Τηλεθέρμανση σε αδιέξοδο: Συμφωνία εκβιασμού ή προστασία επενδυτικών συμφερόντων;

Τηλεθέρμανση σε αδιέξοδο: Συμφωνία εκβιασμού ή προστασία επενδυτικών συμφερόντων;

Γράφει ο Νίκος Κοκκαλιάρης

Είναι γεγονός ότι η συμφωνία για την τηλεθέρμανση δεν είναι αυτή που αξίζει στην τοπική αυτοδιοίκηση

Νομίζω ότι είναι προϊόν εκβιασμού της εξαρτημένης πολιτικής εξουσίας προς την τοπική κοινωνία. Το σενάριο αυτό του εκβιασμού παράγεται και εφαρμόζεται με πιέσεις προς το πολιτικό προσωπικό, το οποίο επιλέγει την πλευρά των επενδυτών και εμπόρων παραγωγής και διάθεσης της κλεμμένης ενέργειας, που είναι ιδιοκτησία της τοπικής κοινωνίας, συνάμα επιβάλλει αποκλεισμούς και μη πρόσβαση στην απόκτηση δικαιώματος στην αποκλειστική εξ ιδίων παραγωγή, διαχείριση και διάθεση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για όποιες ανάγκες θα επιλεγούν, απ’ τους αιρετούς των ΟΤΑ. Επομένως οι πολιτικοί καλούνται ν’ αποφασίσουν με ποιους είναι, με τους πολίτες ή με τους βαφτισμένους προνομιούχους απ’ τους πολιτικούς μας προστάτες, που τους εκχωρούν το δικαίωμα ν’ ασελγούν αισχροκερδώντας πάνω στους πολίτες. Οι ΟΤΑ δεν θέλουν την ενέργεια αυτή για να την εμπορευθούν, αλλά για να λύσουν τα προβλήματα των πολιτών και των αναγκών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πώς είναι δυνατόν, οι όποιοι ανίκανοι πολιτικοί να προσπερνούν το δικαίωμα της χρήσης των παραγομένων αγαθών του τόπου τους. Δεν είναι τίμιο και ηθικό το ένα μάτι να το ‘χουν στην ψήφο και τ’ άλλο στο “είναι πολλά τα λεφτά Άρη”. Επί τέλους να μιλήσουν καθαρά και να δηλώσουν ότι εκβιάζονται ή από επιλογή βρίσκονται σε τέτοια κατάντια. Αμφότερες οι περιπτώσεις, έχουν την ίδιο αρνητικό πρόσημο. Και βεβαίως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ξεφτίλα να υπηρετείς ή να ανέχεσαι μια σύγχρονη Καμόρα, οργανωμένης πολιορκίας των ανήμπορων πολιτών. Αντιλαμβανόμαστε πόσο υποκριτές είναι, όμως πρέπει ν’ αλλάξουν και να γίνουν αγωνιστές προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών κι όχι των αρπακτικών.

Επομένως, οι αξιοθρήνητοι υποκριτές να ανασκουμπωθούν και να αγωνισθούν ώστε να αρθούν οι περιορισμοί και οι αποκλεισμοί των ΟΤΆ όλης της Χώρας για αυτοδιαχείριση, διοίκηση και έργα με δικλείδες ασφαλείας, με μελέτες σκοπιμότητας και προτεραιότητας, ώστε ο πολίτης να διακρίνει την αναβάθμιση της διαχειριστικής ικανότητας της Αρχής που επέλεξε. Από αύριο να εκχωρηθεί το δικαίωμα στους τρεις Δήμους που λειτουργούν μονάδες Τηλεθέρμανσης, εγκατάστασης μονάδων φωτοβολταϊκών για όση ισχύ απαιτείται για ασφαλή λειτουργία. Αυτοί οι στόχοι πρέπει να προηγούνται, είναι αυτοί που καταδεικνύουν το ήθος και την αξία του πολιτικού ανδρός και γυναικός, οτιδήποτε άλλο είναι δικαιολογία αδικαιολόγητη.

Πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι η πιο φθηνή και καθαρή ενέργεια είναι των ανανεώσιμων πηγών, δεν παράγει ρύπους και δεν πληρώνει για ρύπους. Το φυσικό αέριο που μας προτείνουν για τη χρήση με νέους λέβητες έχει και κόστος μεγάλο κατασκευής, είναι ρυπογόνο και επισφαλές σε ατυχήματα, αλλά και το κυριότερο εξυπηρετεί τους διακινητές του. Να μια άλλη εξάρτηση των “μισθοφόρων”, ενώ με την ηλεκτρική ενέργεια η εγκατάσταση είναι για πολλά χρόνια και ασφαλής. Αυτές τις κουβέντες τις κάνουμε από τότε που βγήκε το (διάταγμα) ότι το 2028 θα κλείσουν οι μονάδες.

Αυτά που συμβαίνουν σήμερα το βλέπαμε ότι έρχεται τρεχάτο, εμείς οι φοιτήσαντες και αποφοιτήσαντες του Πανεπιστημίου αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, διότι βιαζόντουσαν οι επενδυτές των ανανεώσιμων πηγών.

Με μεγάλη ικανοποίηση άκουσα την κριτική του Π. Κουκουλόπουλου στην ολομέλεια της Βουλής, με την πρότασή του συμφωνώ γιατί είναι ταυτόσημη με το σκεπτικό των αποφοιτησάντων με άριστα το Πανεπιστήμιο Αιρετών, εξ ων και ο Πάρις με μεταπτυχιακό.

Επομένως ο αγώνας διεκδίκησης της άρσης των περιορισμών και αποκλεισμών των δήμων είναι αγώνας δικαίου Πατριωτών της Δημοκρατίας των πολιτών και πολιτικών. Ειδικότερα εμείς οι πολίτες πρέπει να επιβάλουμε στους πολιτικούς να συγκλίνουν στα αιτήματά μας, άλλως θα τους εναποθέσουμε στα αζήτητα.