Το αμίλητο νερό της Μεγάλης Τετάρτης στον Κρόκο

Το Πάσχα στο χωριό είχε πολλές δουλειές ,καθάρισμα ,ασβέστωμα, συμμάζεμα του χώρου που θα έψηναν το αρνί ,πασχαλινές ετοιμασίες και μαγειρέματα και όλα αυτά με αυστηρή νηστεία της οικογένειας . Τα σπίτια τότε δεν είχαν πόσιμο νερό και το κουβάλημα του νερού από τον Λάκκο ήταν καθαρά γυναικεία υπόθεση. Την Μεγάλη Τετάρτη όμως ήταν αποκλειστικότητα των ελεύθερων κοριτσιών του Κρόκου που έπρεπε να πάνε να φέρουν νερό με τις στάμνες για να βάψουν οι μάνες τους την Μεγάλη Πέμπτη το πρωί τα αυγά. Έπρεπε όμως να φέρουν νερό αμίλητες .Ετοιμαζόντουσαν από νωρίς ,υπήρχε λόγος άλλωστε, στολιζόντουσαν λες και ήταν γιορτή και έβαζαν λουλούδια στα λαϊνια τους (στάμνες ).

Στις άκρες από την βρύση έπιαναν θέση οι μεγαλύτερες γυναίκες του χωριού και περίμεναν να δουν τις παρέες των κοριτσιών που κατέβαιναν αμίλητες στο Λάκκο.

Εκεί θα έβλεπαν ποια είναι όμορφη ,ποια είναι καλά στολισμένη , ποια δεν χαζογελούσε και ήταν σεμνή, γενικώς ποια θεωρούσαν καλή νύφη για το γιό τους. Τότε την νύφη την διάλεγε η πεθερά πρώτα και μετά ενημέρωνε τον άντρα της για να στείλει προξενιά και να γίνουν οι αρραβώνες τις γιορτινές μέρες του Πάσχα.

Ανεβαίνοντας τα κορίτσια την ανηφόρα του Λάκκου συναντούσαν και παρέες αγοριών που τις πειράζανε και προσπαθούσαν να τις κάνουν να μιλήσουν ή έστω να χαμογελάσουν.

Το έθιμο συνεχίστηκε και αργότερα ακόμα και όταν έγιναν τρεις δημόσιες βρύσες , μία στην πλατεία, μια ανατολικά προς το Άγιο Πνεύμα και μια νότια του χωρίου, στο σπίτι του Σιώζου. Τα πήλινα λαίνια τώρα αντικαταστάθηκαν με τα αλουμινένια γκιούμια, το στόλισμα όμως παρέμενε . Το έθιμο αυτό έχει να κάνει με τη μάνα του Χριστού που μαζί με τις μυροφόρες παρακολουθούσαν σιωπηλά όλη την διαδικασία πριν από την σταύρωση και ήταν σιωπηλές.

Όταν το πόσιμο νερό μπήκε σε όλα τα σπίτια το έθιμο έσβησε , έμειναν μόνο οι αναμνήσεις και οι ωραίες εικόνες με τα κορίτσια ομορφοστολισμένα με λουλούδια και αμίλητα να γεμίζουν νερό από την πηγή της Αγίας Παρασκεύης που βρίσκεται στον Λάκκο.

Ένα μικρό κατάλοιπο του εθίμου αυτού έμεινε στα χρόνια μας ,οι νοικοκυρές συνεχίζουν να αγοράζουν από την αγορά ένα πήλινο, όπως τότε αγόραζαν καινούρια πήλινα λαϊνια και φυτεύουν σ΄ αυτό λουλούδια.