Τηλεθέρμανση με Κλιματική και Οικονομική Βιωσιμότητα. Γράφει ο Λευτέρης Ιωαννίδης*

Τηλεθέρμανση με Κλιματική και Οικονομική Βιωσιμότητα

Στην προχθεσινή (16-10-2024) συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, κατά την οποία συζητήθηκε το σχέδιο συμφωνίας μεταξύ των Δήμων, του ΥΠΕΝ και της ΔΕΗ για το θέμα της τηλεθέρμανσης, καταψήφισα την εισήγηση έτσι όπως υποβλήθηκε και θα ήθελα να κάνω τις παρακάτω παρατηρήσεις, μέρος των οποίων κατέθεσα και στην εισήγηση μου στο Δημοτικό Συμβούλιο:

Η πρόταση που μας παρουσιάστηκε για το μέλλον της τηλεθέρμανσης και έχει ως βάση το Ορυκτό Αέριο, στερείται κλιματικής και οικονομικής λογικής αφού ταυτίζει το μέλλον της τηλεθέρμανσης με το Ορυκτό Αέριο, αφήνοντας πλήρως εκτεθειμένους τους πολίτες από τις βέβαιες ανατιμήσεις στην τιμή του ορυκτού αέριου και του CO
Όπως ανέφερα και στην συνεδρίαση, στα σενάρια που μας παρουσιάστηκαν το 2020 σχετικά με τη ΣΗΘΥΑ, ο υπολογισμός γινόταν με κόστος CO2 35€, σήμερα υπολογίζεται με 70€ ενώ η Κομισιόν προβλέπει την τιμή πάνω από τα 200€ μέχρι το 2040. Ενώ το κόστος του Αερίου υπόκειται σε παράγοντες (κλιματικές πολιτικές, γεωπολιτικοί παράγοντες κ.λ.π) που μπορεί να εκτοξεύσουν το κόστος για τα επόμενα χρόνια, όπως συνέβη λίγα χρόνια πριν.
Αν και η ενεργειακή κρίση δρομολόγησε σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο την επιτάχυνση της απεξάρτησης από το ορυκτό αέριο, η επιλογή της ΣΗΘΥΑ δεν επαναξιολογήθηκε όπως θα έπρεπε, ούτε και παρουσιάστηκα δημόσια κάποια συγκριτική μελέτη των διαθέσιμων λύσεων. Αντίθετα η λύση ΣΗΘΥΑ παρουσιάστηκε ως μια και μοναδική λύση.
Όπως ανέφερα και στην προχθεσινή συνεδρίαση, η θέση μου για το μέλλον της τηλεθέρμανσης είναι διατυπωμένη δημόσια στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και σε σχετική αρθρογραφία και αυτό που προτείνω είναι η διερεύνηση λύσεων με βάση τις ΑΠΕ και όχι το Αέριο:
Είναι θετικό, αν και κάπως αντιφατικό και ίσως υποκριτικό, ότι ορισμένοι ανακάλυψαν μόλις χθες τα σοβαρά μειονεκτήματα του ορυκτού αερίου, όταν έως προχθές υπερασπιζόντουσαν την πρόταση ΣΗΘΥΑ με καύσιμο το ορυκτό αέριο.
Αντιλαμβάνομαι ότι η διαπραγμάτευση ήταν δύσκολη και το αποτέλεσμα της επώδυνο δεδομένης της πίεσης του χρόνου, αλλά και του ύψους των οφειλών της ΔΕΥΑΚ, όμως πιστεύω πως θα έπρεπε να είναι αποτέλεσμα διακριτής διαπραγμάτευσης το ζήτημα της διαχείρισης των οφειλών από αυτό της μακροπρόθεσμης τροφοδοσίας με θερμική ενέργεια της τηλεθέρμανσης, το οποίο δεν μπορεί να καθορίζεται υπό το ασφυκτικό καθεστώς πίεσης για την έναρξη λειτουργίας της τηλεθέρμανσης για την φετινή περίοδο.
Σχετικά με την τιμολογιακή πολιτική, θα πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχουν μαγικές και εύκολες λύσεις αποδεχόμενοι ότι θα πρέπει να διασφαλίζεται η σωστή και ασφαλής λειτουργία της ΔΕΥΑΚ αλλά και η βιωσιμότητας της.
Επειδή έγινε εκτενής αναφορά στην Σύμβαση μεταξύ ΔΕΥΑΚ και ΔΕΗ για την παροχή θερμικής ενέργειας που υπέγραψα το 2019 ως Δήμαρχος, οφείλω να διευκρινίσω ότι, αν υπό τις συνθήκες που διαμόρφωσε η ανακοίνωση της απολιγνιτοποίησης το 2019, η ΔΕΥΑΚ δεν είχε σύμβαση παροχής θερμικής ενέργειας η διαπραγματευτική της θέση θα ήταν πολύ πιο δυσχερής, αφού ήδη από το 2016 η ΔΕΗ απειλούσε να μην παρέχει θερμική ενέργεια χωρίς υπογεγραμμένη σύμβαση.
Είναι επίσης, απόλυτα δικαιολογημένες οι αντιδράσεις των προέδρων των οικισμών που θα δουν μέρος των προβλεπόμενων εσόδων ΑΠΕ να αξιοποιούνται για να πληρωθούν τα χρέη της τηλεθέρμανσης. Ιδιαίτερα όταν η χωροθέτηση τους έγινε άναρχα (τελευταίο παράδειγμα η διαφαινόμενη καταστροφή δάσους στον Σιδερά).

Τέλος, η επιλογή του ορυκτού αερίου ως βασική πηγή ενέργειας για το μέλλον της τηλεθέρμανσης θα αποδειχτεί κλιματικά, οικονομικά αλλά και κοινωνικά λανθασμένη. Το κόστος θα κληθούν να το πληρώσουν κυρίως οι καταναλωτές της τηλεθέρμανσης και έπειτα οι πολίτες όλης της χώρας που θα επιδοτήσουν μια λάθος επιλογή.

Λευτέρης Ιωαννίδης

Δημοτικό Σύμβουλος “Κοζάνη Τόπος να ζεις’

Πρόεδρος Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης