομική στήριξη της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, που σημειωτέον είναι πάμφθηνα, παραμένουν κλειδωμένα, ένα στη Διεύθυνση Τροχαίας Θεσσαλονίκης και ένα, που δεν ήξερα τι να το κάνω, στη Σχολή Δημοτικής Αστυνομίας Τσοτυλίου. Σαν πειστήρια ενός μη διαπραχθέντος, αλλά άριστα οργανωμένου εγκλήματος. Του εγκλήματος της βλακείας.
Όχι δάκρυα για τη μικρή Στάθια, αλλά ανάθεμα. Ανάθεμα σ’ αυτούς που μπορούν αλλά δεν αποφασίζουν. Ανάθεμα σ’ αυτούς που θεωρούν τα παιδιά μας αναλώσιμα υλικά μιας υπερκαταναλωτικής κοινωνίας. Μακάρι να θυμόμασταν τη Στάθια την ημέρα των εκλογών. Αλλά βλέπετε, μας φόρτωσαν τόσες σκοτούρες και μας βάζουν τόσα προβλήματα να λύσουμε κάθε μέρα, πού μυαλό να θυμηθείς τα θύματα των τροχών και των ναρκωτικών. Δίκαιο έχει ένας σοφός που κάποτε είπε: Η ζωή είναι τραγωδία για όσους αισθάνονται, αλλά κωμωδία για όσους σκέφτονται.
