Tί είναι ένας Αστυνομικός. του Παναγιώτη Αβραμίδη – Διοικητή Τροχαίας Πτολεμαϊδας

Ένας αστυνομικός είναι πολυσύνθετος, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι, ένα μείγμα Αγίου και αμαρτωλού, ένας συνδυασμός ανθρώπινης και θείας υπόστασης.
Οι προοριζόμενες για τους εύπιστους στατιστικές υπογραμμίζουν την ύπαρξη «καθαρμάτων» και εστιάζουν σε περιστατικά ανεντιμότητας και βιαιότητας, επειδή είναι «νέα – ειδήσεις».
Στην πραγματικότητα είναι εξαιρέσεις, μη συνηθισμένα, μη κοινά. Πίσω από το παραπέτασμα κρύβεται η αλήθεια: λιγότερο από το ήμισυ του ενός τοις εκατό των αστυνομικών δεν τιμά τη στολή που φορά.
Αυτός ο μέσος όρος είναι καλύτερος από τον αντίστοιχο μέσο όρο που συναντάμε μεταξύ των κληρικών!!!
Από τι είναι φτιαγμένος ένας αστυνομικός;
Από όλους τους ανθρώπους, είναι ταυτόχρονα ο πιο απαραίτητος και ο πιο ανεπιθύμητος. Είναι ένα παράξενα ανώνυμο πλάσμα που αποκαλείται «κύριος» κατά πρόσωπο και «μπάτσος» μόλις γυρίσει την πλάτη του.
Πρέπει να είναι τέτοιος διπλωμάτης που να μπορεί να επιλύει διαφορές μεταξύ άλλων ατόμων, με τρόπο που όλοι να σκέφτονται ότι κέρδισαν.
Αλλά:
αν ο αστυνομικός είναι πετυχημένος, είναι φαντασμένος.
αν είναι απρόσεκτος, είναι αλήτης.
αν είναι ευχάριστος, φλερτάρει.
αν όχι, είναι εχθρικός.
Πρέπει να παίρνει άμεσα αποφάσεις που ένας δικηγόρος θα χρειαζόταν μήνες για να λάβει. Αλλά πάλι:
αν βιάζεται, είναι απρόσεκτος.
αν είναι προσεκτικός, είναι τεμπέλης.
Πρέπει να φτάνει πρώτος στο ατύχημα και να κάνει αλάνθαστη διάγνωση. Πρέπει να είναι σε θέση να αποκαταστήσει την αναπνοή του θύματος, να σταματήσει την αιμορραγία, να βάλει νάρθηκα και, πάνω από όλα, να βεβαιωθεί ότι το θύμα θα φτάσει σπίτι του σώο και αβλαβές.
Ή να περιμένει τη μήνυση.
Ο αστυνομικός πρέπει να γνωρίζει κάθε όπλο, να μπορεί να τραβάει πιστόλι ενώ τρέχει, και να στοχεύει σε σημεία που δεν είναι επικίνδυνα. Πρέπει να είναι σε θέση να πιάσει δύο άνδρες με μέγεθος διπλάσιο από το δικό του και με τα μισά του χρόνια, χωρίς να τσαλακώσει τη στολή του και χωρίς να γίνει «βίαιος».
Αν τον χτυπήσουν, είναι δειλός.
Αν αυτός χτυπήσει κάποιον, είναι νταής.
Ένας αστυνομικός πρέπει να γνωρίζει τα πάντα- και να μην τα λέει.
Πρέπει να γνωρίζει πού είναι όλες οι αμαρτίες και να μην συμμετέχει.
Ένας αστυνομικός πρέπει να είναι σε θέση να περιγράψει το έγκλημα, το όπλο και τον εγκληματία – και να μπορεί να μας πει και που κρύβεται ο εγκληματίας, όλα από μία τρίχα.
Αλλά…αν πιάσει τον εγκληματία, είναι τυχερός.
Αν όχι, είναι ηλίθιος.
Αν πάρει προαγωγή, έχει τη βοήθεια πολιτικών προσώπων.
Αν όχι, είναι ένα τούβλο. Ο αστυνομικός πρέπει να κυνηγά ένα ανούσιο στοιχείο μέχρι να βρεθεί σε αδιέξοδο, να παρακολουθεί δέκα νύχτες προκειμένου να εντοπίσει ένα μάρτυρα που είδε τι συνέβη – αλλά αρνήθηκε να θυμηθεί.
Ο αστυνομικός πρέπει να είναι υπουργός, κοινωνικός λειτουργός, διπλωμάτης, σκληρός τύπος και τζέντλεμαν.
Και, φυσικά, θα πρέπει να είναι μεγαλοφυΐα… κι αυτό γιατί θα πρέπει να συντηρήσει και μια οικογένεια με το μισθό του αστυνομικού….
Το πιο σημαντικό απ’όλα, όμως,είναι ότι πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι έτοιμος για να πεθάνει…!!!