Το έπος του “19χρονου”. Πάσχος Μανδραβέλης

Το έπος του “19χρονου”. Πάσχος Μανδραβέλης

Μύλος γίνεται πάλι με τον «19χρονο γιο γνωστού πρώην υπουργού», ο οποίος συνελήφθη έπειτα από καταδίωξη στη Νέα Ερυθραία και ρώτησε τους αστυνομικούς: «Ξέρετε ποιος είμαι εγώ;». Οι αστυνομικοί δεν ήξεραν, αλλά ούτε εμείς θα μάθουμε, παρά τη δηλωμένη επιθυμία του ιδίου. Ενας νόμος για τα προσωπικά δεδομένα θεωρεί «προσωπική υπόθεση» του 19χρονου –άντε και του πατέρα του– την καταδίωξη, σύλληψη και παραπομπή του στη Δικαιοσύνη.

Προ καιρού είχαν συλληφθεί τα βλαστάρια ενός άλλου υπουργού. Δεν ξέρουμε αν αυτοί ρώτησαν τους αστυνομικούς «ξέρετε ποιοι είμαστε εμείς;», αλλά πάλι η παραπομπή τους σε (δημόσια) δίκη έγινε προσωπική υπόθεση.

Οι δύο υποθέσεις διαφέρουν μόνο σε ένα σημείο: Ο 19χρονος είναι γιος πολιτικού στελέχους που βρίσκεται τώρα στη Νέα Δημοκρατία, οι άλλοι δύο είναι γιοι στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ – χωρίς να γνωρίζουμε σε ποιο από τα θραύσματα του παλιού κόμματος βρίσκεται τώρα. Και στη μέση είναι τα μέσα ενημέρωσης. Αυτές τις μέρες, οι αντικυβερνητικοί πολίτες βρίζουν τους δημοσιογράφους «γιατί δεν λέτε ποιος είναι ο 19χρονος;», ενώ προ καιρού οι φιλοκυβερνητικοί έβριζαν πάλι τους δημοσιογράφους «γιατί δεν λέτε ποιανού παιδιά είναι οι μπαχαλάκηδες;».

Το δε αυθαίρετο νομικό πλαίσιο, που άλλοτε επιτρέπει και άλλοτε απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των στοιχείων των κατηγορουμένων, φουντώνει την κατακραυγή.

Εχουμε γράψει πολλάκις για τη νομότυπη λογοκρισία που υφίστανται τα ΜΜΕ και αφορά μια κρατική δραστηριότητα, που είναι η σύλληψη και η παραπομπή σε δίκη κάποιων πολιτών. Αναφέραμε «τον τραγέλαφο με το “έπος της 36χρονης” το 2007-2008, όταν η φωτογραφία μιας κατηγορουμένης δημοσιευόταν θολή και μιλούσε εκ μέρους της “φάτσα-κάρτα” στα κανάλια ο δικηγόρος της. Υστερα από ένα γύρισμα της υπόθεσης, η 36χρονη (που εν τω μεταξύ είχε γίνει 37χρονη) αθωώθηκε και η φωτογραφία της άρχισε να δημοσιεύεται κανονικά, ενώ απαγγέλθηκαν κατηγορίες στον δικηγόρο της και η φωτογραφία του άρχισε να δημοσιεύεται θολή, παρά το γεγονός ότι –ο “50χρονος εργατολόγος”, όπως λέγαμε τότε– επί 1,5 χρόνο ήταν σχεδόν καθημερινώς στους δέκτες μας» («Τα εν οίκω και τα εν δήμω», 22.6.2014).

Σημειώναμε επίσης ότι «η απαγγελία κατηγορητηρίου εναντίον ενός πολίτη δεν είναι ιδιωτική του υπόθεση για να μπαίνουν περιορισμοί στη δημοσιοποίησή της. Γίνεται από δημόσια αρχή και οι φορολογούμενοι πολίτες πρέπει να ξέρουν (όχι ποιοι κατηγορούνται, αλλά) ποιους κατηγορεί η δικαστική αρχή, ώστε να είναι δυνατός ο δημοκρατικός έλεγχος». Να ξέρουμε, δηλαδή, αν συλλαμβάνουν μόνο γιους των αντιπολιτευόμενων πολιτικών και αφήνουν τους κυβερνητικούς, ή τανάπαλιν…